Noem een meer iconische vogel dan de roadrunner. Nou, misschien is het alleen iconisch als je bent opgegroeid met het kijken naar Wile E. Coyote en de Roadrunner. Toch zijn deze woestijnbewoners nog steeds fascinerende wezens.
Er zijn twee verschillende soorten – de grotere roadrunner (Geococcyx calfornianus) van Mexico en het zuidwesten/zuid-midden verenigde staten en de mindere roadrunner (Geococcyx velox) van Mexico en Midden-Amerika. Beide lijken erg op elkaar in hun gedrag, inclusief voedings- en nestgewoonten.
Roadrunners bouwen hun nesten in schaduwrijke, goed verborgen gebieden op drie tot tien voet van de grond. Nesten zitten vaak op de horizontale tak van een boom of in de kromming van een grote struik. Omdat roadrunners vaak wegen, paden en stroombeddingen gebruiken voor navigatie, worden er vaak nesten gebouwd langs deze routes.
Dit zorgt voor minder energieverbruik bij het terugbrengen van materialen voor nestbouw of het brengen van voedsel voor nestvogels.
Habitats omvatten woestijnen en open gras- en struikgewas. Ze kunnen ook voorkomen in canyons en, op grotere hoogten, in pinyon-jeneverbesbossen. De soort komt het meest voor in de Sonorawoestijn.
Over het algemeen zijn roadrunners niet goed aangepast om dicht bij mensen te wonen. Ze vermijden de drukte van bevolkte gebieden, maar ze kunnen hun nesten bouwen in de buurt van huizen op landelijke locaties.
De Roadrunner heeft een groot aantal fascinerende en zelfs eigenzinnige gedragingen. Lees verder om meer te weten te komen over hun nestbouw, paringsgewoonten en meer!
| Belangrijkste Roadrunner Nesting Feiten | |
|---|---|
| Broedseizoen | Maart tot oktober |
| Nestmateriaal | Twijgen en kleine takken, bekleed met veren |
| Nest-type | Platform met cup-vorm |
| Nest-locatie | Bomen en struiken |
| Aantal broedsels | 1 tot 2, af en toe 3 |
| Koppelingsmaat | 3 tot 5 eieren |
| Incubatieperiode | 20 dagen |
| Prille periode | 20 dagen na het uitkomen |
| Nesten hergebruiken | Soms |
Roadrunners bouwen hun nesten op afgelegen plaatsen, meestal tussen de drie en tien voet van de grond
Hoe bouwen roadrunners hun nesten?
Bij het bouwen van een nest brengen mannelijke roadrunners materialen terug naar het vrouwtje. Ze zal dan het nest naar haar wens inrichten. Nestmateriaal bestaat meestal uit twijgen en kleine takken bekleed met veren, grassen, wortels en slangenleer.
Het voltooide nest is een compact platform met een vier inch diepe nestbeker. In totaal kan het meer dan zeventien centimeter in diameter en acht centimeter hoog worden. Soms blijven de ouders lang na de broedtijd van de eieren aan het nest werken en bouwen ze de zijkanten op naarmate de nestvogels groeien.
Vrouwtjes kunnen behoorlijk bijzonder zijn tijdens het nestbouwproces. Als een mannetje te lang stopt met het verzamelen van materiaal, zal het vrouwtje hem beginnen aan te sporen om er met een duidelijke vocalisatie op terug te komen. Je zou kunnen zeggen dat dit vergelijkbaar is met wanneer we ons geduld met een partner beginnen te verliezen als ze te afgeleid raken.
Roadrunner verzamelt nestmateriaal
Wanneer nestelen roadrunners?
Typisch gesproken beginnen Roadrunners hun nesten te bouwen tussen maart en oktober. Hoewel, het kan later beginnen in de meest noordelijke regio’s van het bereik van de roadrunner of op hogere hoogten.
Het kan als een verrassing komen, maar de habitat van de roadrunners kan variëren van overal tussen zeeniveau tot hoge woestijngebieden van bijna 10.000 voet hoogte.
Gaan roadrunners nesten hergebruiken?
Roadrunnerparen hergebruiken soms een nest van een vorig jaar. Af en toe kunnen ze zelfs hun eieren in een ander vogelnest leggen. Spottende vogel- of gewone ravennesten worden vaak als geschikt beschouwd omdat ze qua grootte vergelijkbaar zijn.
Close-up van een Roadrunner
Wanneer leggen roadrunners eieren?
Roadrunners kunnen hun eieren op elk moment leggen tijdens het broedseizoen, tussen maart en oktober. Gemiddeld leggen ze drie tot vijf eieren per broedsel. Zowel mannelijke als vrouwelijke roadrunners nemen deel aan alle aspecten van het grootbrengen van hun jongen, inclusief incubatie en voeding. De broedtijd van de eieren duurt ongeveer twintig dagen.
Juvenielen kunnen ongeveer twintig dagen na het uitkomen het nest verlaten en voedsel voor zichzelf vangen. De jongen worden echter nog zo’n dertig tot veertig dagen door beide ouders gevoed.
Hoe zien roadrunner eieren eruit?
Roadrunner-eieren zijn meestal wit tot lichtgeel. Soms lijken ze gevlekt met bruin of grijs.
Hoe groot zijn roadrunner-eieren?
De grootte van roadrunner-eieren varieert van ongeveer 3,5-4,6 cm (1,4 – 1,8 inch) lang en 2,8-3,3 cm (1,1 – 1,3 inch) breed.
Roadrunner neergestreken op een boomtak
Hoe vaak per jaar krijgen roadrunners baby’s?
Meestal hebben roadrunners één tot twee broedsels per jaar. In sommige gevallen heeft een paar echter maximaal drie.
Drie afzonderlijke nesten in een jaar zijn onwaarschijnlijk, tenzij het een goed broedseizoen is geweest. Als er voldoende middelen zijn, kunnen de roadrunners het zich veroorloven om de extra energie te besteden aan het verhogen en voldoende voedsel bieden voor meerdere broedsels.
Nestelen roadrunners in bomen?
Roadrunners nestelen in bomen, zoals jeneverbes of pinyon, wanneer er een geschikte beschikbaar is.
Als hun leefgebied meer bestaat uit open gras-en-struikgewas, zullen roadrunners een dichte struik kiezen om te nestelen. In sommige regio’s kan dit creosoot, mesquite of chaparral omvatten. Ze zullen ook hun nesten bouwen in de kromming van een cactus.
Roadrunner met een sprinkhaan om zijn jongen te voeden
Paren roadrunners voor het leven?
Roadrunner-paren paren voor het leven. Ze vernieuwen ook elk voorjaar hun banden door een uitgebreid verkeringsritueel uit te voeren.
Samen delen partners veel van dezelfde verantwoordelijkheden. Zoals eerder vermeld, nemen zowel mannelijke als vrouwelijke roadrunners deel aan het bouwen van nesten en het verzorgen van hun jongen. Bovendien delen de paren de voogdij over hun territorium. Beiden patrouilleren en rennen weg van ongewenste bezoekers.
Conclusie
De roadrunner is een verleidelijke en leuke soort om mee te maken. De manier waarop ze zich met onvoorstelbare snelheden of baars haasten om hun lage, treurige koer te zingen. Ze zijn absoluut uniek in hun soort. Als je je ooit in het zuidwesten van de woestijn, Mexico of Midden-Amerika bevindt, hoop ik dat je de kans krijgt om er zelf getuige van te zijn.
Stel een vraag
Heb je een vraag over dit onderwerp die we niet hebben beantwoord? Dien het hieronder in en een van onze experts zal zo snel mogelijk antwoorden.