Papegaaien kunnen een reeks complexe emoties ervaren. Als een vogel onlangs een naaste metgezel heeft verloren, kunt u zich zorgen maken dat uw papegaai rouwt. Papegaaien vormen sterke banden met mensen en andere vogels en worden zichtbaar van streek wanneer ze worden gescheiden.
Papegaaien gaan door verdriet en verdriet wanneer ze een naaste metgezel verliezen. Een papegaai kan rouwen om het verlies van zijn eigenaar, een partner of een ander dier. Als je papegaai rouwt, zul je een verandering in zijn gedrag opmerken en lijkt hij misschien minder geïnteresseerd in spelen, verkennen of eten.
Sommige papegaaien blijven dagen, weken of maanden rouwen. U moet zich houden aan een normale routine om uw papegaai te helpen herstellen van zijn verlies. Geef je papegaai dingen te doen en een-op-een aandacht.
tonen
Rouwen papegaaien om het verlies van een andere vogel?
Papegaaien hebben een hoge sociale en emotionele intelligentie. Hoewel hun emoties en relaties misschien niet zo ontwikkeld zijn als mensen, zijn ze nog steeds opmerkelijk.
Wilde papegaaien leven in grote sociale groepen. Een studie in het Journal of Field Ornithology beschrijft de interacties van een kudde van 85 roodstaart amazones.
Papegaaien vormen sterke banden met andere vogels in de kudde, met name hun partners. Wanneer een vogel met wie het verbonden is sterft, kan dit een bron van verdriet en verdriet zijn.
Bij papegaaien in gevangenschap doet zich een soortgelijk fenomeen voor. Omdat de meeste papegaaien echter bij slechts één andere vogel worden gehuisvest, is hun verdriet vaak meer uitgesproken.
Dit komt omdat er geen andere papegaaien meer zijn om mee te socialiseren, dus ze worden eenzaam en depressief. Papegaaien kunnen ook rouwen om het verlies van hun nakomelingen en af en toe verloren eieren.
Rouwen papegaaien als hun partner sterft?
De meeste papegaaiensoorten zijn monogaam. Wanneer ze ervoor kiezen om met een andere vogel te paren, zullen ze meestal niet met iemand anders paren. Het gepaarde paar blijft levenslang bij elkaar, zelfs buiten het broedseizoen.
Dit betekent dat gepaarde papegaaien nauwe sociale banden hebben. Papegaaien houden zielsveel van elkaar, geven er de voorkeur aan om tijd door te brengen met hun partner en worden radeloos als ze gescheiden zijn.
Als een mannelijke papegaai samenwoont met een vrouwtje, zullen ze elkaar waarschijnlijk als partners zien. Zelfs papegaaien van hetzelfde geslacht (twee vrouwtjes of twee mannetjes) kunnen hechte banden vormen.
Het verliezen van een partner of gebonden papegaai is uiterst verontrustend. Wanneer een papegaai sterft, gaat de overlevende papegaai vaak in rouw en rouwt om zijn verloren metgezel. De overlevende kan tekenen van depressie, agressie of obsessief-compulsieve neigingen vertonen.
Gelukkig duurt de rouwperiode niet eeuwig. De overlevende papegaai zal zich uiteindelijk weer normaal gaan gedragen, vooral als hij zich mag binden aan een andere papegaai.
Rouwen papegaaien wanneer hun baby’s sterven?
Papegaaikuikens kunnen sterven als ze zijn uitgekomen met een genetische aandoening of mutatie die onverenigbaar is met het leven. Kuikens zijn ook gevoeliger voor gifstoffen, parasieten en infecties die een volwassen papegaai mogelijk niet doden.
Niet alle papegaaien zijn goede ouders en het kan verschillende broedpogingen duren voordat uw papegaai leert hoe hij voor zijn jongen moet zorgen.
De meeste papegaaien zullen niet rouwen om het verlies van een jong kuiken, vooral als er nog andere kuikens leven. Dat komt omdat hun aandacht te veel gericht zal zijn op de zorg voor hun resterende nakomelingen.
Als haar laatste (of enige) kuiken echter sterft, kan een papegaai tekenen van verwarring of verdriet vertonen, maar dit duurt meestal niet langer dan een paar dagen.
Rouwen papegaaien om verloren eieren?
Vrouwelijke papegaaien leggen minder snel eieren, tenzij er een mannelijke papegaai aanwezig is. Het is echter niet ongebruikelijk dat enkele papegaaien onbevruchte eieren leggen.
Hormonale pieken veroorzaken vaak het leggen van eieren tijdens de brietseizoen. Het kan ook reageren op het aanraken van je papegaai op de rug of zijkanten, wat gebieden zijn die normaal gesproken door een partner worden gestimuleerd.
Onbevruchte eieren zullen niet uitgroeien tot kuikens en zullen uiteindelijk rotten of breken. Bevruchte eieren kunnen ook uit hun nest vallen of zich niet ontwikkelen. Als dit gebeurt, kun je je afvragen of de moeder zal rouwen om het verlies van haar ei.
