Papegaaien delen kenmerken met bepaalde dinosaurussen die miljoenen jaren geleden over de aarde heersten.
Dinosaurussen hebben vergelijkbare biologische kenmerken, zoals korte armen, snavels en drietenige voeten, omdat alle vogels zijn geëvolueerd uit dinosaurussen.
Papegaaien stammen af van een groep dinosaurussen die theropoden worden genoemd. Theropoden waren vleesetende dinosaurussen die meer dan 200 miljoen jaar geleden voor het eerst op aarde verschenen. Na verloop van tijd werden ze kleiner, verloren ze tanden en evolueerden hun korte armen tot vleugels.
De meeste paleontologen beschouwen moderne vogels, waaronder papegaaien, als “levende dinosaurussen” omdat de eerste vogels ongeveer 100 miljoen jaar geleden op aarde verschenen.
Hoewel ze in de loop van de tijd aanzienlijk zijn veranderd, kunnen hun dinosaurusachtige kenmerken nog steeds worden geïdentificeerd.
tonen
Hoe zijn vogels gerelateerd aan dinosaurussen?
Het is misschien moeilijk om naar een vogel te kijken en je voor te stellen dat hij een woest, geschubd, reptielachtig beest als voorouder had. Elke vogel die momenteel op aarde loopt (of vliegt) stamt echter af van dinosaurussen.
Dit omvat wilde vogels zoals kraaien, gekweekte vogels zoals kippen en gezelschapsvogels zoals papegaaien. Als het veren en twee vleugels heeft, zitten dinosaurussen in zijn stamboom.
Biologen verwijzen vaak naar vogels als ‘vogeldinosaurussen’ of ‘levende dinosaurussen’.
Er wordt gedacht dat vogels zich ongeveer 100 miljoen jaar geleden van dinosaurussen afscheidden. Voor die tijd bestonden vogels niet, maar theropoden wel. Dit waren de kleine, vleesetende, tweevoetige dinosaurussen waaruit vogels evolueerden.
Er zijn aanwijzingen dat vogels zijn geëvolueerd uit dinosaurussen. Paleontologen hebben oude fossielen onderzocht en overeenkomsten gevonden tussen de skeletten van dinosaurussen en moderne vogels.
Ze hebben ook een overgangsfossiel ontdekt genaamd Archaeopteryx. Deze soort wordt beschouwd als de oudste vogel en was dinosaurusachtig van uiterlijk. Bij zijn ontdekking werd het beschouwd als de ontbrekende schakel tussen vogels en niet-aviaire dinosaurussen.
Hebben vogels en dinosaurussen een gemeenschappelijke voorouder?
Omdat vogels zijn geëvolueerd uit dinosaurussen, zou het onjuist zijn om te zeggen dat ze een gemeenschappelijke voorouder delen. Integendeel, dinosaurussen zijn de voorouders van moderne vogels.
In het bijzonder stammen vogels af van een clade dinosaurussen die theropoden worden genoemd.
Theropoden evolueerden 200-250 miljoen jaar geleden tijdens het late Trias. Er waren veel verschillende soorten theropoden, maar ze deelden allemaal bepaalde kenmerken:
- Vleesetend. Alle theropoden waren vleeseters, hoewel sommige groepen evolueerden om planten te eten.
- Tweebenig. Alle theropoden liepen op twee poten, net als moderne vogels, en de meeste theropoden hadden verkorte, geklauwde voorpoten die mogelijk werden gebruikt om vissen vast te houden of in bomen te klimmen.
- Drietenig. Theropoden hadden drie functionele, klauwvormige, geschubde tenen; de meeste moderne vogels evolueerden uiteindelijk een vierde.
- Gevederd. Sommige theropoden waren volledig bevederd en hielden alleen schubben aan hun voeten vast, terwijl anderen een mengsel van veren en schubben in verschillende verhoudingen hadden.
