Grauwe gors

Hoe ziet een Corn Bunting eruit?

De volwassen maïsgors is een gedrongen, middelgrote, overwegend bruin gekleurde vogel, met donkerder bruine of zwarte strepen. De rug is een middenbruin gestreept met donkerbruin van de nek tot de basis van de staart. De kop is bleker met minder patronen terwijl de kroon donkere strepen heeft. De bovenvleugelveren en staart zijn effen bruin, terwijl de onderdelen bleker bruin zijn met vergelijkbare donkere strepen, met name naar de borst en flanken. Vaak zullen de donkere strepen die langs de borst lopen, samen een centrale donkere borstvlek vormen. De onderbuik streaking strekt zich uit naar de opening, terwijl de buik zelf een lichtgrijsachtige buff is. Het oog is erg donker omgeven door een bleke oogring en de snavel is krachtig, driehoekig en groot, waarbij de bovenkaak past in de grotere en bredere onderkaak, typisch voor een zaadeter en geelachtig van kleur is. Mannelijke en vrouwelijke vogels hebben een identiek verenkleed, terwijl het mannetje aanzienlijk groter is dan het vrouwtje. Juvenielen lijken op volwassenen, hoewel de bruine buff-basiskleur die de vogel omringt, zowel in het bovenste als in het onderste deel te vinden is.

Close-up van een Korengors

Hoe klinkt een Korengors?

Terwijl de oproep een kort staccato ‘kwit, kwit’-geluid is, is het lied zelf een metaalachtig, repetitief, ’ti-ti-ti-tchee-chirrichirrichirri’, vaak gezongen vanaf een hekpaal, bovenkabel of baars in een struik.

Maisgors vliegt weg

Wat eet een Corn Bunting?

Een grondvoeder en foerageer de maïsgors eet voornamelijk zaden in de winter en zowel insecten als zaden en granen tijdens de zomermaanden.

Corn Bunting zingen

Distributie

In het algemeen is de maïsgors een vaste fokker in heel Zuid- en Midden-Europa en Noord-Afrika tot in Oost-Azië tot aan Kazachstan. Kleine kolonies die broeden in Centraal-Oost-Europa, Oekraïne, Zuidwest-Rusland en Wit-Rusland migreren naar het zuiden naar de kustgebieden van Noord-Afrika, het Arabische schiereiland en van Afghanistan naar Noordoost-China. Ze hebben de neiging om samen te komen in landbouwgrond met houtwallen en beperkte boomgroei, bouwland met graangewassen en laaggelegen weiden en glooiende weiden.

Maïsgors met gespreide vleugels

Borden en spotting tips

Wanneer de maïsgors foerageert, heeft hij de neiging om over de grond te springen of te kruipen in tegenstelling tot lopen en voedt zich vaak in kleine groepen, neemt de vlucht en verstopt zich in heggen wanneer hij wordt gestoord. Tijdens de wintermaanden worden grote zwermen van hen vaak samen foeragerend gezien. Tijdens de vlucht is het gebrek aan patronen op hun vleugels en staart duidelijker, net als hun gewoonte om hun benen te laten bungelen wanneer ze omhoog staan. Het metalen lied wordt vaak vergeleken met het geluid van jangling-toetsen.

Maïsgors op bloemen

Fokkerij

Over hun hele verspreidingsgebied, afhankelijk van de geografische locatie, strekt het broedseizoen zich uit van eind maart tot juni, wanneer nesten direct op de grond worden gebouwd door het vrouwtje van gras en wortels, vaak bekleed met kleine bladeren en fijne grassen. Een of twee broedsels worden jaarlijks geproduceerd, elk bestaande uit gemiddeld 4 – 6 zeer lichtblauwe, gespikkelde eieren, die tot twee weken door het vrouwtje alleen worden bebroed. De kuikens blijven tussen de tien en dertien dagen in het nest en vertrekken vaak voordat ze kunnen vliegen. Broedende mannetjes zullen vaak paren met andere vrouwtjes en gevallen van mannelijke vogels die paren met maximaal achttien verschillende vrouwtjes in één seizoen, hoewel niet gebruikelijk, zijn in het verleden gedocumenteerd.

Maisgors drinkwater

Hoe lang leven Maïsgorzen?

De levensverwachting van een maïsgors ligt tussen de twee en drie jaar.