Chickadees in Noord-Amerika (complete gids met foto’s)

De chickadees van Noord-Amerika maken deel uit van het geslacht van de mezenfamilie Poecile. Chickadees zijn verspreid over Noord-Amerika, maar zijn afwezig in andere delen van de wereld.

Sommige chickadees zijn bijna identiek aan andere leden van de mezenfamilie, en er zijn andere Europese vogels in de Poecile geslacht, die mezen worden genoemd in plaats van chickadees.

Er zijn zeven soorten chickadees die in heel Noord-Amerika en delen van Mexico leven. Als geslacht komen chickadees veel voor en strekken zich uit van de oostkust tot de westkust en van Alaska en Canada tot Mexico.

Dit is een gids voor chickadees in Noord-Amerika.

Zwartkap Chickadee

De Black-capped chickadee is een veel voorkomende chickadee die leeft in een groot deel van de noordelijke helft van de Verenigde Staten en het zuiden van Canada, hoewel het zo ver naar het noorden als Alaska wordt gevonden. Het is de staatsvogel van Massachusetts en Maine en de provinciale vogel van New Brunswick.

Deze compacte vogel is opmerkelijk intelligent en kan voedselcaches met een hoge mate van nauwkeurigheid onthouden, waardoor ze zijn voedingsbehoeften gedurende de winter kunnen ondersteunen. Net als andere chickadees zijn ze uitstekend in het overleven van koude habitats en blijven ze het hele jaar door bewoners in hun hele bereik. Het zijn de meest voorkomende Black-capped chickadees, met een geschatte bevolking van meer dan 40 miljoen.

De Black-capped chickadee heeft veel complexe vocalisaties, maar een van de meest voorkomende is de chick-a-dee-dee-dee roep die het geslacht zijn informele naam geeft. Dit kleine vogeltje is grondig onderzocht, maar ornithologen hebben nog steeds niet de bodem bereikt van hoe het zo taai en slim is – vooral gezien zijn grootte.

Uiterlijk

De Black-capped chickadee is 12 tot 15cm lang (4,7 tot 5,9in) met een spanwijdte van 16 tot 21cm (6,3 tot 8,3in). Het weegt ongeveer 9 tot 14 g. Het is een van de grotere chickadees en heeft de klassieke zwarte pet en slabbetje, witte wangen, grijze rug en grijze vleugels. Het heeft een gedurfd contrasterend verenkleed in vergelijking met andere saaiere chickadee-soorten.

Boreale Chickadee

De Boreale chickadee is extreem winterhard. Hun broedhabitat omvat de boreale naaldbossen van Canada, Alaska en de meest noordelijke regio’s van de VS. Net als andere chickadees is deze vogel intelligent en coöperatief en communiceert hij voor de winter met andere vogels om voedsel op te slaan voor de komende koude maanden.

Ze blijven het hele jaar door in hun noordelijke broedgebied en zijn goed aangepast aan de kou. Ze leven in overwegend sparren- en dennenbossen. De bevolking wordt geschat op ongeveer 11 tot 12 miljoen.

Het assortiment van de Boreal chickadee kruist met de Black-capped chickadee in Canada en enkele noordelijke Amerikaanse staten, en hybriden zijn niet al te ongewoon.

Uiterlijk

De Boreale chickadee heeft een grote kop, een afgeronde vorm en een korte snavel. Ze zijn bruingrijs met een bruine kroon en een kleine witte wangvlek, hoewel deze vlek minder prominent is dan de Black-capped chickadee. Ze hebben kaneelbruine flanken. Volwassenen zijn 12,5 tot 14,5 cm (4,9 tot 5,7 inch) lang en wegen 7 tot 12,4 g (0,25 tot 0,44 oz).

Boreale Chickadee’s bruine kroon en kleine witte wangvlek helpen hen te onderscheiden van Black-capped Chickadees, die een zwarte dop en een uitgebreidere witte wangvlek hebben.

Carolina Chickadee

De Carolina chickadee komt minder vaak voor dan de Black-capped chickadee, met wie het een deel van zijn assortiment deelt. Deze vogel komt voor van New Jersey tot Kansas en in het zuiden tot Texas en Florida. Het is zeer sedentair en heeft niet de neiging om te migreren of zich te verspreiden.

In tegenstelling tot het klassieke chickadee-lied heeft de Carolina chickadee een vierlettergrepig lied dat gaat als see-bee-see-baai. Ze zijn uitzonderlijk moeilijk te onderscheiden van de Black-capped chickadee, maar ze zijn over het algemeen discreter en verlegener, met een doffer verenkleed.

Bovendien overlapt hun verspreidingsgebied alleen naar het westen en het noorden en niet zozeer naar het zuidoosten. De wereldbevolking wordt geschat op ongeveer 12 miljoen.

Uiterlijk

De Carolina chickadee lijkt erg op de Black-capped chickadee, maar is over het algemeen saaier met minder contrasterend verenkleed.

