Vrouwelijke rouwduiven (alles wat u moet weten)

De rouwduif (Zenaida macroura |) een lid is van de duivenfamilie, Columbidae. Ze zijn wijdverspreid in heel Noord-Amerika. In de Verenigde Staten zijn rouwduiven grotendeels het hele jaar door bewoners, behalve in de Noordelijke Rockies, de Grote Meren en het puntje van het noordoosten – waar de winters vaak te streng zijn.

Veel mensen kennen de rouwduif door hun rustgevende, treurige lied – een van de redenen waarom ze een geliefde achtertuinvogel zijn. Er is niets zo vredig als op de veranda zitten luisteren naar de lage cooOOO-wooo-wooo-wooo roep van de duif. Weet je echter wat duiven ertoe aanzet om deze oproep te doen? Heb je ooit geprobeerd erachter te komen of het de mannelijke of de vrouwelijke zang is?

De twee lijken behoorlijk op elkaar, maar er zijn subtiele verschillen in kleuring en gedrag die je kunnen helpen ze uit elkaar te houden. Lees verder om meer te ontdekken over de vrouwelijke rouwduif en hoe je haar kunt onderscheiden van haar partner.

Hoe weet je of een Rouwduif mannelijk of vrouwelijk is?

Mannelijke en vrouwelijke rouwduiven lijken qua uiterlijk op elkaar, maar zijn niet onmogelijk uit elkaar te houden. De beste manier om onderscheid te maken tussen de twee is om naar de algehele kleuring te kijken.

De volwassen mannelijke duif heeft een duidelijke blauwgrijze kroon, lichtroze borst en heldere paarsroze vlekken aan de zijkanten van de nek. De volwassen vrouwelijke rouwduif heeft over het algemeen meer bruine en bruine kleuren. Haar blauwe en roze tinten zijn gedempt in vergelijking met het mannetje. Vrouwtjes zijn ook iets kleiner met meer afgeronde hoofden.

Juveniele rouwduiven lijken op volwassenen, behalve dat ze witte aftekeningen op het gezicht en op de witte uiteinden op de onderdelen van de meeste van hun veren hebben. Mannelijke juvenielen zijn ook niet zo kleurrijk als hun volwassen tegenhangers.

Hoe ziet een vrouwelijke Rouwduif eruit?

Volwassen vrouwelijke rouwduiven hebben een zachte bruine of stoffige roze kleur op het hoofd en de nek, terwijl de kruin van het hoofd tot de bovenkant van de nek een licht blauwgrijze tint heeft. De vleugels van een vrouw hebben zwarte vlekken vermengd met tangrijze veren. Ze hebben ook zwarte vlekken aan de zijkanten van hun nek, die vaak verborgen kunnen zijn.

Als je omhoog kijkt naar de duif terwijl ze vliegt, zie je haar lichte perziklichaam omlijst door tangrijze vleugelveren.

Zijn vrouwelijke rouwduiven groter dan mannen?

Vrouwelijke rouwduiven zijn niet groter dan mannetjes; ze zijn iets kleiner. Het verschil in grootte is niet significant, maar wanneer een paar naast elkaar staat, kun je zien dat het mannetje wat dikker en ronder is.

Koeren vrouwelijke Rouwduiven?

Vrouwelijke rouwduiven kotsen of zingen zelden. Terwijl ze op het nest zitten, zullen ze een dieptepunt maken Ohr Ohr roepen.

Gedragsverschillen

Vrouwelijk rouwduifgedrag wijkt wel iets af van dat van een mannetje. De meest opvallende verschillen zitten in de zang- en nestgewoonten van de vogels. Gepaarde paren delen echter veel van dezelfde verantwoordelijkheden als het gaat om het opvoeden van hun jongen.

Hieronder duiken we in de subtiele manieren waarop je gedragsverschillen kunt gebruiken om vrouwtjes versus mannetjes in een paar te herkennen.

