Grote Canadese gans

Hoe ziet een Canada Goose eruit?

Volwassen Canadese ganzen van beide geslachten hebben een lange zwarte nek, hoofd en grote, brede snavel, met een prominente brede witte ‘kinband’ die zich uitstrekt vanaf de basis van de onderkaak, omhoog onder de kin die net onder de kroon eindigt. De borst is lichtgrijs en verandert in wit over de buik en onder de staart, terwijl de flanken donkerder bruingrijs zijn. De onderstaartdeksels zijn wit. De bovendelen zijn overwegend bruingrijs met een zwarte romp en bovenstaart, in contrast met witte bovenstaartdeksels. De poten en voeten zijn zwart en de irissen donkerbruin. Volwassen mannetjes zijn over het algemeen groter dan vrouwtjes. Juvenielen zijn vergelijkbaar in markeringen en patronen met volwassen vogels.

Een paar Canadese Ganzen

Een paar Canadese Ganzen

Hoe klinkt een Canada Goose?

De roep van de Canadese gans is een luide, lage toeter, vaak herhaald, eerder vergelijkbaar met een ouderwetse rubberen bolvormige autohoorn.

Canada Goose call (vluchtoproep)

Susanne Kuijpers, XC642222. Bereikbaar op www.xeno-canto.org/642222.

Canada Goose op zoek naar voedsel

Canada Goose op zoek naar voedsel

Wat eet een Canada Goose?

De Canadese gans is een herbivoor, vaak gezien in grote groepen op laaggelegen open grasland in de buurt van zoet water, grazend op grassen en groene vegetatie. Tijdens de wintermaanden zal hun dieet vaak variëren met landbouwgranen, zaden en bessen. In stedelijke en voorstedelijke gebieden zullen ze ook uit afvalbakken en vuilnisbelten halen.

Canada Ganzen in vlucht

Canada Ganzen in vlucht

Distributie

De Canadese gans komt voornamelijk voor op het noordelijk halfrond met enorme aantallen in Noord-Amerika en West-Europa in het bijzonder. Populaties zijn echter ook geïntroduceerd in Nieuw-Zeeland, de Falklandeilanden, Argentinië en Chili. Traditioneel waren hun broedgebieden in de arctische en subarctische gebieden en hoewel de meerderheid van de Noord-Amerikaanse ganzen nog steeds voornamelijk in Alaska en Canada broedt, zijn broedpopulaties nu te vinden in heel Canada en de continentale VS. Die vogels die in West-Europa wonen, broeden van Groenland in Scandinavië en het Verenigd Koninkrijk, via Benelux-landen naar Duitsland, Frankrijk, Oekraïne en over Rusland naar de Pacifische kust bij Kamtsjatka. Veel Canadese ganzenpopulaties hebben hun trekinstinct verloren of verplaatsen zich relatief korte afstanden ten zuiden van hun broedgebieden en dit is vooral merkbaar in West-Europa, terwijl binnen Noord-Amerika die vogels uit de meest noordelijke broedgebieden naar het zuiden zullen migreren met veel vogels die overwinteren in Californië, Arizona, New Mexico, Texas en over de grens naar Mexico.

Een familie van Canadese ganzen

Een familie van Canadese ganzen

Ondersoorten

Er zijn zeven verschillende ondersoorten van de Canadese gans, die allemaal te vinden zijn in Noord-Amerika. De enige variant die in Europa en Japan is geïntroduceerd, is de Branta canadensis canadensis die zich in Noord-Amerika voornamelijk beperkt tot Canada. Branta canadensis maxima (Giant Canada Goose) wordt beschouwd als de zwaarste van de ondersoorten met de grootste spanwijdte en is een inwoner van het Amerikaanse Midwesten. Deze variant werd in 1905 geïntroduceerd in Nieuw-Zeeland, waar het nu als een plaag wordt beschouwd.

Nestelende Canada Gans

Nestelende Canada Gans

Borden en spotting tips

Hoewel er kleine grootte- en kleurverschillen zijn tussen de ondersoorten, zijn alle varianten van Canadagans gemakkelijk te herkennen aan hun vorm, grootte en patroon. In Noord-Amerika kunnen ze worden verward met een vergelijkbaar gekleurde vogel, de Kakelende Gans. Deze laatste ganzensoort is echter aanzienlijk kleiner en gedrongen met een korte nek. De Canadese gans is nooit ver weg van zoet water en is te vinden in openbare parken, reservoirs, meren, moerassen, rivieren, overstroomde grindputten, in feite overal met wijd open graslanden of akkerbouwgewassen, kustvlakten en zelfs bossen. Het is een gezellige, luidruchtige vogel die voorkomt in grote zwermen en vaak in V-formaties wordt gezien en luid toetert als ze overvliegen.

Kudde Canadese Ganzen

Kudde Canadese Ganzen

Fokkerij

Het broedseizoen duurt van maart tot en met juni, afhankelijk van de locatie. Een schraap in de grond, vaak bekleed met bladschimmel, riet en dons, wordt gebouwd als een nest, vaak op kleine eilanden om predatie te voorkomen. Vogels zijn monogaam en zal paren vanaf de leeftijd van twee jaar. Een legsel van gemiddeld 5 – 6 crèmekleurige eieren wordt gelegd en bebroed door het vrouwtje gedurende zesentwintig tot tweeëndertig dagen. De kuikens, ook wel kuikens genoemd, kunnen binnen vierentwintig uur na het uitkomen voeden, zwemmen en duiken. Het uitvliegen gebeurt tussen zes en acht weken na het uitkomen en over het algemeen blijven de jongen maximaal een jaar bij hun ouders.

Canada ganzennest
Canadagans met kuikens

Hoe lang leven Canadese ganzen?

De levensverwachting ligt tussen de twintig en vijfentwintig jaar, hoewel in gevangenschap levende vogels aanzienlijk langer kunnen overleven.

Voor meer informatie over de levensduur van een Canada Goose, bekijk deze gids.