Parkieten van Londen: alles wat u moet weten

Als je onlangs de parken van Londen hebt bezocht, heb je misschien een aantal nogal tropische vogels opgemerkt die op de loer liggen in de bomen.

Londense parkieten zijn Halsbandparkieten (ook wel Rose-ringed parkieten genoemd). Ze bestaan uit de Indiase ondersoort Psittacula krameri manillensis |, die mogelijk is gehybridiseerd met de boreale ondersoort Psittacula krameri borealis |.

De Britse populatie van deze charmante vogels is dramatisch toegenomen en bereikt alleen al in Londen in 2021 ongeveer 50.000. Naarmate het klimaat blijft opwarmen, zullen zowel parkieten als tal van andere warmere klimaatdieren waarschijnlijk hun intrek nemen in het VK, vooral in de warmere dorpen en steden.

Parkieten zijn pas de laatste 50 jaar in Londen voorgekomen en verspreiden zich nu over het Verenigd Koninkrijk naar steden zo ver naar het noorden als Glasgow.

Hoe mooi ze ook zijn, deze zeer intelligente en aanpasbare vogels zijn potentieel gevaarlijk voor inheemse Britse dieren in het Wild, en natuurbeschermers vragen zich af of en wanneer ze een probleem zullen worden.

Natuurlijk is er nog veel meer te leren over deze fascinerende vogels – lees verder om erachter te komen!

Waarom zijn er parkieten in Londen?

Parkieten zijn een invasieve soort, wat betekent dat ze niet inheems zijn in het VERENIGD KONINKRIJK. Ringhalsparkieten zijn zelfs afkomstig uit Afrika en het Indiase subcontinent en Zuid-Azië en komen niet van nature voor in heel Europa.

Er zijn talloze theorieën over waarom ringhalsparkieten naar Londen kwamen, maar hun ware oorsprong wordt pas net duidelijk. Hier zijn de belangrijkste theorieën:

1: Jimi Hendrix laat ze vrij

In 1968 bracht Hendrix zijn laatste studioalbum uit, Electric Ladyland. Terwijl je door de straten van Mayfair wandelt met twee gekooide parkieten die sommige bronnen noemen als Quant en Halston en anderen als Adam en Eva.

Hendrix besloot de vogels vrij te laten, sommigen beweren dat hij high was en anderen beweren dat het een verklaring van vrede was. De kans dat die twee vogels vandaag de dag zouden gedijen in de meer dan 50.000 sterke populatie in Londen? Bijna onmogelijk – hoe poëtisch het ook is voor twee parkieten genaamd Adam en Eva om leven te geven aan de hele parkietenpopulatie van Londen!

2: De Grote Storm van 1987

In 1987 scheurde de Grote Storm door het Verenigd Koninkrijk, scheurde door een volière in Esher en liet twee broedende parkieten vrij. Net als de bovenstaande theorie is het onwaarschijnlijk dat twee vogels numeriek waarschijnlijk de grotere populatie zouden hebben geproduceerd die we vandaag kunnen zien.

3: Ze ontsnapten aan de set van The African Queen

In 1951 filmden ze The African Queen in de Isleworth-studio’s. Regisseur John Hulston bracht zoveel mogelijk echte rekwisieten binnen, waaronder parkieten. Naar verluidt komen ze echter niet eens voor in de film!

4: Ze ontsnapten uit een dierenwinkel

Een andere theorie meldt dat een groep parkieten in 1970 ontsnapte uit een dierenwinkel in Sunbury. Dit is naar verluidt waar, maar nogmaals, het vertelt niet het hele verhaal.

De waarheid achter de Parkieten in Londen

Het analyseren van de verblijfplaats van de Londense parkieten is gebaseerd op zowel historische anekdotes als populatieanalyse. Het is mogelijk om waarnemingen te traceren met vogelspotdatabases en krantenkoppen, waardoor onderzoekers toenemende waarnemingen kunnen correleren met historische gebeurtenissen en andere gegevens.

