Wat te doen als uw papegaai hormonaal is (omgaan met de triggers!)

hoe om te gaan met een hormonale papegaai

(Laatst bijgewerkt op: November 15, 2022)

Je kunt papegaaien niet castreren omdat de procedure te gevaarlijk is. Helaas ervaren papegaaien hormonale pieken, maar door hun leefomgeving aan te passen, kunnen ze er beter mee omgaan.

Om een hormonale papegaai te kalmeren, minimaliseer je de blootstelling aan licht en houd je de temperatuur laag. Te veel licht en warmte zorgen ervoor dat papegaaien denken dat het lente is. Verwijder materialen die kunnen worden afgeworpen om een nest te maken. Geef het geen vetrijk voedsel, omdat dit hormonen stimuleert. Leid je papegaai ook af met beweging en speelgoed.

Veel papegaaien worden weggegeven en herplaatst vanwege hormonaal gedrag. Dit gedrag is volledig natuurlijk en kan niet worden gestopt, dus je moet begrijpen waarom het gebeurt en van tevoren voorbereid zijn.

Inhoudsopgave

tonen

Wanneer is hormoonseizoen voor papegaaien?

Hormoonspiegels stijgen in de lente wanneer deze omgevingsomstandigheden optreden:

  • Warmer weer
  • Langere dagen
  • Zaden ontkiemen, dus er is meer voedsel

Kleinere vogels komen vaker in het seizoen. Omdat vogels lager in de voedselketen staan, moeten ze hun populaties sterk houden. Ze planten zich dus vaker voort dan grotere vogels.

Er zijn zes verschillende fokstadia, waaronder:

Voorveredeling: Dit is waar het lichaam van de papegaai zich voorbereidt om te broeden, inclusief rui.
Mate selectie: Papegaaien houden zich bezig met paringsrituelen en selecteren gezonde partners.
Een nestplaats zoeken: Papegaaien zullen een holle boom of nestplaats vinden in gereedheid om hun jongen groot te brengen.
Bereid het nest voor: Papegaaien creëren warme, veilige nesten.
Fokkerij: Zodra het nest klaar is, leggen vrouwtjes vruchtbare eieren.
Het grootbrengen van hun jongen: Papegaaien foerageren voedzaam voedsel en leren hun kuikens hoe ze moeten overleven.

Hoe lang blijven papegaaien hormonaal?

Zodra papegaaien geslachtsrijp zijn, blijven ze dat de rest van hun leven.

Hun hormonale stadia kunnen tot 10 weken duren, maar dit varieert afhankelijk van de soort. Hun hormonen verdwijnen meestal na een paar weken. Het seizoen begint wanneer de omgevingsomstandigheden goed zijn en eindigt zodra de papegaai haar eieren heeft gelegd.

Evenzo variëren hormonale leeftijden tussen soorten omdat ze op verschillende tijdstippen geslachtsrijp worden. Hier zijn de leeftijden waarop papegaaien hormonaal worden:

Papegaai Soorten: Leeftijd van seksuele volwassenheid:
Parkieten: 6-9 maanden
Valkparkieten: 9 maanden
Afrikaanse grijze papegaaien: 2-4 jaar
Amazone papegaaien: 2-4 jaar
Conures: 2-4 jaar
Goffins: 2-4 jaar
Mini ara’s: 2-4 jaar
Pionus: 2-4 jaar
Blauw-gouden ara’s: 3-6 jaar
Paraplu kaketoes: 3-6 jaar
Molukse kaketoes: 4-7 jaar

Sommige papegaaien ervaren sterkere hormonale pieken dan anderen. Afrikaanse grijzen zijn bijzonder moeilijk te beheren tijdens de broedmaanden.

Wat zijn de tekenen van een hormonale papegaai?

Sommige papegaaien ervaren nooit gedragsveranderingen wanneer ze hormonaal zijn, wat meestal te wijten is aan het feit dat hun eigenaren op de juiste manier met hen socialiseren vanuit een early leeftijd.

Evenzo, als je nooit toestaat dat je papegaai dominant wordt, zul je merken dat ze gemakkelijker te verwerken zijn wanneer hij hormonale pieken ervaart.

Helaas worden sommige papegaaien prikkelbaar, impulsief of agressief wanneer ze hormonaal zijn, waardoor ze moeilijk te hanteren zijn.

Hier zijn de meest voorkomende tekenen dat een papegaai hormonaal is:

Regurgitatie

Papegaaien herkauwen hun voedsel om interesse in paring aan te geven. Het laat zien hoe goed ze eten zoeken en verstrekken, waardoor ze aantrekkelijkere partners worden.

In gevangenschap herkauwen papegaaien op eigenaren die ze als partners zien. Helaas betekent dit gedrag dat je papegaai zich tot je aangetrokken voelt.

