Audouin’s Meeuw

Hoe ziet een Audouin’s Gull eruit?

De volwassen mannelijke Audouin-meeuw is overwegend wit met een zeer lichtgrijze mantel en bovenvleugel. De buitenste meest primaire vluchtveren zijn zwart gekleurd, net als kleine delen van de primaire schuilplaatsen die zich bijna tot aan de alula uitstrekken. De uiteinden van de zwarte primaire veren zijn wit gevlekt. De vogel heeft een lang wit gezicht en een schuin voorhoofd met een prominente donkere karmozijnrode haaksnavel, die is getipt met een donkergeel. Direct achter deze gele kleuring zit een zwarte band die zowel de boven- als onderkaak omcirkelt. Het oog is erg donker, bijna zwart en omgeven door een dieprode dunne orbitale ring. De poten zijn grijsgroen. Het volwassen vrouwtje is vergelijkbaar met het mannetje. Juvenielen hebben een veel donkerder grijsbruin lichaam met zwartbruine bovenvleugels en een zwarte staart wit getint aan de basis over de bovenstaartdeksels. Het hoofd en gezicht zijn grijs en de snavel is zwart. Het duurt drie jaar voordat het juveniel lijkt op de volgroeide volwassene met kleur- en patroonveranderingen die jaarlijks optreden.

Een paar Audouin's Meeuwen

Een paar Audouin’s Meeuwen

Audouin's Meeuwen drijven op de zee

Audouin’s Meeuwen drijven op de zee

Hoe klinkt een Audouin’s Gull?

Een lange, lage tot middelmatige nasale braying call, wordt door beide geslachten gebruikt met een ‘ga – ga – ga’ alarmoproep.

Audouin’s Gull call / lied

Stanislas Wroza, XC471729. Bereikbaar op www.xeno-canto.org/471729.

De gullroep van Audouin

De gullroep van Audouin

Wat eet een Audouin’s Gull?

Hoewel veel meeuwen aaseters zijn, is de meeuw van de Audouin meestal geen viseter en is het overwegend een viseter, in feite vertaalt de soort Griekse naam, Ichthyaetus, zich als ‘visarend’. Het geeft de voorkeur aan een dieet van haringen, sardines en ansjovis, die het vaak jaagt en ’s nachts vangt door naar beneden te duiken en van net onder het wateroppervlak te nemen. Ze zullen ook op het land foerageren en zijn waargenomen met kleine zoogdieren en hagedissen en het plunderen van olijfgaarden.

Audouin's Gull stijgt op met voedsel

Audouin’s Gull stijgt op met voedsel

Distributie

De broedgebieden van de meeuwen van Audouin zijn voornamelijk beperkt tot de oostkust van het vasteland van Spanje, de Balearen, andere mediterrane en Egeïsche eilanden, Zuid-Turkije en de noordkust van Marokko. Ze kunnen zich ook af en toe wagen aan de Atlantische Oceaan en broeden op de Canarische Eilanden. Ze migreren normaal gesproken naar de Saharakust van Noordwest-Afrika, maar zullen ook overwinteren in de Egeïsche Zee en Turkije.

Audouin's Gull in vlucht van onderaf

Audouin’s Gull in vlucht van onderaf

Borden en spotting tips

Vanwege zijn neiging tot verse vis waagt de meeuw van Audouin zich niet landinwaarts en beperkt zijn grondgebied tot de open zee en kustwateren, en kiest ervoor om te rusten in kustmoerassen, rotsachtige baaien en zandstranden. Het juveniel is moeilijker te identificeren dan de volwassene, vooral tijdens het eerste jaar wanneer het niet verschilt van de Europese zilvermeeuw. Identificatie van de volwassene is echter eenvoudig vanwege de stompe driekleurige snavel, grijsgroene poten en zwarte buitenste primaire vluchtveren die in het wit zijn gekieperd.

Audouin's Gull in vlucht van bovenaf

Audouin’s Gull in vlucht van bovenaf

Fokkerij

Het broedseizoen is van maart tot augustus, waarin een eenvoudig nest wordt gebouwd in een holte tussen rotsen of vegetatie, vaak gelegen op kleine eilanden. Paren nestelen alleen of vaker in grote kolonies. Een legsel van 2-3 donker gevlekte, crèmekleurige eieren, wordt jaarlijks gelegd en tot achtentwintig dagen bebroed. Het vluchten vindt zo’n acht weken later plaats.

Juveniele Audouin's Meeuw

Juveniele Audouin’s Meeuw

Hoe lang leven Audouin’s Meeuwen?

Geringde vogels zijn geregistreerd als het bereiken van de leeftijd van eenentwintig jaar.

Audouin’s Gull Country Distributie