Calciumtekort (hypocalciëmie) komt vaak voor bij papegaaien. Wilde papegaaien krijgen het calcium dat ze nodig hebben uit hun dieet, maar papegaaien in gevangenschap genieten mogelijk niet van alle voeding die het nodig heeft.
De gedragsmatige tekenen van een calciumtekort bij papegaaien omvatten veren plukken en lethargie. Omdat calcium verantwoordelijk is voor de groei van het skelet van een papegaai, kan hypocalciëmie leiden tot broze botten en vervorming van de wervelkolom en vleugels.
Papegaaien die geen calcium hebben, kunnen ook worstelen met spierzwakte, waardoor het moeilijk is om een baars of tremoren vast te houden die uiteindelijk leiden tot aanvallen en het verlies van bewustzijn. Hartproblemen kunnen ook op langere termijn ontstaan.
Vrouwelijke papegaaien zonder calcium zullen moeite hebben om zich voort te planten, omdat het nodig is om sterke, gezonde eieren te ontwikkelen. Als een papegaai met hypocalciëmie eieren legt, is het onwaarschijnlijk dat de kuikens overleven.
Een dierenarts kan het calciumgehalte controleren met een eenvoudige bloedtest. Als uw papegaai wordt gediagnosticeerd met hypocalciëmie, moet u het dieet van uw papegaai aanpassen.
tonen
Waarom hebben papegaaien calcium nodig?
Zoals uitgelegd door Veterinary Clinics of North America: Exotic Animal Practice, bouwt calcium kracht op en behoudt het kracht in het skelet van een vogel. Calcium is ook verantwoordelijk voor de gezondheid van de nieren, spijsvertering en schildklier.
Calcium is vooral essentieel als je een vrouwelijke papegaai van de broedleeftijd hebt. Onvoldoende calcium leidt tot een slechte eiproductie, wat resulteert in eibinding (eieren die vast komen te zitten in de eileider), zwakke schelpen die leiden tot hoge kuikensterfte of onvruchtbaarheid.
Alle papegaaien hebben mannelijk of vrouwelijk calcium nodig, ongeacht of u van plan bent uw huisdier te fokken. Een gebrek aan calcium veroorzaakt aanzienlijke gezondheidsproblemen bij gezelschapsvogels die een langetermijnimpact kunnen hebben.
Heeft mijn papegaai calcium een tekort?
Als uw papegaai calcium mist in zijn dieet, zullen onmiskenbare symptomen van hypocalciëmie volgen. Vraag advies als u de volgende symptomen waarneemt:
1/ Plukken van veren
Veren plukken is vaak de eerste waarschuwing voor calciumtekort bij vogels. Plukken, ook bekend als vedervernietigend gedrag (FDB) of pterotillomanie, is uniek voor papegaaien in gevangenschap en ongezien in het wild.
Applied Animal Behavior Science beweert dat ongeveer 10% van alle papegaaien in gevangenschap op een bepaald moment in hun leven zal deelnemen aan het plukken van veren, maar dit betekent niet dat het iets is waar je een oogje voor kunt dichtknijpen. Verenplukken is een daad van zelfverminking.
Voordat u aanneemt dat hypocalciëmie de schuld is, moet u ervoor zorgen dat het niet wordt gestrest door omgevingsfactoren of verveeld en gebrek aan lichaamsbeweging. Als dit niet het geval is, zijn voedingsproblemen waarschijnlijk de oorzaak.
2/ Lethargie en depressie
Gelukkige en gezonde papegaaien moeten actief en nieuwsgierig zijn. Papegaaien hebben drie uur per dag uit hun kooi nodig om te oefenen, en wanneer ze zich binnen de grenzen van een kooi bevinden, moeten ze alert en communicatief blijven.
Als uw papegaai wordt teruggetrokken en weinig interesse toont in het communiceren of spelen met speelgoed, is dit een reden tot bezorgdheid. Als de papegaaien niet eten of drinken, vooral. Dit waarschuwt dat een papegaai depressief wordt.