Je moet dit gedrag niet belonen, maar het afslaan van de avances van een papegaai kan je band beschadigen.

Scherp

Bijten is een veel voorkomende bijwerking van hormonaal gedrag. Dit staat bekend als “bluffen” en treft zelfs lieve en zachte papegaaien zonder bijtgeschiedenis. Tekenen van bluffen zijn onder meer:

  • Knabbelen
  • Longeren
  • Scherp
  • Fricatief

Je papegaai zal schijnbaar ’s nachts beginnen te bijten, wat eigenaren kan verrassen die dit gedrag niet verwachten. Dit is de manier van je papegaai om met zijn driften om te gaan.

hoe een hormonale papegaai te kalmeren

Veren plukken

Wanneer papegaaien hormonaal worden, kunnen ze over-preen en plukken ze hun veren.

Hoewel dit normaal nestgedrag is, kan het een destructieve gewoonte worden. Het Exotic Animal Veterinary Center legt uit dat het plukken van veren niet in het wild wordt gezien, dus het betekent gevangenschapsspecifieke stress.

Als het plukken van veren verder gaat dan de hormonale pieken van de papegaai, kan het zich ontwikkelen tot zelfverminking. Dit is waar papegaaien in hun huid, spieren en botten kauwen om zichzelf te kalmeren en stress te verlichten.

Ongepast gedrag

Bepaalde delen van het lichaam van een papegaai zijn gereserveerd voor partners.

Volgens VCA Ziekenhuizen wrijven veel papegaaien hun cloaca of vent tegen hun eigenaren, wat de vorm van masturbatie van een papegaai is en hun poging om copulatie te initiëren.

Als je dit gebied tijdens het broedseizoen aanraakt, moedig je een papegaai aan om jou als partner te kiezen.

Papegaaien zijn ook gevoelig onder hun vleugels, langs hun rug en naar hun staart. Als je deze gebieden aanraakt, zal je papegaai seksueel opgewonden raken en ongepast gedrag vertonen.

Territorium claimen

Hormonale papegaaien lijken territoria territorialer dan normaal en worden bezitterig over hun kooi, speelgoed, spelletjes en voedsel terwijl ze hun nesten beschermen tegen gevaren en roofdieren.

Naast dit territoriale gedrag worden papegaaien luidruchtiger en agressiever tegenover mensen en andere vogels terwijl ze verdedigen wat zij als rechtmatig van hen beschouwen.

Ze worden ook bezitterig over mensen en hebben meer kans om in eenpersoonsvogels te veranderen, de rest van het gezin buiten te sluiten en hen aan te vallen wanneer ze te dicht bij hun mensen komen.

Nestbouw

Hormonale vogels bouwen nesten in hun kooien, versnipperen papier, gebruiken veren en isolerende materialen. Sommige papegaaien raken zo gefixeerd op het bouwen van een nest dat ze obsessief alles versnipperen wat ze kunnen vinden.

Verhoogde vocalisaties

Wanneer papegaaien hormonaal worden, worden ze luidruchtig.

Sommige vogels schreeuwen en krijsen vaker, waardoor hun vocalisaties toenemen. Voor veel eigenaren wordt dit vervelend, maar dit is normaal voor papegaaien die hormonale pieken ervaren.

Zodra de paartijd eindigt, zou het geluid moeten verdwijnen.

Paring Displays

Paringsshows zijn een kans voor papegaaien om een partner aan te trekken. Tijdens dit gedrag vertonen ze gedrag zoals:

  • Oogspelden
  • Vleugelflappen
  • Staart waaieren
  • Buigende displays

Tijdens hun hormonale stadia zullen papegaaien laag hurken en hijgen. Als je maar één papegaai hebt, wees dan niet verbaasd als het deze dingen met je doet.

Verhoogde calciuminname

Vrouwtjes zullen meer geïnteresseerd zijn in calcium- en eiwitrijk voedsel zoals cuttlebones. Dit stelt hen in staat om gezonde eierschalen te produceren, waardoor de kans op eibinding en broedsterfte wordt verkleind.

Als papegaaien niet genoeg calcium hebben, zullen de eieren misvormd en misvormd zijn.

Kunnen papegaaien zich aangetrokken voelen tot mensen?

Het is gebruikelijk dat papegaaien een seksuele aantrekkingskracht op hun eigenaren ontwikkelen tijdens de hormonale stadia.

De Proceedings of the International Aviculturists Society Convention legt uit hoe overafhankelijke papegaaien die een dominante rol aannemen, eerder problemen voor hun eigenaren veroorzaken zodra ze geslachtsrijp worden.