Zingen en roepen

Rouwduiven hebben een paar verschillende vocalisaties. De kenmerkende lange en lage cooOOO-wooo-wooo-wooo lied wordt meestal uitgesproken door mannetjes die een partner willen aantrekken. Mannelijke rouwduiven hebben ook een kortere koer, vaak de nestkoet genoemd – gebruikt tijdens het nestbouwproces.

Verkering

Bij het aantrekken en kiezen van een partner verschilt het gedrag van de vrouwelijke rouwduif aanzienlijk van dat van het mannetje. Mannetjes trekken vrouwtjes aan met hun zoete, treurige lied en zetten vervolgens een baltsshow op – luidruchtig vliegend in de lucht en glijdend met vleugels volledig gespreid. Eenmaal terug op de grond zal het mannetje het vrouwtje langzaam benaderen met zijn borst gezwollen terwijl hij buigt en zijn koerende lied zingt.

Het enige wat het vrouwtje hoeft te doen is achterover leunen en genieten van de show en vervolgens beslissen of het mannetje een waardige metgezel is.

Nestelen en voeren

Het broedseizoen voor rouwduiven begint meestal in het vroege voorjaar en loopt door tot oktober. Deze nesten zijn niets bijzonders, meestal gewoon een platform van twijgen gebouwd in de kromming van een boom of struik. Af en toe zijn ze gebouwd op de grond.

De vrouwelijke rouwduif kiest de nestplaats en bouwt het nest, terwijl het mannetje haar de materialen brengt. Zodra de eieren zijn gelegd, zullen zowel het vrouwtje als het mannetje om de beurt de eieren uitbroeden. Na ongeveer veertien dagen komen de eieren uit, waarna beide ouders delen in het voeden van de jongen.

De eerste paar dagen geven het mannetje en het vrouwtje hun jongen een stof die “duivenmelk” wordt genoemd. Het is niet echt melk, maar een voedsel (rijk aan vet en eiwitten) dat wordt afgescheiden door de gewasvoering in de mond van de duif. De jongen steken hun hoofd in de mond van de ouder om zich te voeden met de voedzame substantie.

Na ongeveer vijftien dagen zullen de jongen het nest verlaten. Maar het volwassen paar zal dat jaar nog twee tot vijf broedsels hebben.

Vlucht: vrouwelijke versus mannelijke vluchtpatronen

Tijdens het broedseizoen kunt u af en toe rouwduiven zien vliegen in groepen van drie. Wanneer dit gebeurt, staat het mannetje van een paar meestal vooraan, terwijl een mannelijke concurrent dicht achteraan staat en het vrouwtje van het gepaarde paar achterin zit.

De mannelijke concurrent is meestal ongetraind en probeert zijn rivaal te verjagen uit het territorium dat hij wil gebruiken om te nestelen.

Kunnen vrouwelijke rouwduiven alleen jongen grootbrengen?

Deze duiven zijn in de volksmond bekend als tortelduiven. Een naam die is ontstaan omdat ze meestal voor het leven paren en vaak te zien zijn terwijl ze elkaar knuffelen of preenen – gedrag dat wijst op hun sociale aard. Rouwduiven geven de voorkeur aan een metgezel en gepaarde paren delen veel van dezelfde verantwoordelijkheden als het gaat om nestelen. Dus wat gebeurt er als een partner sterft?

Als een vrouwelijke rouwduif haar partner verliest nadat de eieren zijn gelegd of terwijl de jongen nog in het nest zijn, zal ze vaak proberen de eieren uit te broeden of de nestvogels alleen te voeren.

Dit is een herculische taak voor één vogel, vooral tijdens incubatie waarbij de ene of de andere partner constant op de eieren zit. Zodra de eieren zijn uitgebroed, is het nog steeds moeilijk voor het vrouwtje om te foerageren en tegelijkertijd haar jongen te beschermen. De poging om alleen jong op te voeden is dus vaak niet succesvol.

Na verloop van tijd zal het vrouwtje echter een nieuwe partner vinden. Als het vroeg in het seizoen is, zal ze waarschijnlijk nog steeds een succesvol broedsel grootbrengen. Het is normaal dat deze vogels twee tot vier keer per jaar nestelen, zo niet meer.