De bekendste theropode is de Tyrannosaurus rex. Deze woeste dinosaurus deelde een gemeenschappelijke voorouder met vogels en liep 65 miljoen jaar geleden nog steeds over de aarde, lang nadat vogels waren geëvolueerd.
Alle vogels evolueerden oorspronkelijk uit theropoden, net als andere vleesetende dinosaurussen. In de loop van de millennia hebben vogels zich gediversifieerd in verschillende verschillende families, allemaal met verschillende evolutionaire aanpassingen.
De overgebleven dinosaurussen kwamen natuurlijk om tijdens een massa-extinctie.
Wat zijn de overeenkomsten tussen vogels en dinosaurussen?
Op het eerste gezicht lijken vogels niet veel op hoe we ons dinosaurussen voorstellen.
We stellen ons dinosaurussen voor als gigantische, geschubde, woeste reptielen met enorme tanden, maar de dinosaurussen van “Jurassic Park” en soortgelijke recreaties lijken gestopte anders dan papegaaien en kippen.
Veel dinosaurussen hebben er misschien niet uitgezien zoals we ze oorspronkelijk hadden voorgesteld. Velociraptors worden bijvoorbeeld van oudsher afgebeeld als mensen met een schilferige huid.
Recenter bewijs suggereert echter dat ze gevederd waren, zoals vogels. Bovendien zijn er kenmerken die theropode dinosaurussen deelden met vogels, waaronder:
- Tweebenig (tweevoetig)
- Geschubde voeten met klauwen
- Verkorte voorpoten die mogelijk ‘klapperende’ bewegingen hebben gemaakt.
- Warmbloedig (endotherme)
- Eierleggen (ovipaar)
- Ten minste gedeeltelijk gevederd
- Holle botten
- Wishbones (gesmolten sleutelbeen)
- Snavelachtige uitsteeksels aan de voorkant van de schedel, hoewel theropoden ook tanden hadden.
- Sommige theropode soorten waren carnivoren, terwijl anderen insecten, zaden of fruit aten – zoals moderne vogels.
Paleontologen geloven dat latere theropoden een vergelijkbare intelligentie hadden als vogels op basis van hun schedelvorm en -grootte en mogelijk vergelijkbare geluiden hebben gemaakt.
Volgens Evolution hebben sommige dinosaurussen mogelijk lage vocalisaties met gesloten mond geproduceerd, zoals duiven en duiven.
Theropoden waren veel groter dan moderne vogels en ze konden niet vliegen. Op deze manier lijkt de struisvogel het meest op oude theropoden.
Hoe overleefden vogels het uitsterven van de dinosaurussen?
Op dit punt vraag je je misschien af: als vogels zijn geëvolueerd uit dinosaurussen, hoe hebben ze dan het uitsterven overleefd?
Vogels gingen ongeveer 100 – 150 miljoen jaar geleden over van theropoden naar vogeldinosaurussen.
Tegen de tijd dat het Krijt-Paleogeen uitsterven plaatsvond (66 miljoen jaar geleden), bestonden er al gevederde en spitssnuitdolfijnen. Volgens Nature leefden de voorouders van moderne vogels, zoals eenden en kippen, naast de dinosaurussen.
Paleontologen geloven dat de massa-extinctie werd veroorzaakt door een enorme komeet of asteroïde die op de aarde botste. Dus bijna alle viervoetige dieren met een gewicht van meer dan 55 pond kwamen om, behalve schildpadden en krokodilachtigen.
Alle niet-aviaire dinosaurussen en grote zoogdieren werden uitgeroeid. Veel andere soorten overleefden, zoals bepaalde vogels, vissen, amfibieën, kleine zoogdieren en reptielen en ongewervelde dieren.
Cruciaal is dat niet alle vogels het overleefden. Degenen die het overleefden, deden dit vanwege belangrijke evolutionaire eigenschappen:
- Vogels die zaden en granen konden verteren, overleefden. Toen het dierenleven schaars was, verhongerden vleesetende soorten, maar plantenetende soorten konden nog steeds voedsel vinden.
