Wat is de State Bird of Alabama? (En waarom?)

Alabama is een diverse staat met een gevarieerde geografie, voornamelijk gedomineerd door berggebieden. Het is de 30e grootste staat per gebied en de 24e meest bevolkte. Het staatsdier voor Alabama is de Zwarte Beer, maar wat is de staatsvogel?

De staat Alabama koos in 1927 de noordelijke, ook wel de yellowhammer (Colaptes auratus) genoemd, als staatsvogel. De vogel wordt ook wel de geelschalk genoemd, om het uiterlijk van deze Alabama-specht te beschrijven.

De staatsvogel van Alabama, de Northern Flicker.

De staatsvogel van Alabama, de Northern Flicker.

Waarom is de noordelijke de staatsvogel voor Alabama?

De yellowhammer-staat, zoals Alabama bekend werd, kreeg zijn bijnaam van de prevalentie van zijn staatsvogel. De trekvogel koos de staat als een van zijn huizen weg van huis. De wetgeving die het de officiĆ«le staatsvogel noemde, gaf geen enkele aanwijzing waarom. Sectie 1-2-7 van hoofdstuk 2 van titel 1 van de Code of Alabama, 1975, luidt eenvoudigweg: “De vogel die gewoonlijk de gele hamer wordt genoemd, wordt hierbij de staatsvogel genoemd.”

Wanneer werd de noordelijke de staatsvogel voor Alabama?

In 1927 benoemde de staat Alabama de noordelijke flikkering officieel als zijn staatsvogel. Latere wetgeving in 1980 benoemde een staatswildvogel – de oostelijke wilde kalkoen.

Noordelijke Flikkering op de grond tijdens de winter

Noordelijke Flikkering op de grond tijdens de winter

Hoe ziet de staatsvogel van Alabama eruit?

Je kent een mannelijke geelgors als je hem ziet, omdat ze een snor hebben. Deze middelgrote vogel heeft een verenkleed van grijsbruin geaccentueerd met zwart. De specht heeft gele ondervleugels. Het vrouwtje van deze vogel houdt een gladgeschoren gelaat.

Metend van kop tot staart groeit de noordelijke flikkering tot tussen 4,7 en 5,5 inch en de spanwijdte meet ongeveer 17 tot 21 inch. Deze vogels bereiken een hoogte van 11 tot 14 inch en wegen iets meer dan de meeste zangvogels – van 3 tot 6 gram.

Een mannelijke Noordelijke

Een mannelijke Noordelijke

Hoe gedragen deze vogels zich?

De noordelijke flikkering strekt zich uit over de hele VS. Er bestaan twee ondersoorten, de roodschacht die het westelijke deel van de VS frequenteert en de geelschalkflikkeringen die het oostelijke deel van het land frequenteren. Hoewel het zeldzaam is, is het bekend dat deze twee ondersoorten kruisen.

Yellowhammers blijven overdag actief en zitten bovenop struiken om liedjes uit te voeren, zoals het lied “een beetje brood en geen kaas”. Deze vogels voeden zich op de grond in koppels wanneer ze niet in het broedseizoen zijn. Een koppel kan honderden vogels bevatten, waaronder vinken en gorzen en vinken.

Deze vogels spreken om met elkaar te communiceren. Yellowhammers leren deze vogelgeluiden van hun vaders en in een regionaal dialect. Yellowhammers buiten Alabama spreken een ander dialect dan die in AL. Deze vogeloproepen kunnen zangvarianten en individuele oproepen bevatten, maar er bestaan enkele universele woorden, waaronder “zit” voor het contact maken met een andere vogel, “zien” om een alarm te laten klinken en een trillerige “tirrr” tijdens de vlucht. De vloeiendheid van taal helpt het mannelijke land gunstige partners. De zilvertonige sprekers paren met vrouwtjes die hun dialect delen, waarbij de vrouwtjes de mannetjes kiezen met het meest uiteenlopende zang- en spreekrepertoire.

