Papegaaien ervaren een breed scala aan emoties. Ze reageren op situaties en hun stemming dicteert hun reactie. We moeten dus nooit de emotionele intelligentie van papegaaien onderschatten.
Ondanks het feit dat ze traanbuizen hebben, huilen papegaaien niet als ze zich verdrietig of overstuur voelen. In plaats daarvan uiten papegaaien hun gevoelens en emoties door middel van bepaald gedrag en geluiden.
Papegaaien vocaliseren bij het ervaren van verdriet, plukken hun veren, verminken zichzelf en verliezen hun eetlust.
Papegaaien kunnen niet communiceren hoe ze zich voelen door hun tranen, dus het begrijpen van de tekenen van verdriet, angst of depressie stelt ons in staat om te begrijpen wat er mis is.
tonen
Kunnen papegaaien tranen vergieten?
Volgens Science Focus keken onderzoekers naar hoe tranen werkten bij verschillende dieren, waaronder uilen, haviken, schildpadden, zeeschildpadden en ara’s.
Het bleek dat hun tranen overeenkomsten hebben met de onze en bestaan uit water, natrium, calcium, ureum, chloride en eiwitten. Ze ontdekten ook dat de tranen van papegaaien vergelijkbare elektrolytniveaus hebben als menselijke tranen.
Hoewel papegaaien traanbuizen hebben, laten ze geen tranen om hun emoties te tonen. De ogen van vogels vormen een groter percentage van hun hoofd in termen van totaal gewicht en grootte.
Hun ogen zijn groter, waardoor hun skeletten lichter zijn om de vlucht te vergemakkelijken. Daarom vergieten papegaaien tranen om hun ogen te beschermen tegen vuil en puin tijdens het vliegen.
Oogproblemen zijn ook een waarschijnlijke oorzaak van overmatige oogwaterigheid. Als uw papegaai een oogaandoening ontwikkelt, zal hij tranen afscheiden vanwege ongemak of omdat het lichaam probeert vreemde lichamen te verwijderen.
Enkele van de meest voorkomende papegaai oogproblemen zijn:
- Conjunctivitis
- Bacteriële of schimmelinfecties
- Trauma of letsel
- Vreemd lichaam
- Psittacose (papegaaienkoorts)
Verwar de tranen van je papegaai niet met huilen, want het kan een ongemakkelijke medische aandoening hebben.
Hebben papegaaien emoties?
Er wordt gedacht dat papegaaien in staat zijn om een vergelijkbaar spectrum van emoties te ervaren als mensen.
Dat gezegd hebbende, er is geen definitief antwoord op de vraag of vogels gevoelens hebben. Veel eigenaren melden dat hun papegaaien reageren op emotionele signalen, maar er is meer onderzoek nodig om het te begrijpen.
Dit is antropomorfisme, waarbij mensen hun kenmerken toeschrijven aan bepaald papegaaiengedrag.
Het emotionele bereik van een papegaai is veel meer primair dan het onze, en ze kunnen geen empathie, sympathie of andere complexe emoties voelen. Dit is de reden waarom papegaaien niet huilen.
Papegaaien tonen hun emoties door ander instinctief gedrag:
- Preening
- Voedsel delen (regurgitatie)
- Hurken en andere lichaamstaalsignalen
- Bijten en longeren
Dit is geen uitputtende lijst, omdat vogels hun emoties subtiel communiceren.
Waarom maken papegaaien huilende geluiden?
Omdat papegaaien niet huilen, vocaliseren ze hun emoties door onaangename geluiden te maken. Dit is de beste manier om te zien of je papegaai verdrietig, bang of eenzaam is.
Hier zijn de meest waarschijnlijke emoties die je papegaai voelt bij het maken van deze geluiden:
Angst
Zorgen brengen een reeks verontrustende vocalisaties en gedragingen bij papegaaien naar voren. Ze huilen niet, maar schreeuwen om hun familieleden te waarschuwen voor gevaar. Dit kan te wijten zijn aan het volgende:
- Agressieve huisdieren
- Overijverige kinderen
- Felle lichten ’s nachts
- Onbekende geluiden
- Insecten en insecten die rond de kooi vliegen
Nachtangsten kunnen optreden wanneer papegaaien schrikken van iets dat ze ’s nachts zien of horen. Als je ’s nachts een laken of hoes over de kooi van je papegaai legt, kunnen ze zich comfortabeler voelen.
Verdriet
Papegaaien rouwen als ze naaste metgezellen verliezen. Ze rouwen om het verlies van een partner, eigenaar of vriend. Papegaaien vormen sterke banden met leden van hun kudde. In gevangenschap maken hun eigenaren deel uit van hun groep.
Wanneer iemand in hun omgeving sterft, wordt hun gedrag merkbaar anders. Tekenen van verdriet zijn onder meer:
- Terughoudendheid om de kooi te verlaten
- Lethargie (op één plek blijven)
- Verandering in slaapgewoonten
- Verlies van eetlust
- Gebrek aan interesse in speelgoed, spel en activiteiten
- Verandering in vocalisaties (bijv. minder praten dan normaal of schreeuwen)
- Agressie en prikkelbaarheid
- Stereotiep gedrag (pacing, head-bobbing, toe-tapping)
Het kan een paar dagen of weken duren voordat je je beter voelt.
