Wyoming is de minst dichtbevolkte staat en de 10e grootste qua oppervlakte in de Verenigde Staten. De westelijke helft wordt gedomineerd door de Rocky Mountains en het oostelijke deel is de thuisbasis van de High Plains. Het staatsdier voor Wyoming is de Bizon, maar wat is de staatsvogel?
In 1927 noemde de staat Wyoming de zonkleurige Westelijke veldleeuwerik (Sturnella neglecta) zijn staatsvogel. De felle kleuren van deze middelgrote merel die niet zwart is, fleuren de buttes en prairies van Wyoming op.
Je herkent de veldleeuwerik aan zijn introspectieve expressie en zijn strepen en vlekken. Kijk hoe deze carnivoor insecten vangt en eet. Het neemt alleen zijn toevlucht tot bessen en zaden als het dat moet doen.
De staatsvogel van Wyoming, de Westelijke Veldleeuwerik
Waarom is de Westelijke veldleeuwerik de staatsvogel voor Wyoming?
De Cowboy State koos voor de Westelijke Veldleeuwerik vanwege de prevalentie in de hele staat. Ook wel de wilde veldleeuwerik genoemd, flitst en fladdert de prairiebewonende vogel tussen de bizons en voegt kleur toe aan het landschap met zijn zonnige gele borst en maag. Je kunt ze zien in Grand Teton National Park en Yellowstone National Park, evenals het houden van het elandbedrijf in de National Elk Refuge.
Wanneer werd de Westelijke veldleeuwerik de staatsvogel voor Wyoming?
De Mountain West-staat Wyoming wachtte tot 1927 om zijn staatsvogel een naam te geven. De wetgevende macht nam de vogel aan als de staatsvogel in een resolutie op 5 februari 1927. Wyoming deelt de westelijke veldleeuwerik als staatsvogel met Kansas, Oregon, Montana, North Dakota en Wyoming.
Close-up portret van een zingende Westelijke Veldleeuwerik
Hoe ziet de staatsvogel van Wyoming eruit?
Deze weidevogel heeft twee veelbetekenende eigenschappen – korte, stekelige staartveren en een vleugje geel met een zwarte band in een V-vorm om zijn nek. De scherpe en puntige snavel is verkrijgbaar in grijs en zwart.
De buitenste staartveren van wit vallen op in duidelijk contrast met zijn bruine en bruine lichaam en vleugelveren gespikkeld met zwart-witte aftekeningen. Wat vogels betreft is de grootte van de Westelijke veldleeuwerik niet klein of groot.
Het meet 6,5 tot 10 inch lang met een spanwijdte van maximaal 16 inch en weegt slechts drie tot vier gram.
Westelijke Veldleeuweriken zijn extreem vocale vogels
Hoe gedragen deze vogels zich?
Deze merels verbergen hun huis, dus je moet op je stap letten als je door de prairies van Wyoming wandelt. Het is gemakkelijk om het zien van dit vogelnest te missen, dus je moet voorzichtig door de prairielanden bewegen. Zoek naar een complexe structuur met een grasdak en een tunnel naar het nest in een schaarse struik of gras. De nestconstructie van de vogel vermengt zich met de velden, waardoor het vooral moeilijk te herkennen is in de schemering.
De vogel zingt alleen overdag en verstopt zich ’s nachts in zijn nest. Overdag blijft het actief, maar buiten het bereik van een roofdier. Hun heimelijke manier van leven in het donker helpt hen zichzelf te beschermen. Desondanks vermijden ze bossen en dikke struiken.
Westelijke Veldleeuwerik die opstijgt vanaf een baars
Het mannetje van de soort vestigt zijn broedplaats in een poging om vrouwtjes aan te trekken. Hij zal meestal moeten vechten voor het territorium en moet het misschien tot een maand verdedigen voordat de vrouwtjes aankomen. In elk broedseizoen kiest hij twee vrouwtjes. Ze bouwen elk een nest binnen hun broedgebieden, maar verder werken ze niet op elkaar in.