- Grondbewonende vogels overleefden, terwijl boombewonende vogels stierven als gevolg van het verlies van bossen.
- Vogels die goed konden vliegen overleefden omdat ze konden ontsnappen aan roofdieren en branden.
- Snelgroeiende vogels overleefden omdat ze zich op jongere leeftijd konden voortplanten.
Het is waarschijnlijk dat de resterende vogels het ternauwernood overleefden en lang voor hun natuurlijke levensduur stierven. Ze leefden echter lang genoeg om zich voort te planten en evolueerden tot de vogels die we vandaag kennen.
Zijn papegaaien afstammelingen van dinosaurussen?
Alle moderne vogels zijn ooit geëvolueerd uit dinosaurussen, waaronder wilde vogels, gekweekte vogels en gezelschapsvogels. Hoewel ze miljoenen jaren geleden uiteenliepen, delen alle vogels dinosaurussen als hun gemeenschappelijke voorouders.
Papegaaien behoren tot een orde van vogels genaamd Psittaciformes, en er zijn ongeveer 400 soorten papegaaien verspreid over 92 verschillende geslachten (subgroepen).
De meest bekende papegaaiensoorten zijn ara’s, parkieten, tortelduifjes, lori’s en kaketoes.
Als vogelsoort stammen alle papegaaien af van dinosaurussen. Wetenschappers geloven dat papegaaien voor het eerst evolueerden in Australazië ongeveer 59 miljoen jaar geleden.
De voorouders van papegaaien waren dus al in de buurt tijdens het Krijt-Paleogeen uitstervingsevenement, dat alle niet-aviaire dinosaurussen doodde.
Oude papegaaien waren een mengsel van grondbewonende en boombewonende (boombewonende) soorten. De eerste papegaaien zouden dus niet de gespecialiseerde evolutionaire aanpassingen hebben gehad die we bij moderne vogels zien.
Lori’s hebben bijvoorbeeld gespecialiseerde snavels voor het eten van nectar, stuifmeel en zacht rijp fruit, terwijl de snavels van ara’s in de loop der jaren zijn aangescherpt tot het perfecte gereedschap voor het pletten van noten.
De oudste papegaaien waren waarschijnlijk in staat om verschillende voedselbronnen te verteren, en ze waren mogelijk veel groter dan moderne papegaaien.
Volgens Biology Letters was een oude papegaai die 19 miljoen jaar geleden door Nieuw-Zeeland zwierf meer dan 3ft 3inches lang.
Wat was de meest papegaaiachtige dinosaurus?
Een van de meest papegaaiachtige dinosaurussen die we kennen, werd genoemd Psittacosaurus. De geslachtsnaam translaat tot “papegaaienhagedis” vanwege zijn vogelachtige uiterlijk.
Zoals papegaaien, Psittacosaurus was tweevoetig (liep op twee benen) en had verkorte voorpoten.
Zijn achterpoten waren geklauwd, elk met vier tenen. Het had een lange staart, die waarschijnlijk bedekt was met veren. Het had goed ontwikkelde zintuigen van reuk en zicht en was ongeveer net zo intelligent als een papegaai.
Het meest papegaaiachtige kenmerk van deze dinosaurus was een grote, gehaakte snavel die werd gebruikt voor het bijsnijden en snijden van plantmateriaal. Analyse van het spijsverteringsstelsel suggereert echter dat het ook zaden en noten zou hebben gegeten.
Psittacosaurus leefde in Azië tussen 126 en 101 miljoen jaar geleden en ontstond rond dezelfde tijd als de oude vogelsoorten.
Daarom is het onwaarschijnlijk dat de Psittacosaurus was een voorouder van moderne papegaaien, maar ze deelden mogelijk een gemeenschappelijke voorouder met de theropoden die later evolueerden tot vogels.
Kunnen dinosaurussen praten als papegaaien?
We weten dat oude dinosaurussen niet als papegaaien praatten omdat alle dinosaurussen stierven lang voordat mensen over de aarde liepen.
