Oklahoma is de 28e meest bevolkte staat en de 20e grootste door totale oppervlakte. De staat omvat berggebieden, bossen en open vlaktes. Het staatsdier voor Oklahoma is de Amerikaanse Buffalo, maar wat is de staatsvogel?
De staat Oklahoma koos in 1951 de Scissor-tailed Flycatcher (oorspronkelijk Muscivora forficate; opnieuw geclassificeerd als Tyrannus forficatus) als de staatsvogel. Deze vliegenvanger eet meestal insecten, vooral vliegen, vandaar de naam. Zijn liefde voor insecten bracht het naar de voornamelijk agrarische staat.
De staatsvogel voor Oklahoma, de Schaarstaartvliegenvanger
Waarom is de schaarstaartvliegenvanger de staatsvogel voor Oklahoma?
De weg naar het benoemen van een staatsvogel liep lang op, waarbij de staat in 1932 zijn eerste wedstrijd onder zijn schoolkinderen hield. De bobwhite won die wedstrijd, gesponsord door de 1932 State Federation of Women’s Clubs. De wetgevende macht handelde echter niet en de staat ging bijna twee decennia zonder officiële vogel door.
De Audubon Society van de staat, tuinclubs en natuurgroepen steunden de vliegenvanger en in 1951 overtuigden ze Lou Allard, voorzitter van de Commissie voor Wild en Vis van het Huis van Afgevaardigden, om de vogel te verdedigen. Het favoriete dieet van schadelijke insecten van de vogel en zijn broedgebied binnen de grenzen van Oklahoma maakte het de favoriet. Met de goedkeuring van House Joint Resolution Number 21 werd de staat de eerste en enige staat die de schaarstaartvliegenvanger zijn staatsvogel noemde.
De staat Oklahoma houdt zo van zijn schaarstaartvliegenvanger dat het de staatsvogel koos als het onderwerp van zijn staatskwartier in de serie-uitgave van de US Mint van elke staat. De wijk voor OK toont een schaarstaartvliegenvanger in vlucht over de staatswildbloem, de Indiase deken, met zijn schaarstaartveren, wijd gespreid.
Schaarstaartvliegenvanger op het punt om op te stijgen
Wanneer werd de schaarstaartvliegenvanger de staatsvogel voor Oklahoma?
De wetgevende macht van de staat Oklahoma adopteerde de schaarstaartvliegenvanger als de staatsvogel op 26 mei 1951. Oklahoma deelt de schaarstaartvliegenvanger als staatsvogel niet met een andere staat.
Hoe ziet de staatsvogel van Oklahoma eruit?
Herkenbaar aan zijn gevorkte staart die zes centimeter diep splijt, lijkt het lichaam van de schaarstaartvliegenvanger zachtgrijs op zijn rug en zijkanten met een witte of crèmekleurige maag. Hun flanken en onderstaart lijken zalmroze. De staatsvogel lijkt een pak te dragen omdat hij grijze en zwarte vleugels en een staart heeft.
Beide geslachten worden ongeveer 8,7 tot 14,6 centimeter lang. Deze vogels wegen iets meer dan de zangvogels die in het hele land voorkomen – tussen 1,3 en 2 gram. Ze hebben een spanwijdte van ongeveer 4,5 tot 4,9 inch.
Schaarstaart vliegenvanger op een draad
Hoe gedragen deze vogels zich?
Hoewel deze vogels in zowel Noord- als Midden-Amerika voorkomen en leven, varieert het nestbereik van de soort alleen van Zuid-Texas tot Zuid-Nebraska. In het midden daarvan ligt natuurlijk Oklahoma. Tijdens de zomer verdringt de vliegenvanger de staat en bewoont de open struikachtige gebieden. Ze geven de voorkeur aan graslanden, verspreide bomen, savannes, de randen van tropische vochtige en tropische droge bossen. Omdat ze geen van de laatste in Oklahoma vinden, houden ze het bij weilanden, akkers en bermen. Je kunt ze ook in veel steden en stadsparken zien.
De vliegenvanger bouwt zijn nest hoog op, weg van roofdieren, meestal zeven tot 40 voet boven de grond. Ze zullen net zo waarschijnlijk een boom inbouwen als een door de mens gemaakte paal of paal. Ze zitten op nutsleidingen, hekken, vlaggenmasten.
Ze hergebruiken gaten gemaakt door andere dieren voor hun huizen. Als een specht zijn gat verlaat, neemt de vliegenvanger het over. In dit gat bouwen ze een nest, in wezen een zacht bed, gemaakt van gras, twijgen, onkruid, haar en bekleed met wortels.
Deze vogels werden beroemd om hun paringsdans. Klimmend in de vlucht tot een hoogte van ongeveer 100 voet, beginnen de mannetjes aan een reeks V-vormige vluchten. Hun luchtprestaties zijn bedoeld om geschikte vrouwtjes aan te trekken om te paren. Deze praktijk gaat de hele zomer door in Oklahoma. Wanneer het vrouwtje haar partner kiest, vinden ze een geschikt boomgat of een andere schuilplaats, en het vrouwtje bouwt het nest van bijna zes centimeter in omtrek in een hoge, geïsoleerde boom. Copulatie volgt zodra het nest is voltooid. Het vrouwtje legt slechts één ei per dag, dus het maken van de eieren kan het equivalent van een weekend of een week duren.
Een schaarstaartvliegenvanger in zijn nest
Vormen schaarstaartvliegenvangers gemeenschappen?
Bekend als gezellige vogels, worden de schaarstaartvliegenvangers tijdens hun broedseizoen meer introvert. Ze paren en brengen tijd door met hun partner. Hoewel ze de rest van het jaar als groep foerageren, foerageren ze tijdens het broedseizoen alleen of in paren. Schaarstaartvliegenvangers vormen paren voor voortplanting en paring. Deze seriële monogame vogels paren om gezinnen te hebben en vormen vervolgens een grotere kudde.
Het paar creëert meestal drie tot zes eieren. Deze komen in 14 tot 17 dagen uit. De vrouwelijke vogel broedt de eieren uit.
Na het broedseizoen verzamelen de schaarstaartvliegenvangers zich in grote rustplaatsen van honderden vogels. Tijdens het broedseizoen voegen echter alleen de mannetjes zich bij deze gemeenschappelijke slaapplaatsen en alleen ’s nachts. Ze keren ’s ochtends terug naar hun huis.
Deze vogels gebruiken taal om te communiceren in plaats van te zingen voor entertainment. Ze maken zowel twitterende als kwetterende geluiden. Hun bekendste oproep klinkt als ‘kee-kee-kee-kee’.
Een schaarstaart vliegenvanger die een sprinkhaan vangt
Wat eten schaarstaartvliegenvangers?
Deze dagactieve vogels wachten meestal op een baars om insecten te vangen, een praktijk die hawking wordt genoemd. Net zo vaak zullen ze echter insecten uit de grond of uit vegetatie verzamelen. Deze vogel houdt vooral van sprinkhanen, meelwormen en krekels.
Je kunt schaarstaartvliegenvangers naar je tuin trekken door ze schijnbaar hun favoriete habitat te bieden. Laat je vogelvoeder of vogelhuisje zoveel mogelijk lijken op hun favoriete beboste habitat. Hoewel ze niet vaak veel eten naast insecten, is het bekend dat ze hun dieet variëren door moerbei- of hackberrystruiken te bezoeken voor een snack.
Stel een vraag
Heb je een vraag over dit onderwerp die we niet hebben beantwoord? Dien het hieronder in en een van onze experts zal zo snel mogelijk antwoorden.