Depressie
Zelfs de kleinste dingen kunnen ongeluk veroorzaken, dus je moet de stemming van je papegaai volgen om positieve veranderingen aan te brengen en te verbeteren.
Verschillende dingen kunnen je papegaai depressief maken, waaronder:
- Slechte leefomstandigheden
- Ziekte of letsel
- Plotselinge routineveranderingen
Depressieve papegaaien maken droevige, onaangename geluiden, zoals:
- Gekrijs
- Schreeuwen
- Krijsen
- Fricatief
- Grommen
Sommige papegaaien associëren hun depressie met hun eigenaren, vooral als ze iets hebben gedaan om hen van streek te maken. Misschien hoor je je papegaai huilen als je de kamer binnenkomt.
Eenzaamheid
Papegaaien zijn sociale wezens en genieten van interactie met hun eigenaren en andere vogels. Als ze te lang alleen worden gelaten, schreeuwen ze het uit vanwege eenzaamheid.
In gevangenschap zien de meeste papegaaien je als hun kudde, dus ze hebben aandacht en interactie nodig om te voorkomen dat ze zich vervelen. Als je je papegaai te lang alleen laat, zal hij schreeuwen om je aandacht te trekken.
Pijn
Papegaaien voelen pijn en zullen schreeuwen of schreeuwen als ze zich ongemakkelijk voelen. Meestal gaat pijn gepaard met:
- Prikkelbaarheid
- Verlies van eetlust
- Agressie, zoals bijten
- Onvermogen om te bewegen
- Perching moeilijkheden
Naast vocalisaties legt VCA Ziekenhuizen uit hoe pluizige veren een ander teken zijn van pijn en letsel. Andere keren duidt het op depressie.
De twee gaan hand in hand, dus we kunnen aannemen dat pluizige veren betekenen dat je een ongelukkige papegaai hebt.
Huilen babypapegaaien?
Babypapegaaien vocaliseren om de aandacht van hun moeders te krijgen. Dit is meestal wanneer ze honger hebben, omdat huilen een vorm van aanmoediging is voor de ouderpapegaai om meer voedsel te bieden.
Wilde volwassen papegaaien verlaten het nest gedurende aanzienlijke perioden gedurende de dag om voedsel te foerageren. Sommige babypapegaaien zullen schreeuwen om geruststelling dat ze niet in de steek zijn gelaten.
Hoe tonen papegaaien hun emoties?
Eigenaren moeten uitkijken voor andere tekenen van verdriet, depressie of slecht gevoel, vooral als ze hun gevoelens niet uiten. Sommige papegaaien zijn stiller dan andere, waardoor het moeilijk te zeggen is. Tekenen zijn onder meer:
Veren plukken
Sommige papegaaien zullen hun toevlucht nemen tot verenplukken om hun emoties te tonen.
Naast pijn en verdriet is verenplukken een teken van verveling en frustratie. Je hebt waarschijnlijk de uitdrukking ‘verveeld tot tranen toe’ gehoord – dit gedrag is niet ver weg.
Avian Biology Research beschrijft hoe papegaaien in gevangenschap verenbeschadigend gedrag vertonen wanneer hun welzijn in het gedrang komt. Het wordt alleen gezien bij vogels in gevangenschap, omdat wilde papegaaien niet dezelfde psychologische stress ervaren.
De meest voorkomende redenen voor dit gedrag zijn de volgende:
- Gebrek aan lichaamsbeweging
- Seksuele frustratie
- Isolatie
- Beperkte speeltijd
Geef je papegaai een comfortabelere omgeving of verhoogde mentale stimulatie.
Zelfverminking
Dit is waar ze hun veren plukken en op hun huid en spieren kauwen, waardoor langdurige zenuw- en weefselschade ontstaat. Vogels beschadigen vaak hun verenfollikels, waardoor ze niet terug kunnen groeien.
Zelfverminking is een stereotiep gedrag, wat betekent dat de papegaai gedreven is om het zonder duidelijk doel te doen. Het is een dwang en zal tijd en verschillende op gedrag gebaseerde behandelingen voor herstel vergen.
Verlies van eetlust
Verveling, stress, verdriet, verdriet en andere negatieve emoties die mensen doen huilen, zorgen ervoor dat papegaaien hun eetlust verliezen. Omdat ze moeite hebben om zichzelf te uiten, komen eigenaren niet altijd tegemoet aan hun behoeften.
Helaas, als je hier niet snel mee omgaat, kan je papegaai afvallen en uiteindelijk malnouris worden.Hed. Papegaaien krijgen ook mentale stimulatie door hun voedsel, wat hen gelukkig maakt.
Als ze weigeren hun voedsel te eten, glijden ze af in een nieuwe cyclus van verdriet en stress.
Stressbalken
Sommige papegaaien ontwikkelen stressbalken (dunne, horizontale lijnen verschijnen kruislings langs de veren, loodrecht op de schacht). Sommige lijken grijs, terwijl andere verkleurd raken.
Stressbalken geven aan dat er iets mis is, maar vertel ons niet wat er mis is. Let op zijn vocalisaties als je vermoedt dat je papegaai zich verdrietig of laag voelt.
Papegaaien huilen door hun vocalisaties in plaats van door tranen. Omdat papegaaien diepe emoties kunnen voelen en ervaren, moet je ze een gelukkige en mentaal verrijkende omgeving bieden.
