Fazant

Hoe ziet een Fazant eruit?

Zoals bij de meeste wildvogels is de fazant een kortsnavelige, kortbenige vogel waarbij het volwassen mannetje het vrouwtje ver overtreft in uiterlijk en fysieke verschijning. Het volwassen mannetje komt in twee varianten een bleek of donker. Beide varianten hebben een opvallende kleine paarse kop en smalle hals met een groene en zwarte kroon en kleine zwarte ‘oorpluimen’. Rond het oog is er een gedurfde rode wattle of kam die een vlezige uitstulping is die zich naar de wang verspreidt. Aan de basis van de nek is er een dunne witte ring die het hoofd scheidt van de borst en de rug van de vogel. De borstkleur is overwegend brons met donkere of zwarte vlekken en oranje koperen flanken. Het heeft een lange stijve bruine staart met zwarte strepen. De scapuliers die de veren zijn die de basis van de vleugel aan de bovenzijde van het lichaam bedekken, zijn een bleke buff of bruin met de bovenste vleugeldeksels die lichtgrijs zijn. De romp is lichtblauwgrijs. De snavel is kort en gebogen met een gele of lichtbruine kleur en de poten zijn bruin

Het volwassen vrouwtje heeft een effen bruin lichaam gevlekt met zwarte aftekeningen en geen wattle. Juvenielen zijn vergelijkbaar met het vrouwtje, hoewel doffer met een kortere staart.

Hoe klinkt een Fazant?

Tijdens de vlucht zal het mannetje vaak een klemmend geluid geven, maar de gebruikelijke roep van de haanfazant is een luide dubbele lettergreep ‘kerr – kok’, vaak vergezeld van een korte hectische uitbarsting van vleugelslagen die een zoemend geluid kunnen produceren.

Wat eet een fazant?

Fazanten zijn voornamelijk grondvoeders die foerageren voor insecten en wormen naast bessen, fruit, zaden en gras.

Bekijk dit artikel voor meer informatie over een fazantendieet.

Waar kan ik fazanten zien?

Er wordt aangenomen dat fazanten in de Normandische tijd in het Verenigd Koninkrijk werden geïntroduceerd en er zijn weinig populaties wilde vogels te zien, omdat de overgrote meerderheid in gevangenschap wordt gefokt. Regio’s, waar nog steeds wilde fazanten te zien zijn, zijn geïsoleerde gebieden in het noordoosten, midden en zuid-Engeland, Kent en enkele Schotse laaglanden. Fazanten geven de voorkeur aan open landschap grenzend aan bosranden, houtwallen, bouwland en kleine bossen. Het is waarschijnlijk dat veel waarnemingen van fazanten afkomstig zijn van die vrijgelaten of ontsnapte in gevangenschap gefokte exemplaren.

Borden en spotting tips

Fazanten komen veel voor op het hele Britse platteland, met uitzondering van Noord- en West-Schotland. Ze brengen het grootste deel van hun leven op de grond door en geven er de voorkeur aan om weg te rennen voor gevaar, tenzij ze schrikken wanneer ze kunnen vliegen, maar over het algemeen alleen voor zeer korte afstanden. Ze hebben sterke benen en een onderscheidende gang die lijkt op een zweverige stuttende beweging en zijn in staat om extreem snel en voor lange afstanden te rennen. Ze zijn gemakkelijk te herkennen aan hun roep en hun uiterlijk en tijdens de vlucht kan de lange slepende ‘gespleten’ staart van het mannetje of de puntige staart van het vrouwtje verder reiken dan de spanwijdte van de vogel.

Hoe fokt een fazant?

Voorkeursnesten bevinden zich op de grond onder heggen of andere lage dekking of in lang gras. Het vrouwtje maakt een holte of schraap over het algemeen ongevoerd waarin ze tussen april en juli een broedsel legt van ongeveer 7 tot 15 matte olijfbruine eieren. Incubatie is door het vrouwtje alleen en duurt ongeveer zesentwintig dagen met de kuikens die na ongeveer twee weken uitvliegen.

Voor een meer diepgaande gids voor het nestelen van fazanten, bekijk dit artikel.

Hoe lang leven fazanten?

Hoewel wilde vogels een levensverwachting van maximaal zeven jaar hebben, wordt algemeen erkend dat de meerderheid van de fazantenpopulatie in het Verenigd Koninkrijk normaal gesproken niet langer dan een jaar zal overleven, voornamelijk als gevolg van georganiseerde schietpartijen.

Voor meer informatie over de levensduur van fazanten, bekijk dit artikel.