Hoe lang leven kerkuilen? (Complete gids)

Met hun kenmerkende hartvormige gezichten en buff en wit verenkleed zijn kerkuilen een van de meest gemakkelijk herkenbare soorten uilen.

Kerkuilen behoren tot de meest voorkomende vogelsoorten over de hele wereld, omdat ze in vrijwel elke regio te vinden zijn, met uitzondering van poolwoestijngebieden. Maar hoe lang leven ze? Nou, laten we eens kijken hoe lang kerkuilen leven?

Gemiddeld hebben kerkuilen in het wild een levensduur van ongeveer 4 jaar. De meeste kerkuilen sterven echter jong, waardoor de gemiddelde leeftijd van overlijden daalt tot ongeveer 20 maanden. In het eerste levensjaar hebben kerkuilen een hoog sterftecijfer van maximaal 75%. Honger is een van de belangrijkste doodsoorzaken, vooral tijdens winters met een aanzienlijk sneeuwdek.

In tegenstelling tot de meeste middelgrote vleesetende dieren en vogels, produceren kerkuilen een groot aantal eieren (ergens tussen de twee en negen eieren) die een vrij snelle groeisnelheid hebben.

Dit staat in de ecologie bekend als r-selectie, wat in wezen betekent dat er een groot aantal nakomelingen wordt geproduceerd, met een relatief lage overlevingskans tot volwassenheid.

Hoe lang leven kerkuilen in het wild?

In het wild is de gemiddelde levensduur voor een kerkuil ongeveer vier jaar. In noordelijke gematigde streken hebben kerkuilen een extreem hoog sterftecijfer (65 – 75%) tijdens hun eerste levensjaar.

In Schotland zijn er opnames van kerkuilen die al 18 jaar leven, hoewel de oudste geregistreerde kerkuil 34 jaar oud was.

Kerkuilen hebben een gemiddeld broedsucces van ongeveer 4 eieren, maar het gemiddelde vluchtsucces ligt op slechts 2,5, en van die 2,5 overleeft slechts ongeveer 70% van de jongen hun eerste levensjaar.

Hoe lang leven kerkuilen in gevangenschap?

In de VS was de langste gevangen kerkuil die werd geregistreerd 20 jaar oud. Het was een mannelijke kerkuil die in sardis Raptor Center in Ferndale, Washington woonde.

In het Verenigd Koninkrijk bereikte Barny de kerkuil op 17 mei 2016 de leeftijd van 30 jaar, waardoor hij mogelijk een van de oudste in gevangenschap levende kerkuilen ter wereld is. Barny woont in het Barn Owl Centre van Gloucestershire.

Wat is de levenscyclus van een kerkuil?

De ontwikkeling van kerkuilkuikens is vrij snel gedurende de eerste 25 dagen na het uitkomen, met een maximaal gewicht dat meestal wordt bereikt op een leeftijd van ongeveer 40 dagen.

Eierleggen: Kerkuilenkoppelingen kunnen overal van twee tot negen eieren zijn.

Incubatie: Gemiddeld broeden kerkuilen hun eieren ongeveer 30 dagen uit. Vrouwtjes incuberen alleen de eieren, waarbij mannetjes gedurende deze tijd voedsel leveren.

Uitkomen: Het uitkomen van eieren vindt meestal ’s avonds plaats en eindigt in de vroege ochtend. Kerkuilkuikens worden altricaal (naakt met gesloten ogen) geboren.

Genesteld: Tijdens de eerste dag na het uitkomen kunnen kerkuilen alleen kruipen. Het duurt ongeveer 14 dagen voordat ze kunnen lopen en na 16 dagen kunnen ze meestal hele muizen eten.

Het nest verlaten: Gemiddeld duurt het ongeveer 55 dagen na het uitkomen voor de eerste vlucht kerkuilkuikens.

Juveniel stadium: Na het nemen van hun eerste vlucht duurt het nog ongeveer 30 dagen voordat juveniele kerkuilen volledig onafhankelijk zijn van hun ouders. Ze blijven echter meestal in de buurt van hun geboorteplaats.

Volwassenheid: Na nog eens 2 – 8 weken nadat ze onafhankelijk zijn geworden van hun ouders, zullen kerkuilen zich beginnen te verspreiden.

Hoe sterven de meeste kerkuilen?

De meerderheid van de kerkuilen sterft van de honger, wat meestal gebeurt bij onervaren juvenielen zodra ze voor zichzelf worden achtergelaten om te jagen, of tijdens strenge winters wanneer de overvloed aan zoogdieren wordt aangetast.

De overlevingskans van nestvogels hangt vooral af van de overvloed aan voedsel rond de broedhabitat. Factoren zoals de weersomstandigheden, het gedrag van de ouders en de kwaliteit van de habitat dragen allemaal bij aan de levering van voedsel dat beschikbaar is voor de nestvogels.

Volwassen kerkuilen hebben de meeste kans om te sterven tijdens de laatste delen van de winter en tijdens het vroege voorjaar. Gedurende deze tijd zijn knaagdieren en kleine zoogdieren, die tot 90% van hun dieet uitmaken, in sommige regio’s op hun laagste aantallen.

In Noord-Amerika en Europa zijn woelmuizen het meest voorkomende kleine zoogdier dat ten prooi valt, gevolgd door spitsmuizen.

In vergelijking met andere soorten uilen hebben kerkuilen een vrij hoge stofwisseling, daarom moeten ze vaker voedsel consumeren dan uilensoorten van vergelijkbare grootte.