Calcium speelt een rol bij het pompen van het bloed rond het lichaam van een papegaai, dus calciumtekort kan een papegaai steeds lustelozer maken en niet in staat zijn om te bewegen.
3/ Spierzwakte
Papegaaien met hypocalciëmie worden niet alleen lusteloos, maar missen ook spierkracht en coördinatie. Dit zal zich waarschijnlijk manifesteren in het beklimmen van de spijlen van een kooi of het vasthouden aan een baars. Je papegaai zal veel onhandiger worden dan normaal.
Als je papegaai meer tijd doorbrengt op de bodem van de kooi, waar hij niet afhankelijk is van lichaamskracht om zichzelf omhoog te houden, probeer dan de papegaai te verleiden om vrij te vliegen en te landeng op je schouder. Als het dit niet kan of wil doen, mist het waarschijnlijk de vereiste kracht.
4/ Fragiele en Broze botten
Papegaaien vliegen met ijver en enthousiasme wanneer ze tijd buiten een kooi doorbrengen. Als gevolg daarvan zullen er ongelukken gebeuren. Papegaaien kunnen periodiek borstelen of tegen levenloze voorwerpen botsen.
Als uw papegaai gezond is, is dit geen probleem – het skelet zal stevig genoeg zijn om dergelijke slagen te weerstaan. Als een papegaai leeft met hypocalciëmie, zal het frame zwak en broos zijn.
Papegaaien kunnen gebroken botten sneller genezen dan mensen of zoogdieren, maar ze hebben het juiste dieet nodig.
5/ Vervorming van het skelet
Onbehandeld kan hypocalciëmie leiden tot osteoporose bij papegaaien. De botten worden steeds zwakker, breken en resetten voortdurend.
Als dit zo door mag gaan, kan het skelet zichzelf verkeerd herstructureren. Je papegaai kan eindigen met verkeerd uitgelijnde vleugels, een gebogen rug of onevenwichtige benen en voeten die het zitten onmogelijk maken.
6/ Tremoren en epileptische aanvallen
Sommige van de symptomen van hypocalciëmie bij papegaaien kunnen vergelijkbaar zijn met epilepsie.
Uw papegaai zal spiertrillingen ervaren, die geleidelijk evolueren naar stuiptrekkingen en zelfs regelrechte aanvallen. Langdurige hypocalciëmie kan zelfs leiden tot bewustzijnsverlies.
Een aanval begint met de vogel die zich grillig gedraagt; het zal ongecoördineerd groeien en waarschijnlijk van een baars vallen voordat het lichaam verstijft en schokt gedurende maximaal 20 seconden. De papegaai kan in dit stadium ook zijn darmen legen en verbaliseren.
Na een aanval zal de papegaai ontwaken, maar verward en gedesoriënteerd blijven. Het zal waarschijnlijk agressief en rusteloos zijn, pacing of vliegen rond de kooi. Het kan uren duren voordat een papegaai volledig is hersteld – en als het calcium in het bloed mist, kan de cyclus snel opnieuw worden opgestart.
7/ Problemen met het leggen van eieren
Gebrek aan calcium in een dieet kan vrouwelijke papegaaien vaak onvruchtbaar maken. Als dit niet het geval is, zal dit zeker van invloed zijn op het vermogen om gezonde eieren te leggen. Calcium is essentieel om een robuust en veilig ei voor een kuiken te creëren.
Als uw vrouwelijke papegaai eieren plant die zacht zijn en geen bescherming bieden, is het onwaarschijnlijk dat de kuikens binnenin de geboorte overleven. Het is ook mogelijk dat de eieren helemaal niet worden gelegd.
Papegaaien met hypocalciëmie worstelen vaak met eibinding, dat is waar een ei vast komt te zitten in de eileider. De spieren kunnen niet samentrekken zonder voldoende calcium en een ei kan niet worden doorgegeven.
Hoe wordt laag calcium gediagnosticeerd bij papegaaien?
