Torenvalk zweven: een complete gids

Zowel de Torenvalk (Falco tinnunculus |) van het Verenigd Koninkrijk en de Amerikaanse torenvalk (Falco sparverius) zijn wijdverspreide roofvogels van het geslacht Falco. Deze kleine roofvogels zijn de bekendste van ongeveer vijftien vergelijkbare soorten die op elk continent behalve Antarctica voorkomen.

Dit geslacht bevat vele andere gevierde meesters van de hemel, zoals de Slechtvalk, ’s werelds snelste vogel. Torenvalken zijn misschien niet zo snel als sommige andere valken, maar ze staan bekend om hun opmerkelijke vermogen om te zweven.

Dus hoe zweven Torenvalken en hoe komt dit indrukwekkende vermogen hen ten goede?

Torenvalken zweven door naar de wind te kijken en gecontroleerde bewegingen van hun vleugels en staarten te maken om ze stationair te houden ten opzichte van de grond. Deze vogels kunnen schijnbaar onbeweeglijk blijven in een briesje, maar zullen vrij snel met hun vleugels klapperen om hetzelfde resultaat te bereiken op een rustigere dag. Deze zwevende vlucht stelt hen in staat om de grond eronder zorgvuldig te scannen, wachtend tot een knaagdier in zicht komt.

De torenvalk wordt al lang bewonderd om zijn vermogen om te zweven tijdens de jacht. Dit gedrag staat meestal bekend als windstoten en wordt ook gebruikt door sommige andere vogels die van bovenaf jagen.

De Torenvalk stond van oudsher bekend als de ‘windhover’ en werd bewonderend beschreven door de 19e-eeuwse dichter Gerard Manley Hopkins in een gedicht met dezelfde naam.

Dit artikel pakt het zweefgedrag uit van de Torenvalk, een veel voorkomende en wijdverspreide Britse roofvogel met een scherp oog en opmerkelijke coördinatie.

Hoe zweven torenvalken?

Zweven om stil te blijven is een evenwichtsoefening. Torenvalken zweven door in de wind te vliegen met dezelfde snelheid als de lucht stroomt – waardoor ze op hun plaats blijven ten opzichte van de grond eronder. Deze eenvoudige uitleg beschrijft hoe ze in dezelfde positie op een horizontale as blijven, maar verklaart niet helemaal waarom ze niet op de grond vallen.

Torenvalken moeten worden gebruikt of lift creëren om de altijd aanwezige aantrekkingskracht van de zwaartekracht tegen te gaan. Ze kunnen op hun plaats zweven zonder met hun vleugels te klapperen door de energie van de wind te gebruiken. Door hun vleugels omhoog te hengelen, kunnen Torenvalken net als een vlieger aan een touwtje omhoog blijven. Natuurlijk is de windstroom niet perfect constant, dus de vogels moeten complexe en snel veranderende bewegingen gebruiken om zichzelf te stabiliseren.

Torenvalken klapperen met hun vleugels en bewegen hun brede staart om hun evenwicht te bewaren. Om te gaan zweven, kunnen torenvalken hun staartveren spreiden en naar beneden richten, waardoor ze effectief op de rem gaan staan om ze op gang te krijgen. Hun staart is vooral handig voor andere stabiliserende bewegingen, omdat deze naar beide kanten kan worden gedraaid, geopend of gesloten en indien nodig kan worden verlaagd.

Torenvalken zweven om hun kans op het spotten van prooien op de grond onder hen te vergroten. Om dit te doen, moet hun hoofd perfect stil blijven, zodat hun zicht niet wazig wordt.

Blijf lezen om te leren hoe Torenvalken deze schijnbaar onmogelijke taak bereiken.

Hoe houden zwevende torenvalken hun hoofd stil?

Zwevende torenvalken hebben het opmerkelijke vermogen om hun hoofd stil te houden in de vlucht. Net als andere vogels kunnen ze hun ogen niet veel bewegen en moeten ze hun hele hoofd verschuiven om hun zicht te stabiliseren. Torenvalken gebruiken de vele wervels en spieren in hun nek om hun ogen gefocust te houden. Dit gedrag wordt vaak gezien als kopstoten bij andere vogelsoorten.

Kan een torenvalk zweven zonder wind?

Torenvalken kunnen zweven als er geen wind is. Dit vermogen wordt aangetoond door een gevangen Amerikaanse torenvalk die is getraind om binnenshuis te zweven voor educatieve doeleinden. Het effect is echter veel minder sierlijk en kan niet zo lang worden volgehouden.

In positie blijven ten opzichte van de grond vereist veel meer energie in stilstaande omstandigheden. In dit geval moet de torenvalk constant met zijn vleugels klapperen om de zwaartekracht tegen te gaan.

De natuurlijke klapperactie van de torenvalk stuwt hem op een horizontaal vlak naar voren, dus de vogels moeten de hoek van hun vleugels of het pad van hun downstroke veranderen om ze op één plek te houden.

Waarom zweven torenvalken?

Torenvalken jagen op kleine gronddieren zoals woelmuizen, waar ze van bovenaf op jagen. Deze vogels zweven om een beter zicht op de grond beneden te krijgen en de tijd om hun steengroeve te spotten, te wachten op het perfecte moment en dan naar beneden te duiken om de onuitgesprokencting dier met hun scherpe klauwen.