De meeste papegaaien zullen het merken als je een ei weghaalt. Ze zullen echter niet rouwen om een verloren ei zoals ze een andere papegaai zouden rouwen.
Wanneer je papegaai een ei legt, laat je het ei in de kooi totdat het zijn interesse verliest. Als het ei breekt, verwijder het dan en ruim de rommel op. Je papegaai moet niet overdreven verdrietig worden.
Rouwen papegaaien om het verlies van hun eigenaar?
Papegaaien staan erom bekend hechte banden te vormen met hun eigenaren en kunnen rouwen om hun verlies. We zijn immers meestal de belangrijkste metgezel van een papegaai.
We voeden ze, tonen ze genegenheid en spelen dagelijks met ze. Een papegaai kan een bijzonder hechte band met zijn eigenaar vormen als de papegaai het volgende heeft:
- Woonde vele jaren bij dezelfde eigenaar.
- Geen andere papegaai metgezellen.
- Altijd een-op-een tijd doorgebracht met de eigenaar.
- Verwarde zijn eigenaar met zijn partner.
Als de eigenaar van een papegaai sterft, kan hij net zoveel rouwen als wanneer hij een vogelgenoot zou verliezen.
Dit geldt voor rehoming, waarbij de oorspronkelijke eigenaar de papegaai niet meer kan houden. De nieuwe eigenaar kan merken dat de papegaai stress, trauma of rouw vertoont.
Omdat sommige soorten 80 jaar kunnen leven, overleven veel papegaaien hun eigenaren. Gelukkig kunnen de meeste papegaaien sterke banden vormen met nieuwe eigenaren, maar dit is gemakkelijker wanneer de papegaai jong is.
Rouwen papegaaien om het verlies van andere huisdieren?
Het vermogen van een papegaai om relaties te vormen is niet beperkt tot mensen en andere papegaaien. Ook kunnen papegaaien zich binden aan dieren van verschillende soorten. Sommige papegaaien kunnen bijvoorbeeld relaties met honden ontwikkelen.
Wilde papegaaien zouden van nature geen relatie hebben met verschillende dieren, maar het is anders met huisdieren. Dit komt omdat de meeste papegaaien in gevangenschap niet de mogelijkheid hebben om te socialiseren met andere papegaaien.
Wilde papegaaienkoppels bestaan uit tientallen individuen. Papegaaien in gevangenschap worden alleen of hooguit met een of twee andere papegaaien gehuisvest, dus ze kunnen zich binden aan een ander dier in huis.
Papegaaien kunnen rouwen om het verlies van andere huisdieren, zelfs die van verschillende soorten. Een papegaai kan van de gezinshond of kat gaan houden zoals hij van een andere papegaai zou houden.
De papegaai zal een rouwperiode doormaken als dat huisdier overlijdt.
Wat is het rouwproces voor een papegaai?
Wanneer een papegaai zijn partner, eigenaar of metgezel verliest, zal hij door een periode van rouw gaan.
Alle papegaaien rouwen om verloren geliefden. Net als wij kan de manier waarop elke papegaai met zijn emoties omgaat van vogel tot vogel verschillen, en de kracht van verdriet die elke papegaai ervaart, kan ook verschillen.
Sommige papegaaien zullen in eerste instantie radeloos lijken, maar zullen snel over hun verdriet heen komen. Andere papegaaien kunnen depressief worden door hun verlies en verdriet kan hen nog lang blijven beïnvloeden.
Het rouwproces hangt af van de sterkte van de band van de papegaai met het dier of de persoon die is overleden. Als de papegaai hen als zijn partner beschouwde, is zijn angst meestal meer uitgesproken.
Evenzo, hoe langer de band wordt vastgehouden, hoe langer het duurt voordat de papegaai herstelt. Als een papegaai zijn eigenaar maar een paar maanden kende, zou hij waarschijnlijk niet zo lang rouwen als wanneer hij hem al jaren kende.
Het rouwproces van de papegaai kan ook worden beïnvloed door zijn persoonlijkheid en ervaringen uit het verleden. Papegaaien die trauma’s in hun leven hebben meegemaakt, hebben het vaak moeilijker om met negatieve emoties om te gaan.
Tekenen dat een papegaai rouwt
In eerste instantie merk je misschien niet dat een papegaai zich anders gedraagt, omdat het tijd kan kosten om te beseffen dat zijn metgezel weg is. Helaas is er geen manier om de dood aan een papegaai uit te leggen.
U kunt uw papegaai zien zoeken naar zijn vermiste geliefde. Als je papegaai kan praten, kan hij de naam van zijn metgezel zeggen. Binnen een paar dagen zal je papegaai zich realiseren dat zijn metgezel weg is.
