Parkieten hebben een speciale manier om met elkaar om te gaan als ze samen zijn. Het kan soms moeilijk zijn om te zeggen of een paar elkaar leuk of niet leuk vindt, omdat twee duidelijk verschillende acties vrijwel identiek kunnen lijken.
Een verwarrende gewoonte is wanneer twee parkieten hun snavels aan elkaar vastzetten. Mensen hebben de neiging om te antropomorfiseren, ervan uitgaande dat twee parkieten verliefd zijn en elkaar romantisch kussen. Hoewel papegaaien hun snavels regelmatig bij elkaar houden, is dit misschien niet om de redenen die u verwacht.
Parkieten kussen elkaar door hun snavels in elkaar te grijpen of hun snavels tegen elkaar te slaan. Je kunt aannemen dat het een menselijke liplock is, maar het kan preening, verkennen, voeden of kibbelen zijn. Meestal klemmen parkieten hun snavels samen om een partner geregenereerd (gedeeltelijk verteerd) voedsel van het gewas te voeden.
tonen
Parkiet Kussen Betekenis
Als je parkieten vechten, is deze actie geen ‘kus’. In plaats daarvan is het pikken of bijten.
Als je parkieten zoenen, zullen ze dat in specifieke situaties doen. Elk van hen betekent dat je parkieten gelukkig zijn en goed met elkaar kunnen opschieten.
1/ Genegenheid
De sociale aard van parkieten betekent dat ze het gelukkigst zijn als ze een kooi delen met een andere parkiet. Na het vormen van een sterke band, zullen ze genegenheid tonen door hun snavels tegen elkaar te tikken.
Het is een veel voorkomend platonisch gebaar om goedkeuring en genegenheid uit te drukken. Hoewel parkieten op deze manier genegenheid tonen aan hun partner, is het meestal zo onschuldig als een glimlach of handdruk tussen mensen. Daarom is het normaal dat parkieten zoenen, zelfs als ze nog niet geslachtsrijp zijn.
De vogel die je parkiet kiest om te kussen, wordt als familie beschouwd. Als je meerdere parkieten hebt die elkaar kussen, betekent dit niet dat ze allemaal in een polyamoreuze relatie zitten; ze zijn gewoon vriendelijk en liefdevol naar elkaar toe.
2/ Baltsgedrag
De twee parkieten zullen bijna onafscheidelijk zijn. Je kunt zien wanneer parkieten het hof maken, omdat ze veel van de volgende gedragingen vertonen:
- Bij elkaar zitten
- Snavels aanraken
- Dansen
- Preening
- Paringsoproepen
- Dobberende hoofden
- Veren displays
- Regurgitatie
Het mannetje zal willen bewijzen dat hij een goede leverancier is door haar voedsel van zijn gewas te voeren. Omdat het deel uitmaakt van het normale baltsgedrag, verklaart dit waarom mensen geloven dat de twee parkieten zoenen.
3/ Voeding
Voedsel speelt een grote rol in de relaties tussen verschillende parkieten, dus ze zullen gedeeltelijk verteerd voedsel opslaan in hun gewassen en het aan een andere vogel voeren.
Als ze elkaar leuk vinden, eten ze vaak tegelijkertijd uit een kom. Ze verdelen en delen ook voedsel. Al dit delen is een sociale daad die andere leden van de kudde helpt.
Ouders voeden hun jongen door ze geregenereerd voedsel te geven. Het lijkt misschien onaangenaam voor mensen, maar parkieten associëren regurgitatie met hechtingsgedrag wanneer ze uitkomen.
Parkieten kunnen voedsel oprispen voor of op hun eigenaren, wat vaak wordt verward met braken.
Soms hebben parkieten geen voedsel in hun mond. In plaats daarvan kussen ze elkaar om aan te geven dat ze willen eten, wat gebeurt wanneer de parkieten gewend zijn om samen te eten. Andere keren instrueren ze de andere parkiet om voedsel te brengen.
Omdat hun snavels vrij klein zijn, kan het moeilijk zijn om te zeggen wat er gebeurt als parkieten in elkaar grijpende snavels hebben. Als je goed kijkt, zie je misschien het verzachte voedsel tussen hun snavels passeren.
