Langstaartmees

Hoe ziet een Koolmees eruit?

Gezien het gebrek aan nek, is het algemene uiterlijk van de langstaartmees van een kleine bleke bal met een lange staart. Nadere inspectie onthult echter fijnere details zoals het zwarte peperkorreloog, geringd oranje en een kleine, puntige snavel. Noordelijke vogels verschillen van die uit het zuiden door een volledig witte kop te hebben, terwijl de laatste een brede zwarte band hebben vanaf de zijkant van het voorhoofd terug langs de kruin. Onderdelen zijn meestal wit met roze verenkleed bij de ventilatieopening en roest of roze gekleurde flanken en buik, met donkerdere strepen over de borst. De achterkant is zwart met contrasterende roze scapuliers. Geslachten zijn vergelijkbaar. Juveniel is korter en donkerder dan de volwassene met weinig roze kleuring.

Langstaartmees

Wist je dat?

De lange, elegante staart wordt gebruikt voor communicatie met andere vogels en balanceren op takken.

Hoe klinkt een Long-tailed Tit?

Langstaartmezen besteden een groot deel van de tijd aan het zoeken naar voedsel via constante “tsirrrup” -oproepen.

Langstaartmeesroep

Simon Elliott, XC608607. Bereikbaar op www.xeno-canto.org/608607.

Wat eet een Langstaartmees?

De langstaartmees eet voornamelijk geleedpotigen en geeft de voorkeur aan de eieren en larven van motten en vlinders. Het zal insecten eten, waaronder kevers, spinnen, rupsen. In de winter zal het zich voeden met zaden.

Langstaartmees

Wist je dat?

De langstaartmees is eigenlijk geen mees, maar is nauwer verwant aan babblers.

Waar kan ik Langstaartmezen zien?

Langstaartmezen zijn wijdverspreid in Groot-Brittannië en kunnen het hele jaar door worden gezien, behalve in het uiterste noorden van Schotland. Ze zijn te zien in bossen, landbouwgronden, houtwallen, kreupelhout, parken en tuinen.

Borden en spotting tips

Langstaartmezen zijn territoriaal tijdens het broedseizoen, maar zodra dit voorbij is, worden ze weer gezellige socialites. Ze zijn vaak te vinden patrouillerend door de bomen in een kleine stam van ongeveer tien vogels om hun wintergebied te verdedigen. Deze zullen bestaan uit familieleden inclusief de ouders, nakomelingen en relaties met het mannetje, waarschijnlijk inclusief de symbolische onbetrouwbare oom. Aan het einde van de dag keert de kudde allemaal terug naar de slaapplaats en gezellig langs een tak. Langstaartmezen zijn snelle bewegers, die meestal slechts korte glimpen toestaan. Ze klampen zich acrobatisch vast aan boomtakken en kunnen ondersteboven hangen. De vlucht slaat over met korte golvingen.

Langstaartmees

Hoe broedt een Langstaartmees?

De langstaartmees broedt in loof- en gemengde bossen met weelderig kreupelhout, vaak hazelaar en geitenwilg. Het bouwt een gesloten ovaal nest van mos in boomvork, slim vermomd met schors en korstmos en bij elkaar gehouden met spinnenwebben. Het nest zal beide volwassenen ongeveer 3 weken nodig hebben om te bouwen en zal bestaan uit ongeveer 6.000 individuele stukken. Nesten zijn geïsoleerd met donzige veren. Vrouwtjes leggen een legsel van 7-12 eieren die gedurende 13-14 dagen worden bebroed. Door de hoge predatie is er een hoog aantal nestuitval. Mislukte fokkers zullen vaak het nest van een ander paar helpen. In één onderzoek had ongeveer 50 procent van de nesten extra helpers.

Voor meer informatie over het nestelen van langstaartmezen, bekijk deze gids.

Hoe lang leven langstaartmezen?

De gemiddelde leeftijd voor een koolmees ligt tussen de 2 en 3 jaar. De oudste geregistreerde was 8 jaar, 8 maanden en 5 dagen oud.

Langstaartmees

Migreren langstaartmezen?

De langstaartmees is voornamelijk sedentair, maar zal in tijden van hoge populatie uit zijn broedgebied scheuren.

Bedreigingen en behoud

Het Verenigd Koninkrijk wordt momenteel geschat op 340,00 langstaartmeesgebieden. De BTO noemt de langstaartmees als een soort die het minst zorgwekkend is. Vanwege hun grootte zijn langstaartmezen extreem gevoelig voor de kou en kunnen ze tot 80 procent van hun populatie verliezen in tijden van langdurig en ernstig koud weer. Ze kunnen echter snel terugveren vanwege hun hoge kweekpotentieel.