Mandarijneend

Hoe ziet een Mandarijneend eruit?

De volwassen mannelijke mandarijneend staat bekend om zijn opmerkelijke broedkleed, waaronder bossige oranje zijsnorharen en een langwerpige oranje tertiale (vleugel) veer, die in een uitgesproken zeilvorm omhoog steekt. Kroon en voorhoofd zijn groenachtig paars, wangen zijn buff gekleurd en de zijkant van het hoofd is wit. De achterkant van de nek en de verlengde nek veranderen in een koperen en witte kuif. De kemphaan aan de zijkant van de nek is lichtbruin/kastanjebruin en de schouders zijn glanzend blauw met witte en zwarte aftekeningen. De rug en de mantel (onder de nek) zijn olijfbruin en afgezien van het oranje ‘zeil’ zijn tertials blauw. Op de onderdelen zijn de onderste borsten tot de onderstaartdeksels wit geflankeerd door zwart, wit en oranje en de bovenste borst is roodachtig paars. De staart is bruin met een groene glans en lange donkerblauwgroene bovenstaartdeksels. De kleur en het patroon van het broedkleed van de mandarijnwoerd maken het onmiskenbaar. De snavel is overwegend rood van kleur, van gemiddelde lengte en typisch ‘eendachtig’ maar met een lichtroze uitsteeksel aan de punt van de bovenkaak, vaak aangeduid als een ‘nagel’. Ogen zijn bruin met een gele buitenring en poten en zwemvliezen een lichtbruin oranje.

De bovendelen van volwassen vrouwtjes zijn donkergrijsbruin met lichtgrijsbruine vlekken op de flanken, een grijze kop en een grijsachtige achterste kuif op het hoofd die veel korter is dan de kuif van het mannetje. Onderdelen zijn wit. Het meest opvallend is dat ze een witte cirkel rond het oog hebben die zich uitstrekt naar de nek waardoor het lijkt op een bril en een verdere witte lijn rond de roze bruine snavel die onder de kin passeert. Benen en voeten zijn geel.

In het eclipskleed lijkt de woerd sterk op het uiterlijk van het vrouwtje, maar zonder kuif en met een roodoranje snavel. Eclipse-verenkleed is typisch voor eenden en kan worden omschreven als saai, oninteressant vrouwachtig verenkleed dat door het mannetje wordt gedragen tijdens de zomer na het fokken. Het “verduistert” daarom zijn gebruikelijke heldere verenkleed. Juveniele eendjes lijken op het vrouwtje, maar zijn minder gevlekt, met een grijs gekleurde snavel en zeer schijnwitte gezichtsaftekeningen.

Hoe klinkt een Mandarin Duck?

Hoewel zowel mannetjes als vrouwtjes relatief rustig zijn en niet ‘kwaken’ heeft het mannetje een roep die normaal gesproken gereserveerd is voor de paartijd of wanneer hij gealarmeerd is, wat bestaat uit een kort opkomend fluitgeluid dat tegelijkertijd gepaard gaat met een lagere snuiven. Vrouwtjes roepen met een enkele luide ‘ket’ die niet verschilt van die van een meerkoet of een snel veel herhaald klotsend geluid vergelijkbaar met ‘akk – akk’.

Wat eet een Mandarijneend?

Mandarijnen voeden zich met een dieet van waterplanten, insecten, kikkervisjes, slakken, vissen, zaden en noten. Ze duiken zelden en duiken liever met hun hoofd onder water of ‘upending’.

Waar kan ik Mandarijneenden zien?

De meerderheid van de soorten is te vinden in de centrale, oostelijke en zuidelijke regio’s van Engeland met beperkte aantallen in Noord-Engeland, Schotland en Wales. Ze geven de voorkeur aan kleinere meren of vijvers met overhangende takken en gebladerte.

Borden en spotting tips

De mandarijneend is een van de weinige soorten die in bomen zitten. Tijdens het broedseizoen zijn mannetjes gemakkelijk te identificeren, hoewel vrouwtjes alleen veel moeilijker te identificeren zijn, tenzij vergezeld door hun exotisch bedlegerige partner. Het voeren vindt normaal gesproken plaats in de vroege ochtend en avond wanneer ze kunnen worden gevonden aan de waterkant, met name onder overhangende bomen of vanaf het wateroppervlak.

Hoe fokt een Mandarijneend?

Heel af en toe wordt een nest gebouwd in dichte grondvegetatie, maar veel gebruikelijker is het gebruik van boomholtes, spechtennesten of avondbroedkasten dicht bij water. Een legsel van tussen de 7 – 14 eieren wordt eind april of mei gelegd en door het vrouwtje gedurende maximaal drieëndertig dagen bebroed. Het vluchten vindt zo’n veertig tot vijfenveertig dagen later plaats, waarbij de woerd niet deelneemt aan de verzorging en feeding van de jongeren.

Hoe lang leven Mandarijneenden?

De levensverwachting van mandarijnen is ongeveer tien jaar, hoewel in gevangenschap levende vogels zijn geregistreerd tot vijftien jaar oud.