Op dit punt zul je tekenen van verdriet beginnen op te merken, waaronder:
- Lethargie
- Verandering in slaapgewoonten
- Verlies van eetlust
- Terughoudendheid om de kooi te verlaten
- Gebrek aan interesse in speelgoed, spel en activiteiten
- Verandering in vocalisaties (bijv. minder praten dan normaal of schreeuwen)
- Agressie en prikkelbaarheid (bijv. bijten)
- Stereotiep gedrag (pacing, teentikken, head-bobbing)
Een van de meest extreme uitingen van verdriet in parrots is zelfverminking. Je papegaai kan zijn veren plukken of beginnen te kauwen of plukken aan zijn huid.
Dit betekent dat je papegaai boos is over de dood van zijn metgezel. Volgens dierenklinieken van Noord-Amerika zijn sommige papegaaien genetisch vatbaar voor het ontwikkelen van dit gedrag.
Hoe lang rouwen papegaaien?
Papegaaien gaan door een langdurig herstelproces na het verliezen van een geliefde.
De meeste papegaaien beginnen zich beter te voelen binnen 1-2 weken na het verliezen van hun partner, eigenaar of vriend. Gedurende deze tijd zul je merken dat je papegaai langzaam weer normaal gedrag vertoont.
Het toont interesse in speelgoed, activiteiten, eten en gezelligheid met je. Om dit proces te ondersteunen, geef je je papegaai een voorspelbare routine.
De meeste papegaaien hebben geen extra hulp nodig om zich beter te voelen, omdat tijd de enige echte genezer is. Sommige papegaaien doen er echter langer over dan andere om te herstellen van verdriet.
Veel papegaaien vertonen tekenen van stress, angst of depressie enkele maanden na de dood van hun metgezel. Dit is het meest waarschijnlijk als de papegaai een eigenaar of partner verloor met wie hij een bijzonder sterke band had.
Het emotionele genezingsproces voor een papegaai is niet altijd snel of eenvoudig. Wees gerust, je papegaai zal zich snel beter voelen. Je kunt het verdriet van je papegaai niet wegnemen.
Hoe een rouwende papegaai te helpen
Er is geen manier om je papegaai zich meteen beter te laten voelen, maar deze dingen kunnen nuttig zijn:
- Houd je aan een dagelijkse routine. Stimuleer slapen, wakker worden, eten en spelen op normale tijden.
- Zorg voor afleiding, zoals speelgoed, foerageren, training, klimtoestellen en puzzelvoeders.
- Zorg voor één-op-één aandacht. Laat je papegaai extra tijd met je doorbrengen. Praat en zing regelmatig met je papegaai en bied hem regelmatig genegenheid en hoofdkrabben aan.
- Verander je gedrag niet. Het zal je papegaai beïnvloeden als je verdrietig, overstuur of vreemd gedrag bent.
- Adopteer een nieuwe metgezel. Als het eenzaam is, kan het krijgen van een andere papegaai uiteindelijk nuttig zijn.
Als u deze stappen volgt, zou u moeten merken dat het gedrag van uw papegaai normaliseert. Breng uw papegaai naar een dierenarts als hij zichzelf verminkt of als de stemming niet binnen een paar weken verbetert.
Uw dierenarts kan mogelijk medicijnen voorschrijven die kunnen helpen. Volgens The Telegraph kreeg een African Grey dierveilige antidepressiva voorgeschreven nadat de eigenaar was overleden.
Kunnen papegaaien sterven aan een gebroken hart?
Je hebt misschien gehoord dat bepaalde papegaaiensoorten, zoals tortelduifjes, kunnen sterven aan een gebroken hart.
Eigenaren melden vaak dat wanneer een papegaai sterft, zijn partner helaas kort daarna overlijdt. De tweede dood kan dagen, weken of maanden na de eerste optreden, na een periode van schijnbare depressie.
Hoewel het misschien vergezocht klinkt, kan het verdriet van een papegaai sterk genoeg zijn om zijn ondergang te veroorzaken. Meestal, als een papegaai kort na zijn partner sterft, is dat omdat hij een ziekte heeft ontwikkeld.
Virussen en andere besmettelijke ziekten kunnen gemakkelijk van de ene papegaai op de andere overgaan, vooral als ze samenleven. Papegaaien zijn ook gevoelig voor gifstoffen die in huis te vinden zijn, zoals:
- Dampen die vrijkomen bij oververhitting van kookgerei met antiaanbaklaag.
- Luchtverfrissers, wierook en geurkaarsen.
- Aerosolen en huishoudelijke schoonmaakmiddelen.
Als beide papegaaien jong waren toen ze stierven, zouden ze mogelijk zijn blootgesteld aan hetzelfde toxine of dezelfde ziekte, waardoor ze allebei binnen enkele dagen of weken na elkaar zouden sterven.
Een papegaai kan sterven van verdriet; dit is zeldzaam, maar het gebeurt. Dit gebeurt meestal omdat de rouwende papegaai stopt met eten vanwege depressie, dus het sterft aan ondervoeding en niet aan een gebroken hart.