Papegaaien vormen levenslang pluchtverbindingen. Ze paren wanneer ze maar willen en socialiseren het hele jaar door met hun gebonden papegaai en doen samen de volgende dingen:

  • Nesten
  • Foerageren
  • Preening

Papegaaien die in gevangenschap leven, hebben niet altijd dezelfde kansen om een partner te vinden, dus drukken ze in plaats daarvan op hun eigenaren.

Als je vroeg genoeg de basis legt voor positieve interacties, zou je geen significante problemen moeten ervaren wanneer je papegaai hormonaal wordt.

Hoe om te gaan met een hormonale papegaai

Zoals gezegd kun je een papegaai niet castreren. Je papegaai zal dus waarschijnlijk hormonale problemen ervaren die zijn stemming en gedrag veranderen.

Deze hormonen zullen verdwijnen zodra het broedseizoen eindigt. In de tussentijd moet je de omgeving van je papegaai veranderen om hem te helpen ermee om te gaan.

Dit is wat te doen met een hormonale papegaai:

Beperk aaien

Wanneer uw papegaai hormonale pieken ervaart, beperk dan het aaien. Vermijd waar mogelijk om het helemaal aan te raken totdat de hormonen verdwijnen.

Als u uw papegaai echter aandacht wilt geven, moet u proberen hem op de nek, het hoofd en rond de voeten en snavel te aaien, omdat het onwaarschijnlijk is dat deze gebieden uw papegaai seksueel stimuleren.

Dieetveranderingen

Beperk voedingsmiddelen met veel calorieën en vet, omdat ze de hormoonproductie van een papegaai kunnen stimuleren.

Beperk de blootstelling aan licht

Overmatig licht geeft aan dat de lente is aangebroken en vertelt hen dat het tijd is om te broeden. Je moet dus de hoeveelheid licht die je papegaai krijgt verminderen tot 8-10 uur.

Bedek de kooi van een papegaai ’s nachts met een laken om het donkerder te maken. Vermijd ook kunstlicht.

wanneer worden papegaaien hormonaal?

Herschik zitstokken en speelgoed

Hormonale papegaaien vertonen nestgedrag om hun omgeving voor te bereiden op het fokken.

Als je dit laat doorgaan, worden de hormonen van je papegaai gestimuleerd. Verwijder dus dingen zoals dekens en dozen uit de kooi en reset het territorium door de zitstokken en het speelgoed opnieuw te rangschikken.

U kunt overwegen om de kooi van een papegaai een of twee keer per week te verplaatsen om hormoonstimulatie te ontmoedigen.

Geen afstotende materialen

Zorg ervoor dat er niets in een kooi is dat je papegaai kan scheuren en afwerpen.

Als dat zo is, zal een broedse papegaai proberen een nest te maken. Vermijd het plaatsen van papier, karton en andere gemakkelijk te scheuren materialen in de kooi van een papegaai totdat het broedseizoen voorbij is.

Lagere temperaturen

Net als overmatige lichtniveaus, zorgt te veel warmte ervoor dat papegaaien geloven dat het lente en het broedseizoen is. Een consistente, warme temperatuur houdt de hormoonspiegels stabieler.

Afleiding

Oefening is een van de beste manieren om uw papegaai gezond te houden tijdens het broedseizoen. Help je papegaai opgekropte seksuele energie vrij te maken door hem af te leiden met speelgoed en spelletjes.

Dit is ook het perfecte moment om je papegaai nieuwe trucjes te leren. Door dit te doen, kan je papegaai zijn energie richten op iets dat de moeite waard is.

Papegaaien vinden het leuk om hun energie te verbranden door vogelveilige takjes, houten brokken en kranten te bijten.

Hormoontherapie

Hormoontherapie voor papegaaien is beschikbaar, maar het wordt alleen gebruikt in extreme omstandigheden wanneer papegaaien te vaak eieren leggen en niet kunnen stoppen.

Volgens niles animal hospital, dierenartsen toedienen een testosteron injectie om de effecten van het vrouwelijke hormoon teniet te doen en stoppen met het leggen van eieren.

Het kan ook seksueel agressieve vrouwtjes kalmeren. Het mag echter niet aan mannen worden gegeven omdat het hun testosteronniveaus te veel zou verhogen.

Andere vormen van therapie zijn:

  • Medroxyprogesteron (Depo Provera) stopt de eierlegactiviteit.
  • Humaan choriongonadotrofine (hcG, Pregnyl) kan het leggen van eieren enkele maanden uitstellen.
  • Leuprolide acetaat (Lupron) voorkomt veilig het leggen van eieren bij parkieten en valkparkieten.
  • Salpingectomie (“hysterectomie”) is een laatste redmiddel waarbij een deel van de eileider wordt verwijderd.

Je papegaai zal stemmings- en gedragsveranderingen ervaren die moeilijk te beheren kunnen zijn. Om het probleem te minimaliseren, vermindert u de blootstelling aan licht, temperatuurniveaus en toegang tot vet voedsel.