Deze vogels gebruiken fluitachtige paringsoproepen om elkaar te ontmoeten. Elke activiteit die ze ondernemen heeft een tweet. Sommige klinken als een fluitje. Terwijl het vrouwtje hun nest bouwt en de eieren legt, twittert ze ’tee-tee-tee’. Hoewel de soort verwant is aan de oostelijke veldleeuwerik, zingen ze verschillende liedjes, dus als je een oostelijke veldleeuwerik kunt herkennen, zal het je niet helpen om de westelijke veldleeuwerik te herkennen.
Westelijke Veldleeuwerik op een houten paal
Zodra het mannetje en het vrouwtje van de soort elkaar kiezen, wenden ze zich tot nestbouw, die tussen de zes en acht dagen duurt. Ze verzamelen allebei materialen, maar het vrouwtje bouwt het nest. Ze graaft een gat uit van een diepte van vier tot vijf inch en een breedte van twee tot drie inch, waarvan de as zeven tot acht centimeter meet. In dit ondiepe gat stapelt ze droge grassen, struiken en stengels. Eenmaal klaar, broedt het paar en legt het vrouwtje eieren.
Incubatie van de eieren vereist tussen de 13 en 16 dagen. Ze blijven in het nest met hun ouders zondertot ze de leeftijd van ongeveer vijf weken bereiken, maar na twee weken verkennen ze de grond met hun ouders. Tijdens deze drie weken op de grond leren hun ouders hen vliegen. Zodra ze leren vliegen op de leeftijd van vijf tot zes weken, verkennen ze het jachtgebied.
De mannelijke veldleeuwerik verzorgt beide nesten. Hij jaagt om beide echtgenoten en zichzelf te voeden. Zodra de eieren uitkomen, jaagt het mannetje ook om de baby’s te voeden. Ze beschermen het nest door te beschermen tegen verschillende hoge punten erboven, zoals telefoondraden en elektrische draden. Als een mens zijn nest nadert, zullen ze het verlaten.
Westelijke Veldleeuwerik in vlucht
Vormen westelijke veldleeuweriken gemeenschappen?
De weideleeuwerikfamilie blijkt complex. Deze dieren vormen kerngezinnen, maar twee afzonderlijke kerngezinnen. De avians zijn serieel monogaam. In het volgende broedseizoen zal elke vogel van het paar een andere partner kiezen.
Een groot deel van het jaar jagen ze alleen, maar in de winter vormen ze kleine kuddes en jagen ze op voedsel. Deze jacht in koppels biedt de enige keer dat ze deelnemen aan activiteiten buiten hun familie.
Deze merels migreren wel. Ze overwinteren meestal in de zuidelijke Amerikaanse staten en Mexico, maar wanneer warm weer in april of mei toeslaat, kunnen de vogels tot in Canada vliegen. Ze keren terug naar hun winterhabitat voor de eerste bevriezing.
Soms reist de westelijke veldleeuwerik naar de broedgebieden van de oostelijke veldleeuwerik. Ze kunnen paren, maar hun nakomelingen zullen niet zo viriel zijn als wanneer twee westelijke veldleeuweriken hadden gepaard.
Westelijke Veldleeuweriken houden van insecten
Wat eten westelijke veldleeuweriken?
De eerste keuze van voedsel voor de veldleeuwerik zal je misschien verrassen. Ze eten vlees. Deze merels geven de voorkeur aan cutworms, kevers, krekels, sprinkhanen, mieren en andere insecten. Natuurlijk moeten ze soms andere items eten.
In de winter zijn ze afhankelijk van granen en graanzaden voor hun voedsel. Ze graven in de grond of mesthopen om hun smakelijke diner op te graven.
Stel een vraag
Heb je een vraag over dit onderwerp die we niet hebben beantwoord? Dien het hieronder in en een van onze experts zal zo snel mogelijk antwoorden.