Het testen van de calciumspiegels van een papegaai is relatief eenvoudig, hoewel het moet worden uitgevoerd door een vogeldierenarts. Als u zich bij een professional presenteert met zorgen over mogelijke hypocalciëmie, wordt u een reeks vragen gesteld over het recente gedrag van uw papegaai.
In eerste instantie zal een dierenarts een bloedtest uitvoeren om de totale en geïoniseerde calciumspiegels van uw papegaai te beoordelen. Als deze metingen wijzen op hypocalciëmie, zal uw dierenarts manieren voorstellen om de calciuminname te verbeteren. Voor jonge papegaaien kan dit worden bereikt door veranderingen in het dieet.
Een gezond calciumgehalte in een papegaai varieert tussen rassen. Deze tabel geeft een idee van de lezing die uw dierenarts wil zien:
| Afrikaans Grijs | 2.10 – 2.59mmol/L |
| Amazone | 1,87 – 2,42 mmol/l, |
| Grasparkiet | 1,60 – 2,54 mmol/l |
| Kaketoe | 2,2-2,7 mg/dl |
| Ara | 1,70 – 2,47 mmol/l |
Als uw papegaai de juiste calciumspiegels heeft of in jaren als senior wordt beschouwd, zal uw dierenarts aanvullende tests uitvoeren. Hypocalciëmie deelt symptomen met andere gezondheidsproblemen die gezelschapsvogels teisteren, daarom is een professionele diagnose van vitaal belang.
Hoe geef ik mijn papegaai calcium?
Dieetveranderingen zijn de gemakkelijkste manier om calcium in het dieet van een papegaai te krijgen, vooral belangrijk als u een commercieel papegaaienvoer gebruikt. Het Nederlands Tijdschrift voor Diergeneeskunde legt uit dat iets minder dan de helft van dergelijke voedingsmiddelen onvoldoende calcium bevat.
Je moet meer calciumrijk voedsel in het dieet van je papegaai brengen, of het nu gaat om hun hoofdmaaltijd of traktaties. Voorbeelden van calciumrijk voedsel voor papegaaien zijn:
- Donkere bladgroenten, zoals broccoli, spinazie en boerenkool.
- Paranoten, walnoten en amandelen.
- Kikkererwten.
- Gedroogde vijgen.
- Lactosevrije kaas. Vermijd traditionele kaas, omdat papegaaien lactose-intolerant zijn.
Overweeg naast puur calcium ook de rol van vitamine D in het calciummetabolisme. Volgens Advances in Experimental Medicine and Biology stimuleert vitamine D de opname van calcium in de bloedbaan.
Blootstelling aan direct zonlicht gedurende ongeveer een uur zal een papegaai voorzien van voldoende vitamine D. Deze needs om buiten te zijn – papegaaien kunnen vitamine D niet opnemen door een gesloten raam.
Introduceer eieren, lever en verse zalm in het dieet van uw papegaai als buiten sporten geen optie is.
Calcium supplementen en cuttlebone
Als uw papegaai een kieskeurige eter is, wilt u misschien in plaats daarvan suppletie overwegen. U vindt calcium- en vitamine D-supplementen in elke gerenommeerde dierenwinkel, meestal verkocht als pillen of verkrijgbaar in poedervorm.
Koop altijd de hoogst mogelijke kwaliteit supplementen. Deze moeten met mate worden aangeboden, vooral als u ook het dieet van een papegaai verandert. Hoe gevaarlijk hypocalciëmie ook is voor papegaaien, hypercalciëmie – te veel calcium – is net zo schadelijk.
Overweeg om een cuttlebone in de kooi van je papegaai te hangen als alternatief voor in de winkel gekochte supplementen. De schaal van de inktvis is gemaakt van calciumcarbonaat, dus eraan knabbelen zal essentiële toegang bieden tot dit mineraal en de snavel van een papegaai trimmen.
Negeer nooit de waarschuwingssignalen van een laag calciumgehalte bij een papegaai. Onbehandeld zal hypocalciëmie een negatieve invloed hebben op de kwaliteit van leven van een papegaai en kan uiteindelijk fataal zijn.
