Scholekster

Hoe ziet een Scholekster eruit?

De scholekster is een gedurfd verend steltloper, gemakkelijk te onderscheiden door zijn zware oranje snavel en rode ogen, met oranje orbitale ring. Het is een grote vogel, compact en diepgeworteld. Het uiterlijk is van wit onder en zwarte kop en bovendelen. De vleugels hebben een zwarte voorrand en een brede witte vleugelbalk die tijdens de vlucht opvalt. Mannetjes hebben gemiddeld een kortere en dikkere snavel dan vrouwtjes. Mannetjes hebben soms ook een helderdere rode basis van snavel, maar het onderscheiden van geslachten is over het algemeen vrij moeilijk. Vrouwtjes zijn meestal ook zwaarder. De scholekster heeft relatief lange en stevige poten, die roze zijn. Nieuw uitgevlogen juvenielen zijn uitzonderlijk goed gecamoufleerd om te lijken op met korstmossen bedekte rotsen. In de winter krijgen de vogels een witte kraag. Eerste wintervogels zijn bleker dan volwassenen met een grotere, witte keelvlek of ‘kinband’.

Hoe klinkt een Scholekster?

Ostercatchers zijn luidruchtige vogels. Hun luide, schrille ‘gluurders’ is een herkenbaar en vertrouwd geluid van de kust. Ze hebben ook een luide ‘kubeek kubeek’ alarmroep.

Wat eet een Scholekster?

Ondanks hun naam eten scholeksters geen oesters, ze geven de voorkeur aan mosselen en kokkels. Ze zullen met hun snavels door de modder tasten naar zeewormen en binnenvogels zullen regenwormen eten. Scholekstersnavels variëren in vorm afhankelijk van wat ze eten, ouders geven deze eigenschappen door aan hun jongen. Vogels met langere snavels zijn gespecialiseerd in het uit elkaar prikken van kokkels, terwijl die met stompe snavels de hardere mosselschelpen hameren.

Waar kan ik Scholeksters zien?

De scholekster is in de eerste plaats een kustvogel, maar broedt landinwaarts door rivieren, lochs, overstroomde grindputten, steenachtige oevers en estuaria. In de winter is de vogel strikter aan de kust en gedurende deze tijd hebben ze de neiging om gemeenschappelijk te rusten. Scholeksters komen veel voor op kustlijnen waar weekdieren zoals kokkels en mosselen zich voeden. In Groot-Brittannië zijn ze het hele jaar door te zien.

Borden en spotting tips

Scholeksters rusten gemeenschappelijk, dus zijn meestal te vinden in gebieden die veilige hoogte-getij roosts bieden, evenals goede voedergebieden. Scholeksters maken een opmerkelijk schouwspel dat in zwermen in formaties door de lucht vliegt met hun witte vleugelbalken die flitsen. Hun vlucht is direct met snelle wingbeats, enigszins doen denken aan een eend. RSPB-reservaten aan estuaria zijn een goede plek om scholeksters te zien. Kijk uit voor hen langs wadplaten, of langs de warme gordelroos in de zomer.

Hoe broedt een Scholekster?

Scholeksters broeden op open, vlakke kusten. In het broedseizoen verspreiden koppels zich en verspreiden zich rond de kust en langs brede, stenige rivieren, meestal nestelend tussen de rotsen, soms op een voorgebergte. Hun nest is een ondiepe schraap in de open lucht, bekleed met kiezels en schelpen. Scholeksters zijn territoriaal en meestal monogaam.

Het vrouwtje legt 3 eieren die licht glanzend, buff-geel zijn met veel donkere vlekken, vlekken en strepen. Eieren worden gelegd tussen april en mei. Ze worden gedurende 24-35 dagen geïncubeerd. Incubatie wordt gedeeld, maar vrouwtjes doen het meeste werk, terwijl mannetjes het territorium verdedigen. Het paar zal 1 broedsel per jaar grootbrengen. Vogels bereiken geslachtsrijpheid na 3-5 jaar. De soorten leggen soms hun eieren in de nesten van andere vogels en laten ze grootgebracht worden door de gastheer.

Hoe lang leven Scholeksters?

Scholeksters leven meestal 12 jaar. Het record staat echter op 40 jaar, een maand en twee dagen.

Migreren scholeksters?

In Groot-Brittannië zijn scholeksters resident en wijdverspreid, met een winterinstroom van vogels uit heel Europa.

Drieats en conservering

Scholeksters concurreren met vissers en nummers werden traditioneel geruimd om de balans naar mensen te doen kantelen. De aantallen hebben de afgelopen tijd echter een comeback gemaakt, hoewel de soort nog steeds een Britse staat van instandhouding van Amber heeft. De Britse broedpopulatie bedraagt ongeveer 110.000 paren. De Britse overwinteringspopulatie is ongeveer 340,000 vogels.