Het is algemeen aanvaard dat parkietenwaarnemingen voor het eerst begonnen plaats te vinden rond Richmond en Kew, waar de vogels de Theems overstaken naar Kensington Gardens, Regent’s Park en Hyde Park. Daarna vestigden ze zich in Hampstead Heath en Highgate in Noord-Londen, oostwaarts naar Hackney en westwaarts naar Notting Hill. Krantenverslagen dateren van ten minste de jaren 1930 of zo, maar worden gebruikelijker in de jaren 50 en 60.

Een verklaring voor hoe parkieten voor het eerst naar Londen kwamen, suggereert dat krantenkoppen over “papegaaienkoorts” in de jaren 1920 en 30 ertoe leidden dat papegaaienbezitters uit de midden- en hogere klasse hun vogels vrijlieten uit angst voor ziekte.

Kleine vrijgelaten parkietenpopulaties werden versterkt door andere ontsnapten in het midden en eind van de 19e eeuw. Met andere woorden, geen enkele gebeurtenis vestigde parkieten in Londen, zoals Hendrix, of de Grote Storm.

In plaats daarvan zagen tal van kleinere gebeurtenissen de parkietenpopulaties gestaag stijgen in de loop van meer dan een halve eeuw. Eenfter all, parkieten zijn populaire huisdieren en botanische tuinen zoals Kew zouden een ideaal huis zijn geweest voor deze semi-tropische vogels.

Zodra de vogels gewend waren aan de gunstiger parkhabitats van Londen, leerden ze zich aan te passen aan andere habitats binnen en buiten de stad.

Bovendien is de temperatuur in Londen de afgelopen 50 tot 100 jaar aanzienlijk gestegen, wat het leven van parkieten gemakkelijker maakte. Londen is ook een van de groenste steden ter wereld en beschikt over tal van grote biodiverse parken.

Onderzoekers geloven dat dit ook enorm heeft geholpen bij het identificeren van ontsnapte parkieten tussen de 8 miljoen bomen van de hoofdstad.

Wie heeft de parkieten in Londen vrijgelaten?

Jimi Hendrix liet in 1968 twee parkieten los op Carnaby Street, mogelijk omdat hij high was of mogelijk als een statement van vrede. Het probleem is dat parkieten vele jaren daarvoor in Londen werden waargenomen. Dus hoewel de parkieten van Hendrix zich misschien bij de kudde van Londen hebben aangesloten, zijn ze er niet mee begonnen.

Dat is niet de enige claim to fame van parkieten. In de jaren 1990 werden de parkieten van Boy George vrijgelaten na een inbraak. Er kunnen dus nakomelingen van zowel Jimi Hendrix als Boy George’s parkieten in Londen zijn op dit moment!

Welke parkietensoorten leven in Londen?

De primaire soort parkiet die in Londen leeft is de Ringhalsparkiet, ook wel de Rose-ringed parkiet genoemd.

Deze parkieten leven in delen van Afrika en Azië en komen vooral veel voor in India en het Indiase subcontinent. De ondersoort van parkieten die in het Verenigd Koninkrijk en de Verenigde Staten zijn genaturaliseerd, is de Indiase ondersoort, de Indische Halsbandparkiet (P. k. manillensis), maar enig genetisch bewijs suggereert hybridisatie met de Borealis-ondersoort (P. k. krameri borealis).

Deze eigenzinnige groene papegaaien zijn ongeveer even groot als een kraai, maar hebben lange staarten. Het zijn sociale vogels die in grote koppels leven, vaak gemeenschappelijk nestelen en rusten.

Halsbandparkieten zijn intelligent en passen hun voedingsgewoonten aan hun omgeving aan, vandaar dat ze zich kunnen aanpassen aan het Europese en Noord-Amerikaanse leven. Parkieten fokken en voeden jongen op met een hoog slagingspercentage, wat deels de reden is waarom hun populaties stijgen.