Deze gedeeltelijk migrerende spechten nestelen in bomen in open gebieden. Ze kiezen bomen van zacht hout in stervende of dode bomen. Hun zwakke snavels kunnen een nest in het zachte hout pikken. Als een yellowhammer een hol of gat vindt dat door een andere vogel verlaten is gemaakt, kan het erin verblijven. Ze zullen ook een nest pikken in een hekpaal, aarden bank of een nestkast die in de tuin van een vriendelijk persoon wordt bewaard. De noordelijke bevindt zich het hele jaar door in Alabama, maar de populatie van de vogel is afgenomen als gevolg van het gebruik van pesticiden en afnemende oostelijke bossen.

Vrouwelijke Noordelijke

Vrouwelijke Noordelijke

Vormen noordelijke flikkeringen gemeenschappen?

De monogame yellowhammer koppelt, vestigt een formeel broedgebied en verdedigt het. Het mannetje vestigt een territorium langs een haag of rand van een bos. Terwijl de verkering begint in april of mei, met het mannetje dat zijn toekomstige bruid een serenade brengt vanuit een struik of boom, kan het doorgaan tot juli of augustus.

De yellowhammer gebruikt ook fysieke vertoningen van mannelijkheid om het vrouwtje te verleiden. Hij heft zijn vleugels op terwijl hij naar haar toe rent. Zodra hij haar hart wint, begint het vrouwtje met het bouwen van hun nest. Terwijl ze in bomen leven, bouwen deze vogels een letterlijk liefdesnest op de grond of er dicht bij. Dit liefdesnest, ze verstoppen zich in een struik of in tussocks. Het kan ook tegen een bank zijn. De vrouw gebruikt plantaardig materiaal, including stengels, droog gras en bladeren, mengt dan wat dierenhaar. Ze gebruikt fijne grassen om de binnenkant van het nest te bekleden.

De yellowhammers broeden dan. Ze legt een legsel van drie tot vijf eieren. Deze witte eieren gemarkeerd met donkere, fijne lijntjes broedt de moedervogel gedurende 12 tot 14 dagen uit. Zodra ze uitkomen, zorgen de twee volwassen vogels voor hun jonge donzige kuikens totdat ze ongeveer twee weken later jonge vogels worden. De volwassenen voeden de kinderen in het nest. De amoureuze geelgorzen hebben twee of drie broedsels per jaar. Op de leeftijd van een jaar bereiken hun kuikens de broedleeftijd en slaan ze alleen toe om hun echtgenoot te ontmoeten en babyspechtjes te maken.

Niet alle Amerikaanse vogels leven in Alabama. Het Carolina-winterkoninkje migreert tot in Oklahoma, maar niet in de Panhandle-regio. Het is in wezen een oostelijke Amerikaanse vogel.

Northern Flicker op een suet vogelvoederbak

Northern Flicker op een suet vogelvoederbak

Wat eten Northern Flickers?

De yellowhammer doet het net even anders dan andere spechten. Het foerageert op de grond en eet op een mix van insecten, noten en bessen. De reguliere maaltijden omvatten mieren, rupsen, sprinkhanen, termieten, slakken, spinnen, noten, zaden en bessen. Het geniet vooral van de giftige klimopplantbes, die het geen kwaad doet. De luchtspecht kan ook insecten vangen tijdens de vlucht. De lange, prikkeldraadtong van de vogel laat hem veel mieren tegelijk opscheppen. Het zal ook bovenop een mierenhoop zitten, dus de mieren zullen op zijn vleugels kruipen. Een theorie die wetenschappers met betrekking tot deze praktijk hebben ontwikkeld, is dat de mieren een zuur afscheiden dat parasieten bestuurt die normaal gesproken op de vogel zouden proberen te leven.

Voor een meer diepgaande gids, bekijk dit artikel.

Stel een vraag

Heb je een vraag over dit onderwerp die we niet hebben beantwoord? Dien het hieronder in en een van onze experts zal zo snel mogelijk antwoorden.