Ze zijn over het algemeen ook duidelijker, hoewel dit moeilijk te identificeren is, tenzij de vogels zich in hun verse lente- en zomerkleed bevinden. Ze meten 11,5 tot 13 cm (4,5 tot 5,1 inch) lang en wegen 9 tot 12 g (0,32 tot 0,42 oz).

Chickadee met kastanjerug

De Chestnut-backed chickadee komt voor in de Pacific Northwest van de VS en westelijk Canada, van zo ver noordelijk als zuidelijk Alaska tot zuidwestelijk Californië.

Het is een sedentaire chickadee die een groot deel van het jaar in de koudste delen van zijn bereik blijft, hoewel sommige populaties in de winter naar lagere hoogten verhuizen. Vanwege hun kleine bereik is dit een van de minder voorkomende chickadees, hoewel de bevolking wordt geschat op ongeveer 12 miljoen.

Deze sociale vogels maken hun huizen in naald- en kustbossen. Net als andere chickadees zijn ze ongelooflijk goed aangepast aan de kou en kunnen ze effectief energie besparen tijdens de extreem koude winter ten noorden van hun bereik.

Uiterlijk

Zoals de naam al doet vermoeden, heeft deze chickadee een kastanjerug en flank. Het heeft een zwart-wit op het hoofd zoals andere chickadees. De flankkleur varieert over het hele bereik en is ofwel een rijk bruin verder naar het noorden of grijs verder naar het zuiden.

Deze fascinerende vogel is met gemak de zeldzaamste chickadee en is slecht onderzocht. Het leeft in de bovenloop van het Noordpoolgebied, van subarctisch Scandinavië en de noordelijke uitlopers van het Palearctisch gebied tot Alaska en het uiterste noordwesten van Canada. De vogel staat in Europa bekend als de Siberische mees.

Het bezet bijna alleen naaldbossen en migreert niet, ondanks het feit dat het in enkele van de zwaarste omgevingen op aarde leeft. Vastberaden vogelaars reizen ver naar het noorden om deze vogel te zien die waarschijnlijk relatief overvloedig voorkomt in enkele koude, geïsoleerde bossen.

Net als veel andere chickadees is het super taai en heeft het talloze aanpassingen die het helpen overleven in de kou. Er zijn geen betrouwbare gegevens om hun populatiegrootte te schatten.

Uiterlijk

Dit is een van de grotere chickadees, met een lengte van 13,5 tot 14 cm en een gewicht van 11 tot 14,3 g. Ze hebben donkerbruine hoofden met witte wangen die eigenlijk niet grijs zijn, ondanks de naam. De flanken zijn lichtbruin, maar verder lijken ze op andere chickadees.

Mexicaanse Chickadee

De Mexicaanse chickadee is een beetje een uitschieter van de groep, aangezien het leeft in de relatief warme regio’s arizona, New Mexico en westelijk, centraal en noordoostelijk Mexico. Ze komen aanzienlijk vaker voor in Mexico en komen alleen voor in het verste zuiden van de VS.

Het geeft nog steeds de voorkeur aan dennenbossen en heeft de neiging om op hogere hoogten te leven. Hoewel de vogel niet migreert, beweegt hij wel van grote hoogten naar beneden tijdens de winter en koud weer.

Hun lied verschilt van andere chickadees, met een burry fluitje dat klinkt als Chischu-Wur. Net als andere chickadees is het sociaal en voedt het zich in gemengde koppels met andere vogels. Er zijn naar schatting 500.000 tot 5 miljoen Mexican chickadees.

Uiterlijk

Een van de kleinere chickadees van 12,5 tot 13,5 cm lang met een spanwijdte van 18 tot 21 cm. Ze wegen 7,5 tot 11 gram. Ze hebben een zwarte pet en witte wangen met grijze flanken. Mexicaanse chickadees lijken erg op Black-capped en Mountain chickadees, maar hebben een langere zwarte slabbetje.

Berg Chickadee

De Mountain chickadee deelt een groot deel van zijn bereik met de Boreale, Black-capped en Chestnut-backed chickadees, maar is meer beperkt tot naaldgebergten. Hun verspreidingsgebied strekt zich uit ten zuiden van de zuidelijke Yukon in Canada tot Californië en de Rocky Mountains.

Hoewel ze niet migreren, gaan ze wel op en neer van hoge en lage hoogten wanneer het weer in de winter verandert. Er zijn naar schatting 8 miljoen Mountain chickadees.

Berg chickadees hebben een vergelijkbare chicka-dee-dee-dee roep naar anderen. Ze zijn zeer sociaal en voeden zich in gemengde koppels met andere soorten. Ze slaan voedsel op voor de winter en hebben een uitstekend geheugen van hun voercaches.

Uiterlijk

Uiteindelijk vergelijkbaar met andere chickadees, maar te onderscheiden door hun effen zwarte pet die de witte hoofdstreep mist. Bijna identiek in grootte aan Black-capped chickadees, maar ronder in het algemeen.

Wat zijn Chickadees?