Er is nog een minder algemene soort genaturaliseerde papegaai in het Verenigd Koninkrijk – de Monk-parkiet. De Monk parkiet is inheems in Zuid-Amerika, maar er zijn groeiende populaties in de Home Counties – vooral Borehamwood in Hertfordshire – en op het Isle of Dogs in Londen.

Waar kan ik parkieten zien in Londen

Het is mogelijk om parkieten te zien in vrijwel elk Londens park, waaronder Richmond Park, Kew Gardens, Battersea Park, Regent’s Park, Woolwich Park, Hyde Park, Kensington Garden en Hampstead Garden.

Je kunt ze ook vinden in Highgate Cemetery, Lewisham Cemetery, Croydon, Bromley, Esher en vele andere buitenwijken van Londen.

Monniksparkieten duiken soms op rond het Isle of Dogs, waar ze een grote gemeenschappelijke nestplaats hebben gecreëerd in de buurt van een mobiele telefoonmast.

Waar in Kensington Gardens zijn de parkieten?

Ringhalsparkieten zijn overal in Kensington Gardens te vinden, maar komen vooral veel voor in de buurt van Henry Moore’s Arch en aan de westkant van het park. Ze komen ook veel voor bij de vijver in de buurt van Kensington Palace.

Als je voor het standbeeld van Henry Moore staat, ga je linksaf om de vijver aan je rechterhand te houden, en na ongeveer 30 meter zou je een vogelvoeder moeten zien die wordt bezocht door parkieten. Als je het Standbeeld van Peter Pan bereikt, loop dan een paar meter terug. Er zijn leuningen aan uw linkerkant en een pad aan de rechterkant.

Kijk naar de bomen als je geen parkieten in de buurt van de grond kunt zien. Parkieten nestelen vaak hoog in oude bomen en zijn te zien schieten van tak naar tak.

Hoe ver verspreidt de Londense parkietenpopulatie zich?

De parkieten van Londen strekken zich nu uit tot veel Londense buitenwijken, waaronder Croydon, Esher, Wraysbury en Bromley. Daarnaast strekken ze zich uit tot het noorden van Londen, tot Surrey, Kent en Sussex, en strekken zich uit tot Liverpool, Oxford, Birmingham, Manchester, Sheffield en Newcastle.

Er zijn nu kleine populaties in de Schotse steden Glasgow en Edinburgh en de Welshe stad Cardiff. In de komende decennia zullen parkieten zich waarschijnlijk verspreiden naar de meeste provincies in Engeland.

Waar kun je parkieten voeren in Londen?

Het voeren van parkieten is controversieel en ze hebben geen menselijke ondersteuning nodig om te gedijen. Als u echter parkieten van dichtbij in Londen wilt zien, is Kensington Gardens waarschijnlijk de beste plek.

Ga naar de boog van Henry Moore – parkieten daar zijn vooral tam en voeden zich vaak uit de handen van mensen.

Wat te voeren ringhalsparkieten?

Als je ringhalsparkieten voedt, kies dan voor een fatsoenlijke vogelzaadmix. Ringhalsparkieten zijn echter niet kieskeurig en eten een breed scala aan zaden, fruit, groenten en vleesresten.

Ringhalsparkieten zijn zelfvoorzienend en het voeren wordt over het algemeen afgeraden.

Hoeveel parkieten zijn er in Londen?

Er zijn ongeveer 50.000 individuele parkieten in Londen, volgens sommige schattingen. In 1995 waren dat er nog maar 1500 en in 2012 waren dat er zo’n 35.000. Dit laat zien hoe snel hun populaties stijgen.

Hoe overleven parkieten in Londen?

Parkieten zijn, net als de meeste papegaaien, zeer intelligent. De ringhalsparkiet is bijzonder winterhard en aanpasbaar en vindt koudere temperaturen niet erg, zolang hij maar voedsel en beschutting kan vinden.