Door de mens veroorzaakte gevaren

Afgezien van hongersnood, dragen door de mens veroorzaakte gevaren ook bij aan de sterftecijfers van kerkuilen. Auto’s, vrachtwagens en treinen zijn allemaal gevaren die helaas kerkuilen raken en doden.

Vergiftiging

Er is enige discussie over de vraag of kerkuilen kunnen worden vergiftigd door een deel van de prooi die ze eten – meestal ratten- en muizenplagen die zijn vergiftigd met rodenticiden.

Hoewel dit argument geen definitief onderzoek of studie heeft uitgevoerd, zijn er suggesties dat zelfs kleine aanpassingen in het gedrag van kerkuilen als gevolg van kleine verontreinigingen een significant effect kunnen hebben op hun levensduur.

Wat zijn de roofdieren van kerkuilen?

Kerkuilen hebben zeer weinig natuurlijke roofdieren, maar in sommige regio’s worden nestvogels voorafgegaan door stoats en slangen. Hoewel niet waarschijnlijk, zijn kerkuilen ten prooi gevallen aan roofvogels, waaronder steenarenden, buizerds, rode wouwen, haviken, slechtvalken, lannervalken, bosuilen, oehoes en grote gehoornde uilen.

Het bewijs dat grote gehoornde uilen op kerkuilen jagen is relatief onduidelijk, maar er zijn nog steeds veel meldingen van dit gebeuren, met name in in gevangenschap opgegroeide populaties die vervolgens in het wild worden vrijgelaten.

Hoe oud is de oudste kerkuil?

De oudste geregistreerde kerkuil in het wild was 34 jaar oud.

Deze lange levensduur laat zien dat kerkuilen in staat zijn om lang te leven, maar dat alle factoren die gewoonlijk bijdragen aan hun sterfte tot een minimum worden beperkt – bijvoorbeeld de kwaliteit van de habitat en de overvloed aan prooien.

De bron voor deze informatie is Keran, D. (1981). De incidentie van door de mens veroorzaakte en natuurlijke sterfte aan roofvogels. Raptor Onderzoek 15:108–112.

Hoe lang kunnen kerkuilen leven zonder voedsel?

Omdat kerkuilen een hoge stofwisseling hebben, hebben ze vrij veel voedsel nodig. Gemiddeld eten kerkuilen meestal tussen de 3 en 4 prooien per nacht.

Kerkuilen, wanneer ze zich in het nestelende of juveniele stadium bevinden, hebben veel meer regelmatige voeding nodig dan volwassenen. Dit wil niet zeggen dat volwassen kerkuilen lang zonder voedsel kunnen, want idealiter hebben ze elke dag voedsel nodig, maar er wordt gedacht dat sommige kerkuilen een paar dagen zonder voedsel kunnen gaan.

Tijdens het broedseizoen en tijdens het grootbrengen van nestvogels moeten kerkuilouders meestal niet alleen 3 tot 4 prooien voor zichzelf vinden, maar idealiter ook voor elke uil.

Kunnen kerkuilen de winter overleven?

Strenge winters zijn een van de belangrijkste bedreigingen voor kerkuilenpopulaties. De belangrijkste reden hiervoor is de bedreiging die het vormt voor de overvloed aan kleine zoogdieren – voornamelijk woelmuizen en spitsmuizen, in hun habitat. Hierdoor slagen veel kerkuilen er niet in om de strengere winters te overleven.

Zowel volwassen als minder ervaren onvolwassen kerkuilen lopen beide risico in deze tijd, omdat voedsel een stuk schaarser en moeilijker te verkrijgen is.

Om koude winters te overleven, rusten kerkuilen op beschutte plaatsen. Tijdens de winter kan de warmteproductie oplopen tot 30% groter dan in vergelijking met de zomermaanden, en daarom zijn er grotere hoeveelheden voedsel nodig om dit te ondersteunen.

Hoge wintersterftecijfers hebben een zeker verband met de hoge kosten van regulerende thermogenese en beperkt gebruik van onderkoeling tijdens vastenperioden.

Zijn kerkuilen beschermd?

In zeven midwestelijke staten (Connecticut, Illinois, Ohio, Iowa, Michigan, Missouri en Wisconsin) worden kerkuilen vermeld als een bedreigde diersoort. In zeven andere staten worden ze vermeld als een soort van speciale zorg (Massachusetts, Minnesota, Nebraska, New Jersey, New York, North Dakota en South Dakota).

In het Verenigd Koninkrijk worden kerkuilen beschermd door de Wildlife &Countryside Act 1981, die ook nestpopulaties beschermt, inclusief hun eieren.

Wereldwijd worden kerkuilen vermeld als niet wereldwijd bedreigd en zijn ze een soort van least concern op de Rode Lijst van de IUCN.

Kerkuilenpopulaties in Noord-Amerika en Europa nemen in veel gebieden af, waarbij veel van deze gedachte wordt toegeschreven aan veranderingen in de hedendaagse landbouwpraktijken.

Bestrijdingsmiddels en habitatverlies zijn twee andere belangrijke factoren waarvan wordt gedacht dat ze het aantal kerkuilen beïnvloeden, evenals strengere winterse omstandigheden.

Hoewel de aantallen in sommige regio’s afnemen, is de procentuele daling momenteel niet significant genoeg voor enige reden tot bezorgdheid. Nestkasten kunnen helpen om kerkuilenpopulaties in stand te houden en te vergroten.