Chickadees bestaan uit zeven vogels uit de Poecile geslacht. Het geslacht Poecile behoort tot de grotere Paridae-familie, die ongeveer 55 soorten bevat die verspreid zijn over Noord- en Zuid-Amerika, Europa, Afrika en sommige delen van Azië.

Leden van het geslacht worden mezen genoemd en sommige soorten, zoals de grijskopmees, zijn verspreid over het Noord-Amerikaanse en Europese noordpoolgebied.

De meeste chickadees lijken op elkaar – bijna identiek – maar ze liepen miljoenen jaren geleden uiteen. De Carolina en Black-capped chickadees zijn bijvoorbeeld moeilijk uit elkaar te houden, maar zijn al 2,5 miljoen jaar afzonderlijk geëvolueerd. Veel chickadees kruisen en hybridiseren echter, wat resulteert in enkele chickadees die onmogelijk alleen op zicht te herkennen zijn.

Deze zangvogels leven grotendeels in het noorden van de VS, Canada, het Palearctisch gebied en het Noordpoolgebied. De Carolina en Mexicaanse chickadees wonen verder naar het zuiden.

Chickadees die in het hoge noorden leven, zijn uitstekend in het cachen van voedselvoorraden voor de winter en hebben ongeveer een halve centimeter dichte veren om ze warm te houden. Het zijn intelligente vogels met opmerkelijke herinneringen en bezitten een aantal zeer complexe zang en vocalisaties met duizenden variaties.

Chickadees zijn geliefd om hun vriendelijke, sociale karakter. Ze zijn vriendelijk met hun eigen soort en met anderen en voeden zich vaak in gemengde koppels naast andere zangvogels.

Typische Chickadee persoonlijkheid

Chickadees zijn wendbaar, levendig, sociaal en over het algemeen vrij gedurfd. De Black-capped chickadee is een van de dapperste chickadees en wordt vaak gevoerd vanuit achtertuinvoeders of zelfs uit de hand. Andere chickadees zijn schuwer, zoals de Carolina chickadee.

Over het algemeen zijn deze levendige vogels nieuwsgierig en nieuwsgierig en hebben ze de neiging om niet bang te zijn voor mensen.

Wat zijn de beste plekken om Chickadees in Noord-Amerika te ontdekken?

Er zijn over het algemeen meer soorten chickadees aan de westkust van de VS en Canada, waaronder de meer algemene black-capped chickadee en de minder voorkomende boreale, berg- en kastanjerug chickadees.

Ze geven over het algemeen de voorkeur aan dichte naaldbossen, maar zijn te vinden in verschillende parken en voorstedelijke gebieden. De Carolina chickadee komt het meest voor in de zuidoostelijke staten en de Mexicaanse chickadee ligt in het uiterste zuiden van Arizona en New Mexico.

De enige chickadee die je zeer onwaarschijnlijk zult zien, is de zeldzame Grijskop chickadee die te vinden is in het noorden van Palearctisch gebied en arctisch gebied.

Wat is de meest voorkomende Chickadee in Noord-Amerika?

De Black-capped chickadee is veruit de meest voorkomende chickadee in Noord-Amerika. Het verspreidingsbereik strekt zich uit over de bovenste tweederde van de aaneengesloten staten, ten westen van de Appalachen en ten zuiden van delen van New Mexico.

In Canada strekt het zich uit van Newfoundland tot British Columbia en strekt het zich noordwaarts uit tot in de zuidelijke Yukon en Northwest Territories. De bevolking wordt geschat op zo’n 41 miljoen.

Wat is de zeldzaamste Chickadee in Noord-Amerika?

De zeldzaamste chickadee is de Grijskop chickadee die alleen in de verste uithoeken van het Palearctisch en Noordpoolgebied voorkomt.

Vanwege het zeer geïsoleerde bereik wordt het zelden gezien en is het slecht onderzocht. Niettemin is de bevolking waarschijnlijk nog steeds groot, hoewel afnemend in een groot deel van Scandinavië.

Wat is de grootste Chickadee van Noord-Amerika?

De Black-capped chickadee is iets groter dan de meeste andere soorten, maar er zit heel weinig in. De Grijskop chickadee is even groot.

Wat is de kleinste Chickadee in Noord-Amerika?

De Mexicaanse chickadee is een van de kleinste en lichtste chickadees. Maar nogmaals, er zijn heel weinig tastbare verschillen in de grootte en het gewicht van chickadees.

Hoeveel soorten Chickadees zijn er in Noord-Amerika?

Er zijn zeven soorten chickadees die inheems zijn in Noord-Amerika. Dit zijn:

• Zwartkap chickadee
• Berg chickadee
• Boreale chickadee
• Carolina Chickadee
• Grijskop chickadee
• Mexicaanse chickadee
• Kastanjerug chickadee

Zijn Chickadees beschermd in Noord-Amerika?

De Migratory Bird Treaty Act (MBTA) beschermt de meeste inheemse Noord-Amerikaanse vogels, inclusief vogels die niet de neiging hebben om te migreren, zoals chickadees. Helaas nemen de meeste chickadee-populaties af. Vanaf 2022 staat niemand als bedreigd op de IUCN-lijst.