Parkieten zijn holtenesters, wat hen past bij stadsparken. Ze zijn ook flexibel met betrekking tot hun dieet, dat zaden, granen, fruit, plantaardig voedsel, insecten en vleesresten omvat. Londen bestaat voor ongeveer 47% uit groene ruimtes, wat voldoende nestgelegenheid biedt. Bovendien is het een vrij warme stad gezien hoe ver het naar het westen is, met zomertemperaturen van gemiddeld meer dan 20C.

Deze ingenieuze papegaaien zijn zeer sociaal en vormen grote koppels, wat het vinden van een partner en fokken eenvoudiger maakt. Ze zijn ook niet bijzonder bang voor menselijk contact, wat hen helpt gedijen in drukke gebieden waar de meeste vogels liever meer geïsoleerd zijn.

Waar nestelen parkieten in Londen?

Parkieten zijn holtenesters, wat betekent dat ze gaten in bomen selecteren die vergelijkbaar zijn met uilen, spechten en kauwtjes.

De oude parken van Londen bevatten tal van verouderde bomen die vol holtes zitten. Parkieten bouwen een eenvoudig nest in een reeds bestaande holte, waar ze 2 tot 4 eieren leggen. De jonge vogels vliegen na ongeveer 30 tot 50 dagen.

Sommige monniksparkieten hebben hun intrek genomen op de infrastructuur van Londen, waaronder een telefoonmast op het Londense Isle of Dogs, dat een belangrijke broedplaats is geworden.

Zijn parkieten een probleem in Londen?

De parkietenpopulatie in Londen is aanzienlijk gegroeid. Hoewel ze nooit echt als een probleem werden beschouwd, zijn er nu zorgen dat ze kunnen concurreren met inheemse holtenesters zoals uilen en spechten.

Tot nu toe is het echter nog niet duidelijk. er is minimaal bewijs dat suggereert dat parkieten een aanzienlijke impact hebben op de lokale ecologie, en sommige natuurbeschermers geloven dat ze hun eigen niche bezetten … voor nu.

Het probleem is dat de parkieten van Londen niet langer worden ingedamd en zich vertakken naar vrijwel elke regio in het hele land. Als hun aantal blijft stijgen, zouden groenhalsparkieten wel eens een invasieve soort kunnen worden die van belang is voor britse dieren in het wild.

Vanaf 2022 zijn er geen substantiële plannen om de vogels te ruimen, maar er is een algemene vergunning afgegeven om ze te doden voor wanneer de vogels zich richten op landbouwgewassen of fruit.

Hoewel groenhalsparkieten nog steeds hun eigen niche bezetten, zijn er groeiende zorgen dat dit slechts tijdelijk is en dat schade aan inheemse dieren in het wild onvermijdelijk is.

Zijn parkieten beschermd in het Verenigd Koninkrijk?

Parkieten krijgen dezelfde wettelijke bescherming als wilde vogels op grond van de Wildlife and Countryside Act. Er is echter een algemene vergunning om de vogels in speciale omstandigheden te beheersen, zoals wanneer ze een risico vormen voor gewassen of andere inheemse vogels.

Wat zijn de groene papegaaien in Londen?

De groene papegaaien van Londen zijn ringhalsparkieten, ook wel rose-ringed parkieten genoemd. Men denkt dat de parkieten bestaan uit de Indiase ondersoort en een hybride van de Indische ondersoort en boreale ondersoort (K.K.. Borealis en P.k. manillensis). Deze ondersoorten bewonen inheems de gematigde streken van Noord-Afrika, de Himalaya en andere delen van het Indiase subcontinent.

Er is een andere soort parkiet in Londen en het Verenigd Koninkrijk, de Monk parkiet, die inheems is in Zuid-Amerika. Monniksparkieten zijn geconcentreerd in het Isle of Dogs en de Home Counties, met name Borehamwood in Hertfordshire.