Nijlgans

Hoe ziet een Egyptische Gans eruit?

Terwijl het volwassen mannetje en vrouwtje qua kleur en patroon vergelijkbaar zijn, is het mannetje over het algemeen groter met een dikkere nek. De onderdelen zijn voornamelijk lichtbruin of grijsachtig wit met een kleine bruine vlek in het midden van de onderste borst. De rug en het bovendeel zijn een mengsel van bruin, zwart, oranje en wit met een grote witte vleugelvlek zichtbaar over de vlechten op de bovenste en onderste vleugel, in contrast met de zeer donkere primaire en secundaire vluchtveren. De kop en bovenkant van de nek zijn middengrijs met het gezicht en de keel bleker grijs. Halverwege de nek is er vaak een donkerbruine band waaronder de grijze kleur verandert in een zachtere lichte buff, vooral aan de onderkant. Rond beide ogen is er een grote prominente chocoladebruine vlek. De bovenkaak van de snavel is roze, terwijl de onderkant van de onderkaak zwart is. De ogen zijn geel of oranje en de lange benen en zwemvliezen zijn roze. Juvenielen hebben een donker gekleurd bovenvleugelgebied en missen zowel de bruine oogvlekken als de bruine borstvlek.

Nijlgans

Hoe klinkt een Egyptische Gans?

Bekend als redelijk agressief en ruziënd kunnen de mannetjes luidruchtig en rauw roepen in wat vaak wordt beschreven als een lage, raspende snauw. Vrouwtjes zijn beperkt tot een typisch gansachtig getoeter of gekakel en beide vogels sissen vaak luid wanneer ze gealarmeerd of bedreigd worden.

Egyptische Gans in vlucht

Wat eet een Egyptische Gans?

Egyptische ganzen brengen vele uren door met grazen op grassen en zaden, maar nemen ook graangewassen en waterplanten, waaronder vijveronkruid.

Een paar Egyptische Ganzen

Distributie

Een inheemse soort van Sub-Sahara Afrika en delen van Egypte ten zuiden van de Nijlvallei, de Egyptische gans is ook geïntroduceerd in Zuidwest-Europa, waaronder de Britse eilanden, het Arabische schiereiland en de VS. Veel van deze ‘buitenlandse’ bevolkingsgroepen zijn uitgebreid van oorspronkelijke ontsnapten, maar hebben nu een permanente verblijfplaats opgezet in een aantal Noord-Amerikaanse staten, waaronder Texas, Florida, Arkansas en Zuid-Californië. Ze zijn over het algemeen niet migrerend.

Egyptische gans die opstijgt uit het water

Borden en spotting tips

Deze ganzen geven de voorkeur aan wetlandgebieden en worden vaak gezien in paren of kleine familiegroepen en zijn onmiddellijk herkenbaar aan de grote bruine oogvlekken en gedurfde witte vleugelgebieden. In het broedseizoen kunnen ze zich verzamelen in grote groepen van ongeveer vijftig vogels. Tijdens de ochtend, avond en rond de middag kunnen volwassen vogels normaal gesproken grazen op grassen en zaden en hoewel ze volledig bekwame zwemmers zijn, brengen ze het grootste deel van hun tijd op het land door.

Egyptische gans met kuikens

Fokkerij

Het broedseizoen varieert per locatie, maar binnen Afrika zal variëren van het hele jaar door tot periodes tegen het einde van het droge seizoen, die opnieuw zullen variëren van land tot land en regio tot regio. Elders worden eieren normaal gesproken in het late voorjaar geproduceerd en zullen ze bestaan uit één broedsel van tussen de 5 – 12 roomwitte eieren die door beide ouders gedurende ongeveer dertig dagen worden bebroed. Vluchten vindt plaats van zestig tot vijfenzeventig dagen na het uitkomen. De nesten worden meestal gebouwd met behulp van grassen, riet en bladeren, bekleed met dons en gelegen op maaiveldniveau. Af en toe nemen paren verlaten nesten over van andere grote vogelsoorten. Ouders kunnen extreem brutaal zijn tegenover naburige nestjongen van hun eigen soort bij het voeden, foerageren of verzorgen van hun eigen jongen, zelfs om zo ver te gaan dat ze ze doden.

Paar Egyptische ganzen met hun kuikens

Egyptische Gans met jonge

Hoe lang leven Egyptische ganzen?

De levensduur van Egyptische ganzen in het wild ligt tussen de vijftien en twintig jaar.