Torenvalken hoeven niet te zweven om hun prooi te vinden. Ze zullen ook jagen vanaf een baars zoals een telefoonpaal of grote boom die een goed uitkijkpunt biedt. Zweven stelt hen in staat om hun prooi te vinden in open land zoals heidevelden waar dergelijke zitstokken niet beschikbaar zijn.

Deze jachtstrategie kan worden gezien als een dure maar hoge beloningstechniek omdat het de vogels in staat stelt om over de beste gebieden te jagen in plaats van de directe omgeving van een baars.

Wanneer zweven torenvalken?

Torenvalken zweven als ze jagen. Vogelaars kunnen deze dagactieve vogels op vrijwel elk moment van de dag zien zweven. Ze windhover met vrijwel geen vleugelflappen als er goede luchtbeweging is, maar ze moeten hun vleugels veel sneller flapperen in stille omstandigheden.

Hoe lang kunnen Torenvalken zweven?

Torenvalken zweven vaak tot een halve minuut, hoewel ze hun positie onder bepaalde omstandigheden meer dan een minuut kunnen behouden. Ze winden voor langere periodes waar er een comfortabele tegenwind is. Deze luchtbeweging zorgt voor de energie die nodig is om ze in de lucht te houden.

Bij het zoeken naar prooien glijden torenvalken vaak een korte afstand naar voren voordat ze in een nabijgelegen gebied blijven zweven. Deze vogels hebben de neiging om meer tijd en energie te besteden aan het zweven over een productieve plek en brengen kortere periodes door met zweven over niet-geteste jachtgebieden.

Op welke leeftijd kunnen Torenvalken zweven?

Torenvalken vliegen het nest ongeveer een maand na het uitkomen uit. Hun eerste vluchten zijn niet bepaald sierlijk, maar oefening baart kunst. Torenvalken worden binnen een paar weken na het verlaten van het nest volleerde baarsjagers, hoewel het beheersen van het zweven waarschijnlijk enige tijd langer duurt.

Leren Torenvalken zweven, of is het instinctief?

Zweven is een complexe vorm van vliegen die waarschijnlijk veel leren vergt. Het gedrag komt echter veel voor bij torenvalksoorten over de hele wereld, dus het is waarschijnlijk dat het op zijn minst gedeeltelijk instinctief is.

Hoe heet het als vogels zweven?

Wetenschappers noemen dit type voortbeweging zwevende vlucht of wind duwen.

Als het gaat om torenvalkvlucht, kan zweven worden onderverdeeld in de volgende twee categorieën.

Hangende vlucht

Hangende vlucht is de relatief stabiele windstotende vlucht waarbij Torenvalken overeind kunnen blijven zonder met hun vleugels te klapperen. Deze techniek vereist sterkere winden en gebruikt slechts een derde van de energie die fladderen doet.

Continu klapperen

Torenvalken kunnen zweven bij lage windsnelheden, hoewel dit veel meer inspanning vereist om de lift te behouden. Dit type zweven wordt continu flappen genoemd.

Is de Torenvalk de enige vogel die kan zweven?

Torenvalken staan bekend om hun zweefvaardigheden, maar ze zijn niet de enige vogels die in staat zijn tot deze prestatie. In feite kunnen de meeste vogels korte periodes zweven, vaak vlak voor de landing. Veel vogels zweven op vrijwel dezelfde manier als Torenvalken en om vergelijkbare redenen.

Laten we eens kijken naar een paar andere voorbeelden van zwevende vogels.

Zwevende vogels uit het Verenigd Koninkrijk

Sterns (Laridae familie)

Verschillende soorten sterns jagen over de zoetwaterlichamen en kustlijn van het Verenigd Koninkrijk. Deze behendige visjagers zweven vaak boven het water voordat ze erin duiken om hun prooi te vangen.

Kerkuil (Tyto alba)

Kerkuilen hebben de neiging om in het donker te jagen, dus weinig vogelaars krijgen ze zien zweven. Niettemin zullen deze deskundige knaagdierjagers kort zweven voordat ze naar binnen duiken voor de moord.

Buizerd (Buteo buteo)

De Buizerd kan zweven terwijl hij de grond eronder aftast op prooi. Ze zijn veel omvangrijker dan torenvalken en hebben meer kans om te zweven in sterkere winden.

Zwevende vogels uit de VS

Kolibries (Trochilidae)

Torenvalken zijn misschien deskundige zweefvogels, maar ze zijn lang niet zo behendig als kolibries. Deze kleine acrobaten zijn in staat om nauwkeurig te zweven en achteruit te vliegen terwijl ze van bloem naar bloem gaan en op insecten jagen.

Witstaartvlieger (Elanus leucurus)

De White-tailed Kite is een andere Amerikaanse zweefvogel die van bovenaf jaagt. Deze opvallende knaagdierjagende roofvogels jagen ook vanaf zitstokken.

Gegordelde IJsvogel (Megaceryle alcyon)

De Belted Kingfisher is een wijdverspreide Noord-Amerikaanse vogel die zich voedt met vissen en andere waterdieren. Deze vogels zweven vaak boven het water voordat ze erin duiken om hun prooi te vangen.