Papegaaien beginnen niet ongevraagd met een mensachtige stem te spreken; ze bootsen de spraak na die ze hebben gehoord. Dit is de reden waarom de “stem” van een papegaai zal klinken als die van de eigenaar.
Papegaaien kunnen alleen woorden, geluiden en zinnen herhalen die ze een mens hebben horen spreken. Meestal duurt het meerdere herhalingen voordat een papegaai je probeert na te bootsen.
Papegaaien begrijpen niet wat ze zeggen, maar kunnen leren om bepaalde woorden te herhalen wanneer daarom wordt gevraagd. Meestal is dit een reactie op een fysieke of vocale aanwijzing.
Hoewel papegaaien zijn geëvolueerd uit dinosaurussen, zouden ze niet in staat zijn geweest om te spreken zoals ze konden.
Terwijl dinosaurussen 65 miljoen jaar geleden uitstierven, evolueerden mensen pas ongeveer twee miljoen jaar geleden. Geen enkele dinosaurus had dus ooit een mens kunnen ontmoeten of er een kunnen horen spreken.
Dat wil niet zeggen dat dinosaurussen niets konden nabootsen, omdat ze misschien andere dinosaurussen of geluiden in hun omgeving konden imiteren.
Als vogels afstammen van dinosaurussen, zou je verwachten dat ze aanzienlijk DNA delen. Wetenschappers hebben echter geen toegang tot DNA van dinosaurussen omdat het in de loop van de tijd afbreekt.
Zoals biologische structuren gaan, is DNA extreem stabiel. Paleontologen hebben DNA geëxtraheerd uit de overblijfselen van uitgestorven dieren, zoals mammoeten, die meer dan 10.000 jaar geleden stierven.
Volgens Proceedings of the Royal Society B is de halfwaardetijd van DNA 521 jaar. Dit betekent dat 521 jaar na de dood van het dier de helft van de DNA-bindingen is afgebroken. Na ongeveer een miljoen jaar zijn er geen leesbare dna-fragmenten meer over.
De laatste dinosaurus stierf 65 miljoen jaar geleden. Helaas betekent dit dat al het dinosaurus-DNA is vernietigd. Hoewel wetenschappers dinosaurus-DNA niet rechtstreeks hebben bestudeerd, kunnen ze raden hoe het eruit zou kunnen hebben gezien door het DNA van de directe afstammelingen van dinosaurussen te analyseren.
Volgens Nature hebben wetenschappers dinosaurus-DNA samengesteld met behulp van genoomstructuren van kippen, zebravinken en grasparkieten.
Ze gebruikten ook DNA van moderne reptielen, zoals schildpadden. Er wordt nu aangenomen dat dinosaurussen 80 chromosomen hadden, zoals moderne vogels, waaronder papegaaien.
Zijn vogels de enige afstammelingen van dinosaurussen?
DNA-analyse suggereert dat papegaaien en andere vogels niet de enige afstammelingen zijn van oude dinosaurussen.
Volgens BMC Biology delen vogels veel van hun DNA met krokodillen en in mindere mate met schildpadden, slangen en hagedissen. Vogels delen daarom gemeenschappelijke voorouders met alle moderne reptielen.
Schildpadden weken ongeveer 255 miljoen jaar geleden af van vogels en krokodillen, terwijl vogels en krokodillen ongeveer 240 miljoen jaar geleden van elkaar scheidden.
Als gevolg hiervan behielden moderne reptielen de schubben, terwijl vogels evolueerden om volledig bevederd te zijn.
Hoewel paleontologen vogels ‘levende dinosaurussen’ noemen, leven er vandaag geen echte dinosaurussen (behorend tot de clade Dinosauria).
Veel levende dieren zwierven echter over de aarde voordat dinosaurussen bestonden. Olifantenhaaien bestaan bijvoorbeeld al 400 miljoen jaar, zo’n 160 miljoen jaar voordat de eerste dinosaurussen verschenen.
