Europese groene specht

Hoe ziet een Europese groene specht eruit?

Dit is de grootste specht gevonden in het Verenigd Koninkrijk en de tweede grootste in Europa na de Zwarte Specht. Volwassen vogels hebben overwegend groene bovendelen met witte onderdelen, getint met lichtgeel. De romp is geelgroen en de wangen zijn een witachtige tint die lijkt op de onderdelen van de vogel. Beide geslachten hebben een levendige rode dop die zich uitstrekt naar de nek met een zwarte vlek rond het witte oog. Het malargebied (snor) is zwart met een rood centrum bij het mannetje en effen zwart bij het vrouwtje. De bovenste secundaire vluchtveren zijn groen met de primaire veren en staartveren zijn donkergrijs met witte barring. De staart zelf is relatief kort en wordt ook gebruikt als hulpmiddel wanneer de vogel rechtop zit en zich vastklampt aan een boomstam. Ondervleugelvliegveren zijn lichtgrijs met uitgebreide witte barring. De grijsblauwe snavel is lang en dik en de tong tot 10 centimeter lang! De poten zijn grijsbruin met twee naar voren wijzende tenen en twee schuin naar achteren. Jonge vogels hebben wit gevlekte, dofgroene bovendelen, met een lichtgrijsachtig wit gezicht en onderdelen gestreept en gevlekt zwart. Het voorhoofd, de kroon en de nek zijn rood met grijze strepen.

Hoe klinkt een Europese Groene Specht?

In tegenstelling tot de meeste soorten specht trommelt het Europese groen zelden (het tikkende tapgeluid dat vaak bij andere soorten wordt gehoord) en is beperkt tot luide vocalisaties vergelijkbaar met een ‘kleu – kleu – kleu – kleu’ of een enkele ‘kyik’ wanneer gealarmeerd.

Wat eet een Europese groene specht?

Een dieet van mieren, miereneieren en larven zijn het hoofdbestanddeel voor deze verlegen, inwonende fokker. In tegenstelling tot de meeste leden van de Picidae-familie foerageren en voeden Europese groene spechten zich vaak van de grond waar ze mierennesten onderzoeken met hun lange kleverige tongen.

Distributie

Picus viridis viridis is een wijdverspreide inwoner van Zuid-Scandinavië oostwaarts naar West-Rusland en de Balkan. Het komt veel voor in delen van Schotland en in heel Engeland, Wales en Frankrijk.

Picus viridis karelini | is vergelijkbaar in verenkleed, maar met minder gele en meer grijze kleuring en is over het algemeen kleiner van formaat dan de nominaat. Het heeft een bereik van Italië via de zuidelijke Balkan naar Georgië, Armenië en Azerbeidzjan en vervolgens zuidoostelijk naar het noordwesten van Iran en het zuidwesten van Turkmenistan.

Picus viridis innominatus is monotypisch en lijkt op de nominatie met af en toe subtiele kleurverschillen. Het beslaat een gebied langs het Zagros-gebergte dat ligt tussen het noordoosten van Irak en het zuidwesten van Iran.

Voorkeurshabitats zijn loofbossen en gemengde bossen, landbouwgrond en andere open gebieden zoals heide met natuurlijke struiken en kleine hakhoutsoorten.

Borden en spotting tips

Hoewel het gemakkelijk herkenbaar is met zijn groene verenkleed en felrode kroon in Groot-Brittannië, kan het elders in Europa worden aangezien voor de vergelijkbare grootte en kleur, grijskopspecht, hoewel de laatste een veel dunnere zwarte snor heeft en de levendige rode kroon mist, met in plaats daarvan een kleine rode vlek op het voorhoofd. Zoals de naam al aangeeft heeft hij ook een middengrijze kop en zijn de onderdelen ook grijs getint. De groene specht kan vaak worden gezien als voedend op grasvelden en gecultiveerde gazons terwijl hij foerageert voor mieren. Het is een eenzame en schuwe vogel, hoewel zijn roep extreem luid en schel kan zijn.

Fokkerij

Een nestgat, meestal in een loofboom, is ingegraven, voornamelijk door het mannetje en kan tot een maand duren om te voltooien. Een legsel van 4 – 6 witte eieren, wordt jaarlijks gelegd tussen mei en juli en tot twintig dagen bebroed door beide ouders. Bij het uitkomen komen de jongen naakt en hulpeloos tevoorschijn en zijn ze afhankelijk van hun ouders voor voedsel en welzijn (altriciaal). Uitvliegen gebeurt gemiddeld tweeëntwintig dagen na het uitkomen. Het is ongebruikelijk dat de groene specht het nest opnieuw bezoekt en vervolgens gebruikt, hoewel veel vogelsoorten tijdens de volgende broedseizoenen in hun eigen voordeel hun intrek zullen nemen.

Hoe lang leven Europese groene spechten?

De levensverwachting voor de Europese groene specht ligt tussen de vijf en tien jaar, hoewel geringde vogels zijn geregistreerd als vijftien jaar oud.