4/ Preening
Papegaaien gebruiken hun snavel om veren voor te bereiden, wat een essentieel onderdeel is van hun dagelijks leven. Met hun snavels, parkieten:
- Houd de gelaagdheid van hun veren netjes.
- Verspreid natuurlijke oliën uit hun preenklier rond hun veren.
- Verwijder vuil, stof en vuil.
Parkieten kunnen problemen hebben met het verzorgen van gebieden die hun snavels niet kunnen bereiken, zoals het gezicht. Dus papegaaien zullen elkaar helpen door rond de snavel van hun partner te preenen.
Het is een gezonde, stemmingsverbeterende bindingsactiviteit. Omdat passende preening alleen met een snavel kan worden gedaan, kunnen mensen dit gedrag niet repliceren.
5/ Verkenning
De snavels van parkieten zijn van vitaal belang omdat ze worden gebruikt voor eten, klimmen, spelen en geluiden maken.
Wanneer parkieten jong zijn, gebruiken ze hun snavels om te verkennen zoals baby’s hun handen gebruiken. Het komt vaak voor dat eigenaren gebeten worden als hun parkieten jong zijn.
De parkiet zal bijten als een vorm van leren en experimenteren. Jonge parkieten zullen dus in elkaars snavel bijten om hun kracht te testen.
6/ Vechten
Parkieten zijn vriendelijke vogels die kussen om acceptatie, respect en genegenheid te tonen. Er zijn echter momenten waarop ze in elkaars snavel bijten als ze vechten.
Vechten onder parkieten komt vaak voor, vooral gezien hun koppigheid. Soms komen ze in geschillen over territorium, voedsel, water, favoriete zitstokken en het gebruik van bepaald speelgoed.
Als je gelooft dat je parkieten vechten, scheid ze dan onmiddellijk. Volgens Exotic Animal Practice zijn veel voorkomende tekenen van vechten:
- Fricatief
- Achter
- Veren plukken
- Snavel bijten
- Opgeheven vleugels
- Oogspelden
- Schreeuwen
Parkieten zullen andere vogels waarschuwen om niet te dichtbij te komen door met hun vleugels te klapperen of naar ze te schreeuwen. Ze zullen hun ogen vastzetten of defensieve houding vertonen als dat niet werkt.
Als parkieten fysiek worden en na die waarschuwingssignalen voor elkaars snavels gaan, is er vrijwel zeker een geschil of gevecht.
De twee vogels een time-out geven zal de situatie meestal kalmeren, maar soms wordt de relatie onherstelbaar geschaad. Als dat zo is, moet u overwegen of de twee parkieten moeten worden gescheiden.
Mannelijke parkieten kussen
Het komt vaker voor dat een paar mannetjes dan een paar vrouwtjes zoenen. Vrouwelijke parkieten zijn agressiever dan mannetjes, vooral tegenover andere vrouwtjes, die strijden om ruimte, voedsel en aandacht.
Mannelijke parkieten kunnen echter goed met elkaar opschieten, vooral als ze niet concurreren om een vrouwtje. Wanneer een vrouwtje in de dynamiek wordt geïntroduceerd, zullen mannetjes stoppen met dichtbij te zijn totdat het meer dominante mannetje met het vrouwtje paart.
Vrouwelijke parkieten kunnen echter op dezelfde manier platonische relaties vormen als mannetjes, vooral als ze samen zijn grootgebracht. Verzorging, elkaar voeden met opgeknapt voedsel en stotende snavels zijn normaal gedrag van kuddeleden.
Kussen parkieten iemand?
Volgens The Condor zijn parkieten sociale wezens die afhankelijk zijn van hun kuddegenoten.
Parkieten kussen alleen andere vogels die ze vertrouwen, zoals leden van de soort in hun kudde. Alle romantische connotaties die we associëren met deze actie zijn onbeduidend in vergelijking met anderen.
Parkieten hebben genuanceerde manieren van communiceren ontwikkeld. Voor parkieten kan het een hechte vriendschap impliceren en het kan zelfs een neutraal teken van respect zijn voor andere kuddeleden.
Je kunt zien hoe een parkiet zich voelt over de vogel die hij kust door zijn andere acties te observeren. De kus alleen vertelt je alleen dat hij de andere vogel accepteert, niet dat hij het leuk vindt of ervan houdt.
