One for Sorrow (Kinderliedje) over Eksters

“One for Sorrow” is een bekend, traditioneel kinderliedje dat betrekking heeft op eksters. Het kinderliedje zelf gaat over bijgeloof en het aantal vogels dat tegelijk wordt gezien en wat dat betekent – goed of slecht geluk.

Van de vele vogelsoorten in het Verenigd Koninkrijk zijn eksters de enige vogels die aanwezig zijn in het meeste bijgeloof. In heel Europa en de Verenigde Staten wordt de vogel als kwaadaardig beschouwd, maar in andere delen van de wereld, zoals China en Korea, worden eksters geassocieerd met positiviteit.

Wat is het Kinderrijmpje Van Die voor Verdriet?

De meest voorkomende versie van dit kinderliedje is als volgt:

Eentje voor verdriet,
Twee voor vreugde,
Drie voor een meisje,
Vier voor een jongen,
Vijf voor zilver,
Zes voor goud,
Zeven voor een geheim,
Nooit te vertellen.““

Alternatieve versies van One for Sorrow

Afhankelijk van waar je vandaan komt in het land of de wereld kunnen verschillende variaties van het beroemde kinderliedje betekenen. Mensen uit Lancashire hebben bijvoorbeeld een versie met nog 6 regels, die helemaal tot 13 telt.

Acht voor een wens,
Negen voor een kus,
Tien een verrassing die je moet oppassen niet te missen,
Elf voor de gezondheid,
Twaalf voor rijkdom,
Dertien pas op, het is de duivel zelf.““

De geschiedenis van het Kinderliedje Eén voor Verdriet

De oorsprong van dit rijm is verbonden met de ekster, die in sommige culturen wordt geassocieerd met pech. In het Verenigd Koninkrijk dateert dit uit de vroege delen van de 16e eeuw.

De eerste opgenomen versie van het kinderliedje dateert helemaal terug tot 1780, waar een aantekening stond in Observations on Popular Antiquities van John Brand.

John Brand was een geestelijke in de Church of England en een antiquair – handelaar in antieke en zeldzame boeken. In 1784 werd hij secretaris van de Society of Antiquaries of London. ‘Populaire oudheden’ werden later bekend als folklore in 1846 door William John Thoms.

Destijds bestond het uit slechts 4 lijnen:

Eentje voor verdriet,
Twee voor mirth,
Drie voor een begrafenis,
En vier voor de geboorte.““

Het rijmpje werd vervolgens met 3 regels verlengd en toegevoegd aan Spreuken en populaire gezegden van de seizoenen in 1846 door een Engelse koopman en verzamelaar van folklore genaamd Michael Aislabie Denham.

Vijf voor de hemel,
Zes voor de hel,
Zeven voor de duivel, zijn eigen ik.““

Magpie TV Theme Song

Een deel van de populariteit van het kinderliedje ‘One for Sorrow’ kan worden toegeschreven aan het populaire kinder-tv-programma Magpie, dat van 1978 tot 1980 in de lucht was. Hoewel het in het begin overeenkomsten vertoont, heeft het ekster-tv-thema de tiende regel, ‘You must not miss’, die verwijst naar het niet missen van de volgende aflevering van de serie.

Het gaat als volgt:

Eentje voor verdriet,
Twee voor vreugde,
Drie voor een meisje,
Vier voor een jongen,
Vijf voor zilver,
Zes voor goud,
Zeven voor een geheim dat nooit verteld mag worden,
Acht voor een wens,
Negen voor een kus,
Tien voor een vogel,
Je mag niet missen.““

Het tv-thema werd gecomponeerd door The Murgatroyd Band – een alias voor de Spencer Davis Group. Dit was kort nadat Steve Winwood vertrok om zich bij Blind Faith aan te sluiten bij Eric Clapton, Ginger Baker en Ric Grech.

In plaatsen zoals Amerika, waar eksters minder vaak voorkomen, kan dit kinderliedje vaak worden geassocieerd met andere kraaifamilieleden, zoals; kauwtjes, raven en kraaien.

Over Eksters

Eksters worden beschouwd als een van de meest intelligente vogelsoorten ter wereld. Van veraf zien ze er zwart-wit uit, maar van dichtbij in het zonlicht vertonen ze een prachtige paarsblauwe kleur op hun staart en vleugels.

Hun naam komt van twee woorden, ‘mag’ en ‘pie’. ‘Mag’ impliceert gebabbel en ’taart’ verwijst naar het verenkleed van de vogel. Enige tijd geleden was ‘pied’ een term die werd gebruikt om een mix van kleuren uit te zetten. Wanneer je beide woorden bij elkaar zet, krijg je een luide, kwetterende vogel met zwart, wit en iriserend verenkleed.

Waarom worden eksters geassocieerd met slechte voortekenen en bijgeloof?

Volgens de religie was de ekster de enige vogelsoort die niet troostte of treurde om de kruisiging van Jezus. Sindsdien worden eksters in verband gebracht met negativiteit en pech. Andere verhalen zeggen dat eksters weigerden om met Noach de ark in te gaan en in plaats daarvan gewoon bovenop zaten, vloekend terwijl de wereld onder water ging. Elk van de religieuze verhalen portretteert eksters die niet te vertrouwen zijn.

Eksters staan bekend om het stelen van glimmende dingen, zoals sieraden en het misleiden van anderen – beide dingen verbinden hen met kwaadaardig zijn. Ander bijgeloof is gekoppeld aan hun omnivore dieet, wat betekent dat ze vaak dode dieren eten.

Met al deze slechte voortekenen, pech en negativiteit rond deze vogels, hebben mensen in de loop der jaren oplossingen bedacht om respect te tonen voor deze vogels in de hoop dat ze hen geen pech zullen bezorgen. Salueren of zwaaien naar eksters is een veel voorkomend bijgeloof, waarbij sommige mensen geloven dat het begroeten van deze vogels zal helpen om pech weg te houden.

Of je nu zelf bijgelovig bent of denkt dat het allemaal een hoop onzin is, deze traditie wordt al eeuwenlang in stand gehouden om pech weg te houden.